ตอนนี้ผมกำลังดำเนินการซื้อคอนโด 1.7 ล้านบอก รวมดอกก็ประมาน 3 ล้าน โดยที่ผมเพิ่งกู้เงินมาได้สดๆ ร้อนๆ และเราก็มีปัญหากันเรื่องเงินครับ
ตอนนี้ผมแยกกันอยู่ละเทอเช่าห้องอยู่เดือนละ 5-6 พันบาท ซึ่งผมคิดว่าอยากย้ายไปอยู่ด้วยกัน และผมก็อยากให้เธอสบายมากขึ้นโดยที่ผมไปกู้ซื้อมานี่แหละครับ เพราะเธออยากเล่นฟิสเน็ต อยากว่ายน้ำ ทำนุ้นนี่นั่น ด้วยความที่ไม่อยากไปเช่าห้องแถวตัวเมือง ราคาก้อปาไป 5 6 พันแล้ว
ล่าสุดผมมีเงินเดือน 2 หมื่นบาท จ่ายค่าคอนโด 9,300 ทุกเดือน ไม่รวมน้ำไฟ เริ่มจ่ายเดือนหน้า โดยที่เราตกลงกันแล้วว่าจะจ่ายคนละครึ่ง เพราะผมมีค่าใช้จ่ายเยอะ ให้พ่อแม่ ค่าบีทีเอสไปทำงาน ค่าเรียนภาษาอังกฤษ ผมเกรงว่าจะจ่ายคนเดียวไม่ไหว และผมคิดว่าเค้าจะยินยอมช่วยผม เค้าก้อยินยอมแหละ แต่เค้าบอกว่าอยากให้จดทะเบียนสมรส ละให้สิทธิ์เค้าได้ครอบครองคอนโดเช่นกัน กลัวเสียเปรียบซึ่งกันและกัน
มาเข้าเรื่องทะเลาะกัน
เรื่องมีอยู่ว่า ผมบอกว่าจดทะเบียนสมรสมันยุ่งยากเกินไป ยังไม่ได้แต่งงาน เทอก็ช่วยเราผ่อนไปก่อน ผ่านไป 3 ปี มันรีไฟแนนซ์ได้ เดี๋ยวจะเอาชื่อเทอมาเอง ทำกรรมสิทธิ์ร่วมกันได้ ถ้าเงินเดือนผมมากขึ้นคงไม่ให้เค้าผ่อนช่วยผมหรอก และเธอก็บอกผมว่า "งั้นเธอก้ออยู่คอนโดของเธอไปเราอยู่ของเราแบบนี้ก็ได้" (ถ้าเกิดทำกรรมสิทธิ์ร่วมกันตอนนี้ไม่ได้) ละเทอก้อบอกผมว่า เทอยอมผมมาเยอะแล้ว ไปกินข้าวก้อยังนั่งหารกันอยู่ เค้าบอกเค้าโดนเอาเปรียบมาเยอะมากแล้ว เราบอกเค้าว่าเอาเปรียบอะไร?
