ความที่รร.นี้
เป็นรร.ที่ดังพอสมควรในกทม. ขอไม่บอกละกันนะคะ   มันเริ่มจากม.1เรามาสอบที่นี่
เราวาดฝันรร.นี้ไว้ดีมาก จะมีสังคมแบบนี้ ต้องเรียนได้เท่านี้ มีเพื่อนกี่คนดี อะไรแบบนี้แล้วคิดว่าสังคมที่นี่
คงจะเป็นสังคมที่ไม่ได้มีคนชั่วร้ายแบบที่เป็นอยู่ แล้วเราก็สอบติดค่ะ ดีใจนอนไม่หลับ พอได้เข้ามาก็เจอ
เพื่อนที่นิสัยดีบ้างไม่ดีบ้างแต่ทุกคนก็ดูยอมรับซึ่งกันและกันทุกคนพอเริ่มม.2 เพื่อนสนิทน้อยลงไปอีกจาก4เหลือ1
คนนึงย้านกลุ่มเพราะทะเลาะกับเพื่อนเรา อีกคนย้ายไปตจวกระทันหัน  ขอตัดเรื่องนี้นะคะจะพูดแค่ตั้งแต่นั้นมาชีวิตไม่มีความสุข
พอได้ขึ้นม.3 เพิ่งเปิดเทอมมาวันที่3 เพื่อนๆก็ทั้งล้อเรา ด่าเรา เราเป็นคนที่ทุกข์มากๆคิดฆ่าตัวตายตั้งแต่ม.2 จริงๆเรื่องราวพวกนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่ม.2
แล้วค่ะ คิดว่าม.3จะดีขึ้น เพื่อนสนิทที่มีอยู่ก็ใช่ว่าจะดีนะเอาแต่ใจลับหลังอีกอย่างตอนนี้อยากย้ายรร.ที่สุด
เพื่อนผชนี่ยิ่งเลวใหญ่ ไม่อยากอยู่แล้ว จริงๆถ้าเลือกได้ตายเลยก็ดี ผลการเรียนตกลงตั้งแต่ม.2 แต่ตอนนี้ขอแค่ย้ายรร.ก่อน บอกแม่ยังไงดี
แต่ด้วยความที่รร.เป็นรร.อันดับต้นๆของประเทศควรทนอยู่มั้ยคะ หรือควรออก เราทนแทบจะไม่ได้แล้ว เบื่อตัวเองไม่น่ามาสอบตั้งแต่แรก
เครียดมากค่ะ  ตอนนี้ไม่รู้จะทำไงแล้วเบื่อสุดๆกลับจากรร.ร้องไห้ทุกวัน ไม่รู้จะบอกพ่อแม่ว่าไง

        นี่อาจเป็นอุทาหรณ์นะคะว่ารร.อันแสนดีอาจจะสอนดีก็จริงแต่เรื่องด้านสังคมไม่ได้ดีเสมอนะคะ