ดิฉันเป็นแฟนคลับของศิลปินอยู่คนนึงค่ะ รักเขามาก เริ่มจากชอบรูปร่างหน้าตา และพอเห็นความสามารถและพฤติกรรมส่วนตัวของเขาก็ชื่นชมมากขึ้นจนอยากเจอตัวจริง พอได้เจอตัวจริงได้พูดคุยก็เลยรู้สึกผูกพันอยากสนับสนุนผลงานอยากให้เขามีชื่อเสียง แต่สำหรับดิฉันไม่ได้คิดเรื่องชู้สาว (คนอื่นไม่ทราบ)

พฤติกรรมที่คุณบรรยายมาดิฉันเข้าข่ายอยู่ 1 อย่าง คือหลังจากนั่งรอเขามานานอยู่หน้าเวทีพอเขาปรากฎตัวดิฉันก็กรี๊ดอ่ะค่ะ คงเพราะบรรยากาศและสถานการณ์มันพาไป ถ้าจะเปรียบเทียบ คุณดูบอลดูมวยไหมคะ แล้วคุณเปล่งเสียงดังๆเวลาทีมที่คุณเชียร์ยิงประตูเข้า หรือคุณเปล่งเสียง อึ๊ อ๊ะ เอ๊ย เวลาคุณเชียร์มวยหรือเปล่า ดิฉันว่าคงอารมณ์เดียวกัน (คุณพ่อดิฉันเชียร์มวยแต่ละครั้งดิฉันตกใจทุกทีและดิฉันก็สงสัยเช่นกันว่า พ่อเสียงดังเพื่อ?)   

ส่วนเวลาที่ดิฉันเจอศิลปินในสถานการณ์อื่นก็พูดคุยกับเขาปกติไม่ได้กรี๊ดอะไร

ในประเด็นอื่น ดิฉันตามศิลปินเท่าที่ตามได้ งานไหนตรงกับเวลาที่ว่างถึงไป ดิฉันดูแลคุณแม่อยู่ ทำหน้าที่ทุกอย่างเท่าที่ลูกที่ดีจะทำได้  คนนอกที่มองมาอาจคิดว่าทำไมมาเสียเวลาตามดาราอยู่ได้ทุกงานไม่ทำงานทำการหรือไงแต่ในความจริงคือศิลปินมีแฟนคลับเยอะมาก แต่ละคนเขาก็ผลัดเปลี่ยนกันมาแล้วแต่ว่างานไหนใครว่างคนที่มาคือคนที่ว่างจากภาระกิจส่วนตัวแล้ว  

คนที่มองมาคิดว่า "พวกแฟนคลับ" นี่อะไรนักหนาตามดาราอยู่ได้ทุกงาน  แต่ความจริง "พวกแฟนคลับ" ที่ว่าจะไม่ใช่คนกลุ่มเดิมซ้ำกันทุกงาน

เรื่องซื้อของมีค่า ส่วนตัวดิฉันไม่ได้ทุ่มเงินทองอะไร แค่ซื้อขนมเล็กๆน้อยๆให้เขา ถ้าจะแพงหน่อยก็เป็นของขวัญวันเกิดปีละครั้ง  ถามว่าคนที่ให้ของแพงๆมีไหม ก็มีนะคะเท่าที่เห็นแต่เหมือนเขามีกำลังทรัพย์เหลือเฟือที่จะให้ได้   แต่พวกที่ใช้เงินไม่คิดจนตัวเองเดือดร้อนอย่างคุณว่าก็คงมีบ้างซึ่งเกิดจากนิสัยของแต่ละคนที่ไม่มีวินัยทางการเงิน คนประเภทนี้ถึงเขาไม่เสียเงินให้ศิลปินเขาก็คงเสียเงินกับเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่ดีเพราะไม่มีวินัยทางการเงิน