สัปดาห์นี้ออกอากาศตอนเดียว แต่หัวท้ายเรื่องราวพลิกผันยิ่งนัก

พระเอกโดนอุบาย มอมให้เมาแล้วเปิดโปง โชคดีนางเอกไปเห็นเข้า เลยรอดตัวไปแต่เข้าใจผิดแทน
นางเอกคงอุทานว่า คุณพระช่วย ฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ
ถ้ามาช้าว่านี้คง มะพร้าว ส้มโอ ฟักแฟง แตงโม ไชโย โห่ฮิ้ว
ร้อนถึงสองหนุ่มน้อยและใหญ่ มาแก้ต่างว่า ไม่ได้ชอบไม่ป่าเดียวกัน เป็นอุบัติเหตุไม่เจตนากระทำ
ร่ายยาวเป็นเพลงทูล ทองใจว่า

โปรดเถิดดวงใจโปรดได้ฟังเพลง นี้ก่อน
อย่าด่วนหลับนอน อย่าด่วนทอดถอน ฤทัย
จำเสียงของพี่ ได้หรือเปล่า
จำเพลงรักเก่า เราได้ไหม
เคยฝากฝังไว้แนบในกลางใจนางฯ

ขันทีคณะนี้คงมิใช่มุสลิม เพราะรุ่นพี่ขันทีเมาแอ๋แก้อกหักไปทีแล้ว คงเป็นโซโรอัสเตอร์ ,เม้งก่า มากกว่า
ดีที่พระเอกเรียนมวยจากหลวงตาคนเดียว ถ้าญาติข้างแม่มาสอนด้วยคงได้วิชาเคลื่อนย้ายจักรวาลเป็นแน่

พระยาพลเทพใหญ่คับกรุงศรี แผ่อิทธิพลไปทั่วเกาะเมือง แต่หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง
เดชะบุญพระเจ้าตากสินจะได้เป็นใหญ่ภายหน้า จึงได้พระเอกมาเป็นพรายกระซิบ


เพลง ความลับ
ขับร้อง วง H
ชุด Project H  20กค.1999

นางเอกสับสนชีวิตไม่รู้จะชอบพระเอกรึไม่ชอบดี อยากเจอ แต่พอเจอแล้วได้แค่นั้น หักใจไยไม่ลง
แถมมีกลบทมาให้พระเอกช่วยแก้ ยิ่งสนิทสนมพูดไม่ออกบอกไม่ถูก แต่รำคาญอีเยื้อนจนออกนอกหน้า

นางเอกแก้กลบทเก่งจนมีพิรุธ เพราะกลบทนี้วางกลเดียวกับ สารลับถึงอังวะ ออกญามีชื่อระแวงว่า
แม่สุ่น ที่ลูกน้องไปบังคับให้มอมเหล้าม่วง จะปดก็สมที่ระแวงดังว่า
ว่าแล้วไอ้กล้าตัวแสบหนีคดี อาสาไปบุกเรือนนางเอกทันควัน
ลิ้วล้อกร่างเต็มพิกัด ใส่ความม่วงไม่มีหลักฐาน ข่มขู่กรรโชกไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหม
จนนางเอกยอมคืนกลัก แลกกับการไม่ทำร้ายครอบครัว แต่ไม่ได้บอกว่าจะไม่เผาเรือน งานนี้จึงวอดทั้งหลัง

นางเอกยังสติดี สั่งให้ทุกคนเก็บของมีค่าเท่าที่ได้ แล้วรีบไปรอหน้าวัง ไว้เป็นไม้กันหมา ยังดีที่โขลนจัดหาที่พักให้
รุ่งเช้าพระเอกทราบความ จึงเร่งรุดมาพบพร้อมจัดเรือนนอกวังให้ครอบครัวนางเอกอาศัย และรีบรายงานถึงกรมขุน
งานนี้ผู้ร้ายจองหองพองขน ถือว่ามีคนให้ท้าย อำนาจคับเมือง พูดจาไม่เห็นหัวหลักหัวตอ แก้ตัวน้ำขุ่นๆ