เรา : นับวันเธอยิ่งเยอะขึ้นๆ อยากได้อะไรเยอะขึ้น ซึ่งเราก็ทำให้เธอได้เท่านี้
เค้า : ถ้าเรารักตัวเราเองเราคงไม่อยุ่กับเธอมา3-4 ปีหรอก, เราไปหาผู้ชายที่ดูแลเราได้ไม่ดีกว่าหรอ
เรา : ไปดิ่ ไปเลย ความคิดแบบนี้มันคงมีนานละ อยู่กันต่อไปความคิดนี้ก้อยังคงมีอยุ่ ไปตอนนี้ก้อคงไม่ต่างกัน
ผญ ที่จะเอาเปรียบเราอย่างเดียว เค้าไม่เรียกว่าหน้าเงินหรอ จะให้เปย์อย่างเดียว ถ้าคิดว่ายังทนอยู่ก้อไปเหอะ
เค้า : งั้นเราต้องเปย์เทอหรอ
เรา : เปย์เรา ? เดะนี้เทอเปย์เราด้วยหรอ นอกจากทำกับข้าวให้กิน
เค้า: รองเท้าไงที่เราซื้อให้
เรา
ทวงบุญคุณตลอด) (เราทั้งเซอร์ไพร้ จัดวันเกิดให้ทุกปี ซื้อทองให้เรายังไม่บ่น)
เรา : นี่เค้าเรียกเปย์หรอ อันนั้นของขวัญไม่ใช่ไง วันรับปริญญา
เค้า : ใช่ แล้วเราได้อะไรบ้าง
เรา : เทอจะให้เราคิดมั้ย เราก็ไม่อยากจะพูดหรอก แต่ถ้าเทอจะทวงเราก้อจะบอก เมื่อปีก่อนเราอยู่ห้องกับเทอ เราออกค่าห้องให้เทอทุกเดือน เดือนละ 5-6 พันเราได้เงินเดือน 15000 (ทำงานเมืองกรุง) จนเราไม่มีตังเก็บ 5,000 * 12 เดือน = 6 หมื่น เทอเคยออกอะไรบ้างมั้ย นอกจากอาหาร เราตีอาหารของเทอไปเลยอะ 1 หมื่น (กินเฉพาะตอนเย็น บางวันก็ไม่ได้กิน) หักลบไปดิ่ นี่ยังไม่พออีกหรอ นี่เรากู้บ้าน กู้คอนโดมาก้ออยากให้เทอสบาย เรายอมเป็นหนี้ 3 ล้าน เทอคิดว่าเรายังไม่ดีอีกหรอ ละปีที่แล้วก้อที่เราจะแยกห้องออกมาตอนเราเลิกกันเป็นครั้งนึง เราตกงาน ละก็แบกเครื่องซักผ้าที่เพิ่งผ่อนด้วยกัน 23,000 คนเดียว เทอยังทิ้งเราได้เลย เราแทบไม่เหลืออะไร เทอยังคิดว่าเรายังไม่ดีอีกหรอ เทอมีเงินเก็บโดยที่ออกแค่ค่าของใช้ทุกเดือนก่อนทิ้งเราไป เลิกกับเราไปมีทองมีเงินเก็บตั้งหลายหมื่น แต่เราดิมีทั้งตัวกับเครื่องซักผ้าเพิ่งผ่อนได้ 1 เดือน ทำไมต้องมาทิ้งตอนที่เราไม่เหลืออะไร จนตอนนี้เรากลับไปคบกับเทออีกครั้ง ทำไมถึงคิดแบบนี้
เค้า : เทอทำเหมือนกับว่าจากที่เราเช่าห้องอยู่เสียตังอยู่แล้ว ก็เปลี่ยนมาเช่าคอนโดเทอแทน ทุกวันนี้ยิ่งทำเหมือนเราไม่ใช่แฟนขึ้นทุกวัน ไม่ได้ต้องการคนเปย์ แต่ต้องการคนรักที่มีน้ำใจต่อกันบ้าง แต่ถ้ามันเป็นแบบนี้ เราขออยู่ที่เดิมดีกว่า สบายใจดี
เรา : แล้วแต่ เราควรจะบอกว่าเทอควรมีน้ำใจต่อเรา ไม่ใช่ควรมีน้ำใจต่อกัน เทอกลัวจะเสียเปรียบทุกอย่าง
เค้า : เหมือนเทอแหละ
เรา : เหมือนอะไร เทอคิดว่าเราไม่ช่วยเทอมาตลอดหรือไง อย่างเรื่องรองเท้าทำไมเอามาพูด ทั้งที่ให้เป็นของขวัญ ที่กับโทรศัพท์เทอ เราออกให้ 400 ทุกเดือน (คือเทอเพิ่งขอซื้อโทรศัพท์ใหม่ เราช่วย400 ทุกเดือน) เราเคยบ่นหรอ มานั่งพูดมั้ย 10 เดือน 4 พัน เราเคยพูดมั้ย ทุกวันนี้เราออกค่าข้าว เลี้ยงข้าวบ้างเยอะขึ้นกว่าแต่ก่อนแล้ว เทอยังไม่พอใจอีกหรือไง ทำตัวเข้าข้างตัวเอง บอกไม่อยากให้ใครเปย์ แต่การกระทำของเทอเป็นคนบอก ว่าเทอต้องการให้คนอื่นเปย์ ก้อไปเหอะ
