สวัสดีค่ะตอนนี้เราก็อยู่ในช่วงที่เปิดเทอมกันเเล้วม.1หรือม.4หรือปี 1 ก็หาเพื่อนใหม่ได้เเล้วบ้างเพื่อนคนไหนที่เรามองดูก็รู้ว่าไม่ดีก็เลิกคบมองว่าไหนดีเเล้วเข้ากับเราได้ก็ถือว่าดีไปเเต่ใครเคยเจอแบบเราบ้างคะ?คือเรามีเพื่อนอยู่ 2 คนค่ะเรารู้จักกันตั้งเเต่วันปรับพื้นฐานตอนที่ปรับพื้นฐานเรานั่งข้างๆกับ A ค่ะและ B ก็นั่งข้างหน้าเเล้วก็นั่งคนเดียวจนมาถึงวิชาคณิตครูเขาก็สอนไปเรื่อยๆจนให้ทำเเบบฝึกหัดละคือเราก็เป็นพวกที่คิดเลขช้าค่อยๆเป็นค่อยๆไปเเต่ B เป็นคนคิดเลขไวบวกกับที่ B เรียนม.4มาเเล้วเเละปีนี้ก็ขึ้นม.5แต่ด้วยเหตุผลหลายๆอย่างของ B ที่ต้องมาเรียนม.4ใหม่ เเล้ว A ก็ช่วยกันคิดเลขกับ B ค่ะสองคนนั้นเค้าดูเข้ากันไวมากๆเเล้วเราไม่รู้ว่าเกี่ยวมั้ยคือเราเป็นเด็กตจว.ไงคะเลยไม่รู้เรื่องอะไรกับเค้าเลยเพราะเเต่ละเรื่องที่ AกับB คุยกันก็เรื่องสถานที่ ที่อยู่ในกทม.อย่างเช่น เดอะมอลล์ ไรงี้ค่ะเราเลยคุยน้อยมากที่สุดในกลุ่มคงเป็นเพราะเรายังไม่ค่อยสนิทมั้งคะเเถมบ้าน AกับB ก็ไปทางเดียวกันเลยกลับด้วยกันเลยทำให้
สนิทกันเร็ว  จนมาวันนึงวิชาคณิตนี่เเหละค่ะAเรียกBไปนั่งด้วยบอกว่ามาช่วยกันคิดเลขในใจเราก็เบรู้สึกผิดหวังหน่อยๆไม่ใช่ว่าเราคิดเลขไม่เป็นเราก็เเค่คิดช้าเชื่อมั้ยคะ?วิชาคณิตหรือวิทสองคนนั้นเค้าก็จะปรึกษากันสองคนมีหันทาถาทเราบ้างเเต่ก็ไม่บ่อยจนมันทำให้เรารู้สึกว่าเหมือนเป็นเศษเลยเเต่เราก็ไม่อยากคิดอะไรมากค่ะ จนกระทั่งวันเปิดเทอม AกับBก็จัดที่นั่งเรียบร้อยโต๊ะที่เรานั่งคืออยู่ข้างหน้า คือเราคิดไว้เเล้วเเหละว่า AกับB ต้องนั่งด้วยกันละมันก็เป็นเเบบที่เราคิดไว้ค่ะคือทีเเรก AกับB ก็ยังลังเลว่าจะเอาไงเพราะต้องมีคนใดคนนึงนั่งเดี่ยวจน A บอกว่า Bไปนั่งกับเราก็ได้เดี๋ยวกูนั่งคนเดียวเอง เราได้ยินเเบบนั้นเรามองก็รู้ว่า B ไม่อยากนั่งกับเรา เรามองตา Bก็รู้เเต่เราไม่พูดไรจนสักพัก B ก็ย้ายไปนั่งข้างๆ A ค่ะ เราก็เเบบ อืมจะไปก็ไปไม่ห้ามสรุปคือเรานั่งคนเดียวค่ะ
