คือผมเป็นช่วงพฤษภาคมปี60 ซึ่งนี่ก็รวมๆปีนึงแล้ว ตอนแรกที่บ้านนึกว่าผมซกมกทั้งๆที่ดูแลตัวเองดีมากๆ เอาเซลซันยาแก้กลากมาให้ผมทา มันรู้สึกหมดความมั่นใจไปมากๆเลยครับ ใช้ชีวิตแบบใส่แมสมาตลอดเลย มีตอนเรียนในม.ก็ถอดบ้าง บางครั้งไปข้างนอกก็หารองพื้นมาทาให้พอดูเข้มๆขึ้น
รู้สึกแย่สุดก็เวลาต้องไปเจอเพื่อนที่แบบสนิทๆกันแต่ไม่เจอกันนานอะไรงี้ครับมันรู้สึกอายมากๆ ผมเป็นตรงปากฝั่งขวามันขาวซีดลงไปเลยแล้วเป็นรอยที่น่าเกลียด ผมเรียนด้านสื่อสารต้องถ่ายละครสั้นก็ต้องถ่ายหลบมุมซึ่งดูไม่ดี แถมผมทำงานพาร์ทไทม์เป็นพนักงานหน้าร้านด้วย ใส่แมสไม่ได้ต้องเปิดมันทำให้ความมั่นใจในการทำงานลดลงมากๆครับ ได้ยินว่ามีสถาบันโรคผิวหนังในกทม. ไม่ทราบว่าเขาสามารถรักษาหายไหมครับ เพราะผมไปหาหมอคลินิกมาก่อนเขาบั่นทอนมาก บอกว่ารักษาไม่หายเป็นตลอดชีวิต ได้ยามาทา6กระปุกเป็นแบบทาหน้าและทาคอ ผมมีรอยตรงคอนิดหน่อย แต่ทาแล้วสิวขึ้นครับเลยไม่ได้ทาอีกเลย ตอนนี้คิดไปถึงเรื่องศัลยกรรมแล้วครับ เครียดมากๆ