เค้า : แล้วแต่จะคิด ลองถามแม่เทอดูดิ ว่าสิ่งที่เราพูดมันถูกมั้ย
เรา : งั้นเทอก้อไปถามคนอื่น ว่าสิ่งที่เราคิดมันถูกมั้ย บอกทุกอย่างที่เราทำให้เทอด้วยนะ อย่าลืมบอกล่ะว่าเราออกไรไปบ้าง เพราะตอนนี้กะเมื่อก่อนเทอต่างกันเลย (เมื่อก่อน) อยากได้มากขึ้น
เค้า : ออกไรอะ
เรา : หลังๆมานี่ไป-เทอเคยออกเยอะกว่าเราหรอ เราไม่ได้รวยนะ ขอแค่ช่วยๆ กัน
เค้า : เหมือนแม่เทอไง อยากได้มากขึ้น (วนมาว่าพ่อแม่กูอีก)
เรา : อยากได้ไรมากขึ้น (ปกติเราจะให้แม่ 3 พันทุกเดือน) แม่เราลดจาก 3 พันเป็น 2 พัน ก้อเพราะให้เอาตังเราไปผ่อนเครื่องซักผ้าบ้าๆของเทอไง เทอเคยรับผิดชอบไรเราบ้างป้ะ ไม่อยากจะเอามาพูดนะ ตอนเลิกกันเราแม้งออกทั้งงาน ทั้งเครื่องซักผ้า (พูดซ้ำขออภัย)
เค้า : ลูกยังไม่ทันตั้งตัวได้เลย เงินจะเก็บแต่งงานก็ไม่มี (ซึ่งเค้าอยากแต่งงานมาก ซึ่งกุไม่มีตังไง ผมเพิ่งอายุ 24 ทะเลาะกันบ่อยมาก เพราะการแต่งงานมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ แต่สำหรับเค้าคิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆ ผมละเบื่อ)
เรา : แม่ไม่เอาแต่เราก้ออยากให้ทุกเดือน เราเป็นลูกที่รุ้ว่าทำงานควรให้ ไม่ใช่แบบเทอ อย่าเอามาเปรียบ เลิกคุยเหอะ ปวดหัว
ผมควรทำยังไงดีครับ ผมยังไม่ดีพออีกหรอครับ
(คนไม่มีตังทำอะไรก็ผิด) ผมควรทำยังไงกับเหตุการณ์นี้ดีครับ ไปต่อหรือหยุด
คบกับแฟนมา 3 ปี ควรเลิกหรือไปต่อดี (แฟนอยากได้อะไรมากขึ้น)
ตอนนี้ผมแยกกันอยู่ละเทอเช่าห้องอยู่เดือนละ 5-6 พันบาท ซึ่งผมคิดว่าอยากย้ายไปอยู่ด้วยกัน และผมก็อยากให้เธอสบายมากขึ้นโดยที่ผมไปกู้ซื้อมานี่แหละครับ เพราะเธออยากเล่นฟิสเน็ต อยากว่ายน้ำ ทำนุ้นนี่นั่น ด้วยความที่ไม่อยากไปเช่าห้องแถวตัวเมือง ราคาก้อปาไป 5 6 พันแล้ว
ล่าสุดผมมีเงินเดือน 2 หมื่นบาท จ่ายค่าคอนโด 9,300 ทุกเดือน ไม่รวมน้ำไฟ เริ่มจ่ายเดือนหน้า โดยที่เราตกลงกันแล้วว่าจะจ่ายคนละครึ่ง เพราะผมมีค่าใช้จ่ายเยอะ ให้พ่อแม่ ค่าบีทีเอสไปทำงาน ค่าเรียนภาษาอังกฤษ ผมเกรงว่าจะจ่ายคนเดียวไม่ไหว และผมคิดว่าเค้าจะยินยอมช่วยผม เค้าก้อยินยอมแหละ แต่เค้าบอกว่าอยากให้จดทะเบียนสมรส ละให้สิทธิ์เค้าได้ครอบครองคอนโดเช่นกัน กลัวเสียเปรียบซึ่งกันและกัน
มาเข้าเรื่องทะเลาะกัน
เรื่องมีอยู่ว่า ผมบอกว่าจดทะเบียนสมรสมันยุ่งยากเกินไป ยังไม่ได้แต่งงาน เทอก็ช่วยเราผ่อนไปก่อน ผ่านไป 3 ปี มันรีไฟแนนซ์ได้ เดี๋ยวจะเอาชื่อเทอมาเอง ทำกรรมสิทธิ์ร่วมกันได้ ถ้าเงินเดือนผมมากขึ้นคงไม่ให้เค้าผ่อนช่วยผมหรอก และเธอก็บอกผมว่า "งั้นเธอก้ออยู่คอนโดของเธอไปเราอยู่ของเราแบบนี้ก็ได้" (ถ้าเกิดทำกรรมสิทธิ์ร่วมกันตอนนี้ไม่ได้) ละเทอก้อบอกผมว่า เทอยอมผมมาเยอะแล้ว ไปกินข้าวก้อยังนั่งหารกันอยู่ เค้าบอกเค้าโดนเอาเปรียบมาเยอะมากแล้ว เราบอกเค้าว่าเอาเปรียบอะไร?