พอมาถึงวิชาที่ต้องทำงานเป็นกลุ่มคิอครูเค้าให้จับกลุ่ม กลุ่มละ 4 คนละคือกลุ่มเรามี 6 ( คนซึ่งเพิ่มเข้ามาใหม่ 3 คนก็คือเพิ่งคุยกันก่อนจะเปิดเทอมค่ะ ) พอครูเค้าบอกให้จับกลุ่มก็มีเพื่อนในกลุ่มคนนึงบอกว่าเดี๋ยวไปเองซึ่งก็เหลืออีกคนที่ต้อง
ออกทุกคนก็มองหน้ากัน B หันมามองหน้าเราค่ะ ( อารมณ์คล้ายๆเรื่องที่ A ไม่อยากนั่งกับเรานั่นแหละค่ะ ) เเต่เราก็ไม่พูดอะไรจนเพื่อนอีกคนบอกว่าเดี๋ยวออกเองละสรุปก็คือครูเค้าจัดให้ใหม่ละทั้ง 6 คนก็ถูกเเยกกันหมดเลยค่ะ

เรารู้สึกว่าเราโดดเดี่ยวมากพ่อเคยบอกเสมอว่าให้นั่งกับคนเก่งๆไว้จะได้ช่วยเรา ละตอนนี้คือเหมือนไม่มีใครช่วยเราเลยค่ะโดยเฉพาะวิชาคณิต เราคงยังไม่พึ่งใครคงพึ่งตัวเองไปก่อนมันมีอีกหลายเหตุการณ์เลยค่ะที่ทำให้คิดว่าเหมือน AกับB ไม่ค่อยต้องการเราเท่าไหร่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเพิ่งมาเจอกันรึเปล่าเลยยังไม่เเน่ใจเเต่ยังไงเราก็แอบคิดไม่ได้ค่ะเราเป็นพวกที่เซ๊นซิทีฟเรื่องเพื่อนมากๆอยู่รร.เก่าเราไม่เคยเจอเเบบนี้ไงคะเจอก็เเต่ทะเลาะกันเเต่เวลาเรื่องเรียนก็ช่วยเหลือกันเเต่พอเรามาเจอเเบบนี้เราทำตัวไม่ถูกค่ะ เราเลยอยากได้คำปรึกษาจากทุกคนว่าเราควรทำยังไงดีใจก็อยากย้ายกลุ่มค่ะเเต่ด้วยอะไรหลายๆอย่างเช่น เวรทำความสะอาดเราก็อยู่ด้วยกัน เเถมวิชาอังกฤษก็อยู่ด้วยกัน มันเลยย้ายยากเเล้วเราก็กลัวมีปัญหาอีก ตอนนี้เราเบื่อมากๆเวลาไปเรียนรู้สึกว่ามันไม่สนุกไม่ร่าเริงคงเป็นเพราะสภาพเเวดล้อมใหม่บวกกับเจอเพื่อนเเบบนี้เลยทำให้เบื่อมั้งคะบางวันก็รู้สึกท้อที่เจอเเบบนี้บางวันเราก็กลัยมาเเอบร้องไห้ค่ะเพราะเรารู้สึกว่าโดดเดี่ยวมากๆทั้งๆที่เราก็อยู่บ้านย่าเเต่ทำไมมันโดดเดี่ยวเเบบบอกไม่ถูก ควรทำไงดีคะเราอยากได้คำเเนะนำจากทุกคนช่วยเราหน่อยเถอะค่ะเพราะตอนนี้เราเบื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้มากๆเหมือนต้องพึ่งตัวเองมากกว่าเดิมทั้งๆที่ก็มีเพื่อนเเต่ก็นั่นเเหละค่ะไม่ได้ช่วยอะไรเราเลยเเถมทำให้เราเก็บมาคิดในทุกๆวัน 😢😢


ปล.ใครเจอเเบบเราก็สามารถเเชร์ประสบการณ์ได้ค่ะเเต่ถ้าใครเจอเเบบนี้มาเเล้วเราก็ขอคำ
เเนะนำด้วยนะคะ 😢🙏