พระเอกจึงปลอบใจนางเอก และชมเชยว่า เจ้าก็ตัวแค่นี้ แต่เข้มแข็งมากนะ
นางเอกตอบ ไม่ได้เข้มแข็งกระไรดอก แค่ไม่อยากให้ทุกคนเศร้าไปกว่านี้ และต้องพาทุกคนให้รอดปลอดภัย
จากนั้นร้องไห้โฮให้พระเอกโอบมาซบไหล่เบาๆ สมคำโบราณว่าไว้

ใจหญิงดูยามยาก ใจชายดูยามสบาย

คนเราถึงคราวตกอับ ลำเค็ญเข็ญใจ หน้าสิ่วหน้าขวาน หญิงไม่ทอดทิ้ง แถมช่วยเหลือผ่าฟันไปด้วยกัน
นับเป็นยอดหญิง เหมือนที่แม่อินลงเรือลำเดียวกับม่วง โดยไม่ลังเล
พระเอกเห็น นางเอกและครอบครัวตกยากลำบากมาพึ่งใบบุญ ก็ยื่นมือทันควันไม่อิดออด บ่ายเบี่ยง
นับเป็นยอดชายที่หายาก

นางเอกเคยลำบากตอนศึกพระเจ้าอลองพญาก่อนหน้า
ครานี้จึงแก้ได้ทันควัน เสียเรือนแต่รักษาชีวิตทุกคนไว้ได้ คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม ไว้เรื่องซาค่อยไปขุดไหที่ฝังสมบัติ


อีเยื้อน ทนเห็นนางเอกมาเหยียบเรือนบ่อยๆ ร้อนใจรีบวางแผนเผด็จศึกพระเอก ด้วยพระเอกลืมกินยาลดความหล่อ
เผอิญว่าออกทีวี ลีลาเลื้อยจึงดูเหมือนตุ๊กแกตกจากเพดาน มากกว่าไม้เลื้อยให้พระเอกเคลิ้ม
ส่วนพระเอกเข้าพะวังกลายเป็นอิคคิวซังชั่วขณะ ใช้สมองนอนสมาธินิดหนึง ถึงผละออกมาได้ เพราะทนซ้ายทีขวาทีไม่ไหว
อีเยื้อนคงอดอยากมานาน เลยเกยตื้นด้านข้างแทนที่จะคร่อมให้พระเอกดิ้นไม่หลุด สงสัยชอบใช้มือนำ
ถึงรู้ว่า พระเอกไม่ธรรมดา จากมือมากกว่าจากส่วนอื่นที่สัมผัสกัน

เรือนอื่นนายเริ่มก่อน เรือนนี่ต้องมาเริ่มเอง คงยังไม่ชิน แต่พอพระเอกโกรธจนชักกริชจะแทง
อีเยื้อนกลายเป็นแย้รีบวิ่งออกจากรูในคืนนั้น กลัวจะเป็นผีหัวขาด จนไปเข้าพวกขันทีรุ่นพี่
นางอารมณ์ค้างจนแค้นพระเอก ขนาดยั่วคุณพระนายหาคนแก้ขัดในวันต่อๆมา
แต่จมื่นกลัวเมียจนหัวหด กล้าแต่ปาก ดูแต่ตา กลัวหัวแตก เล่นเอาวงเหล้าฮาไปตามๆกัน

คืนนั้นเองอีเยื้อน เจอพรายน้ำฉุดลงน้ำหายตัวไปอย่างลึกลับ พระเอกคงใช้ลำต้นอ้อหายใจใต้น้ำ
ดีที่เมืองไทยน้ำอุ่น ถ้าเป็นเมืองนอกตะคริวกินไปเรียบร้อย



ท้ายนี้ผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ขอบคุณครับ