เรา : นับวันเธอยิ่งเยอะขึ้นๆ อยากได้อะไรเยอะขึ้น ซึ่งเราก็ทำให้เธอได้เท่านี้
เค้า : ถ้าเรารักตัวเราเองเราคงไม่อยุ่กับเธอมา3-4 ปีหรอก, เราไปหาผู้ชายที่ดูแลเราได้ไม่ดีกว่าหรอ
เรา : ไปดิ่ ไปเลย ความคิดแบบนี้มันคงมีนานละ อยู่กันต่อไปความคิดนี้ก้อยังคงมีอยุ่ ไปตอนนี้ก้อคงไม่ต่างกัน
ผญ ที่จะเอาเปรียบเราอย่างเดียว เค้าไม่เรียกว่าหน้าเงินหรอ จะให้เปย์อย่างเดียว ถ้าคิดว่ายังทนอยู่ก้อไปเหอะ
เค้า : งั้นเราต้องเปย์เทอหรอ
เรา : เปย์เรา ? เดะนี้เทอเปย์เราด้วยหรอ นอกจากทำกับข้าวให้กิน
เค้า: รองเท้าไงที่เราซื้อให้
เรา
เรา : นี่เค้าเรียกเปย์หรอ อันนั้นของขวัญไม่ใช่ไง วันรับปริญญา
เค้า : ใช่ แล้วเราได้อะไรบ้าง
เรา : เทอจะให้เราคิดมั้ย เราก็ไม่อยากจะพูดหรอก แต่ถ้าเทอจะทวงเราก้อจะบอก เมื่อปีก่อนเราอยู่ห้องกับเทอ เราออกค่าห้องให้เทอทุกเดือน เดือนละ 5-6 พันเราได้เงินเดือน 15000 (ทำงานเมืองกรุง) จนเราไม่มีตังเก็บ 5,000 * 12 เดือน = 6 หมื่น เทอเคยออกอะไรบ้างมั้ย นอกจากอาหาร เราตีอาหารของเทอไปเลยอะ 1 หมื่น (กินเฉพาะตอนเย็น บางวันก็ไม่ได้กิน) หักลบไปดิ่ นี่ยังไม่พออีกหรอ นี่เรากู้บ้าน กู้คอนโดมาก้ออยากให้เทอสบาย เรายอมเป็นหนี้ 3 ล้าน เทอคิดว่าเรายังไม่ดีอีกหรอ ละปีที่แล้วก้อที่เราจะแยกห้องออกมาตอนเราเลิกกันเป็นครั้งนึง เราตกงาน ละก็แบกเครื่องซักผ้าที่เพิ่งผ่อนด้วยกัน 23,000 คนเดียว เทอยังทิ้งเราได้เลย เราแทบไม่เหลืออะไร เทอยังคิดว่าเรายังไม่ดีอีกหรอ เทอมีเงินเก็บโดยที่ออกแค่ค่าของใช้ทุกเดือนก่อนทิ้งเราไป เลิกกับเราไปมีทองมีเงินเก็บตั้งหลายหมื่น แต่เราดิมีทั้งตัวกับเครื่องซักผ้าเพิ่งผ่อนได้ 1 เดือน ทำไมต้องมาทิ้งตอนที่เราไม่เหลืออะไร จนตอนนี้เรากลับไปคบกับเทออีกครั้ง ทำไมถึงคิดแบบนี้
เค้า : เทอทำเหมือนกับว่าจากที่เราเช่าห้องอยู่เสียตังอยู่แล้ว ก็เปลี่ยนมาเช่าคอนโดเทอแทน ทุกวันนี้ยิ่งทำเหมือนเราไม่ใช่แฟนขึ้นทุกวัน ไม่ได้ต้องการคนเปย์ แต่ต้องการคนรักที่มีน้ำใจต่อกันบ้าง แต่ถ้ามันเป็นแบบนี้ เราขออยู่ที่เดิมดีกว่า สบายใจดี
