สวัสดีค่ะ คือเราคบกับแฟนได้เกือบ2ปี  แล้วมีช่วงปีใหม่ทางครอบครัวของเราและก็ครอบครัวของเขา ได้ให้เรา2คนเลิกยุ่งกันไป โดยเหตุผลส่วนตัว แต่เราก็ยังคุยกับเขาปกติ แต่อยู่ในสถานะคนคุย แต่เราไม่เคยมองเขาเป็นคนคุยเลย ยังมองว่าเป็นคนพิเศษมาโดยตลอด หลังจากนั้น เขาก็คุยกับเราปกติ เหมือนแฟนกัน ยังใส่ใจกันดี แต่พอหลังๆ เราจะคอลจะโทรหา บอกไม่ว่าง ดูอนิเมะ เล่นเกมตลอด เขาดูเปลี่ยนไปทุกอย่าง เมื่อเดือนที่แล้ว เขาบอกให้เราเลิกคุยกับเขา ด้วยเหตุผลที่ว่า ขอโทษนะ ไม่อยากมีใครแล้วอ่ะ อยากมีเวลาส่วนตัวมากกว่านี้ ไม่ได้อยากคุยกับเราเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว
เราได้ยินแบบนี้เราก็สตั้นเลยค่ะ เราก็คิดอย่างเดียวเลยว่ากวนเขามากไปรึป่าว เราเลยถามว่าเขารักเราน้อยลงใช่มั้ย
เขาตอบว่าไม่รู้เหมือนกัน บอกไม่ถูก หลังจากนั้น เราก็ทักเขาไปทุกวัน แล้วแต่เขาจะตอบหรือไม่ตอบ บางวันก็ได้คุยบ้าง ไม่ได้คุยบ้าง เราก็โอเค ไม่ตื้อไม่รัวแชทไป กลัวเขาจะรำคาญ แค่ได้คุยวันล่ะ2-3คำก็ดีมากแล้ว เป็นแบบนี้มาจนถึงตอนนี้เลยค่ะ ล่าสุดเมื่อวานเรามีลางสังหรณ์ว่าเขาจะคุยกับอีกคนแน่ๆ เราเลยทักไปถามน้องคนนึง น้องคนนี้คือคนที่เวลาเรากับเขาทะเลาะกัน เขาก็จะทักไปหาน้องคนนี้ตลอด เราจับได้เกือบ 10 กว่าครั้งแล้วแต่เราก็ให้อภัยเพราะเรารัก เราเลยทักไปว่า น้อง มันได้ทักไปบ้างมั้ย
น้องก็ตอบว่าทักค่ะ คุยกันอยู่ อารมณ์นั้นมันแบบ เห้ยย แล้วกูอ่ะ ไหนบอกอยากอยู่คนเดียว อีนั้นใครอ่ะ ผีหรอ
เราเลยทักไปหาเขา ทักไปหามันทำไมอะ ไหนบอกไม่ได้คิดไรแล้ว เขาตอบมาว่า ก็ลืมไม่ได้จบมั้ย ? ทำยังไงก็คนมันลืมไม่ได้? อีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน... หน้าชามากค่ะพูดเลย น้ำตาไหลมาโดยที่ไม่ต้องสั่ง มันเจ็บตรงที่ว่าเราซื่อสัตย์กับเขามาตลอด ไม่เคยคิดที่จะคุยกับใคร มีแต่เขาแค่คนเดียว นั่งรอตอบแชทโง่ๆทั้งวัน แต่ดูเขาทำ มันดูเหมือนว่าเราโง่ เราบอกให้น้องแคปแชทมาให้ดู เขาพูดว่า มันไม่รู้หรอก บอกมันแล้วว่าไม่ได้คิดอะไร
พอเราอ่านก็ขึ้นมากค่ะ เหมือนเราโง่ยังไงไม่รู้ เลยตัดสินเดินออกมา แต่พอตัดสินใจแบบนั้นก็ร้องไห้ไม่หยุดเลยค่ะ ยังคิดถึงช่วงเวลาดีๆที่อยู่ด้วยกันตลอด เห้อ ทำยังไงดีค่ะ