เรา : แล้วแต่ เราควรจะบอกว่าเทอควรมีน้ำใจต่อเรา ไม่ใช่ควรมีน้ำใจต่อกัน เทอกลัวจะเสียเปรียบทุกอย่าง
เค้า : เหมือนเทอแหละ
เรา : เหมือนอะไร เทอคิดว่าเราไม่ช่วยเทอมาตลอดหรือไง อย่างเรื่องรองเท้าทำไมเอามาพูด ทั้งที่ให้เป็นของขวัญ ที่กับโทรศัพท์เทอ เราออกให้ 400 ทุกเดือน (คือเทอเพิ่งขอซื้อโทรศัพท์ใหม่ เราช่วย400 ทุกเดือน) เราเคยบ่นหรอ มานั่งพูดมั้ย 10 เดือน 4 พัน เราเคยพูดมั้ย ทุกวันนี้เราออกค่าข้าว เลี้ยงข้าวบ้างเยอะขึ้นกว่าแต่ก่อนแล้ว เทอยังไม่พอใจอีกหรือไง ทำตัวเข้าข้างตัวเอง บอกไม่อยากให้ใครเปย์ แต่การกระทำของเทอเป็นคนบอก ว่าเทอต้องการให้คนอื่นเปย์ ก้อไปเหอะ
เค้า : แล้วแต่จะคิด ลองถามแม่เทอดูดิ ว่าสิ่งที่เราพูดมันถูกมั้ย
เรา : งั้นเทอก้อไปถามคนอื่น ว่าสิ่งที่เราคิดมันถูกมั้ย บอกทุกอย่างที่เราทำให้เทอด้วยนะ อย่าลืมบอกล่ะว่าเราออกไรไปบ้าง เพราะตอนนี้กะเมื่อก่อนเทอต่างกันเลย (เมื่อก่อน) อยากได้มากขึ้น
เค้า : ออกไรอะ
เรา : หลังๆมานี่ไป-เทอเคยออกเยอะกว่าเราหรอ เราไม่ได้รวยนะ ขอแค่ช่วยๆ กัน
เค้า : เหมือนแม่เทอไง อยากได้มากขึ้น (วนมาว่าพ่อแม่กูอีก)
เรา : อยากได้ไรมากขึ้น (ปกติเราจะให้แม่ 3 พันทุกเดือน) แม่เราลดจาก 3 พันเป็น 2 พัน ก้อเพราะให้เอาตังเราไปผ่อนเครื่องซักผ้าบ้าๆของเทอไง เทอเคยรับผิดชอบไรเราบ้างป้ะ ไม่อยากจะเอามาพูดนะ ตอนเลิกกันเราแม้งออกทั้งงาน ทั้งเครื่องซักผ้า (พูดซ้ำขออภัย)
เค้า : ลูกยังไม่ทันตั้งตัวได้เลย เงินจะเก็บแต่งงานก็ไม่มี (ซึ่งเค้าอยากแต่งงานมาก ซึ่งกุไม่มีตังไง ผมเพิ่งอายุ 24 ทะเลาะกันบ่อยมาก เพราะการแต่งงานมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ แต่สำหรับเค้าคิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆ ผมละเบื่อ)
เรา : แม่ไม่เอาแต่เราก้ออยากให้ทุกเดือน เราเป็นลูกที่รุ้ว่าทำงานควรให้ ไม่ใช่แบบเทอ อย่าเอามาเปรียบ เลิกคุยเหอะ ปวดหัว
ผมควรทำยังไงดีครับ ผมยังไม่ดีพออีกหรอครับ
(คนไม่มีตังทำอะไรก็ผิด) ผมควรทำยังไงกับเหตุการณ์นี้ดีครับ ไปต่อหรือหยุด