ก่อนอื่นขอเล่าประวัติก่อนนะ
ผมกับแฟนแต่งงานกันมา 7 ปึล่ะไม่มีลูกด้วยกัน แฟนอยากมีลูกมากเลย เราแต่งงานกันตอนนั้นก็อายุ 38 ปีเข้าไปแล้วตอนนี้แฟนอายุ 44 ปี ไปถามหมอสูตินารีว่าสามารถ มีลูกได้ไหมหมอบอกว่าเสียงมากที่จะเป็นโรค ออทิสติก เพราะว่าอายุเยอะแล้วอาจมีโรคบางอย่างแฝงมาในยินส์ด้อยด้วย อาจเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง หรือ โรคอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับเด็ก เลยกลัวเป็นภาระ และเราไม่มีการคุมกำเนิดมาตั้งแต่แต่งงาน จนป่านนี้แล้วยังไม่มีมาให้ดีใจสักคนเลย จนเพื่อนๆที่ทำงานแฟน ชาวบ้านก็บอกว่าทำไม ไม่เอาลูกกันเสียทีแต่งงานก็นานแล้ว คนอื่นเขามีกันหมดแล้วแต่งทีหลังเราด้วยเรา ก็เลยไปปรึกษาหมอ ก็ได้คำตอบอย่างที่หมอบอกใว้ จะให้ทำกิ๊ฟก็ใช้เงินเยอะและหมอไม่รับรองว่าจะติดทุกราย คิดหนัก ที่นี้
เมื่อวันเสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมาได้ไปเยี่ยมคนป่วยที่ รพ. ซึ่งเป็นคนแก่ ไปเยี่ยมนานพอสมควรประมาณครึ่งวันได้ ได้เห็นแตี่ยงข้าง ๆ หรือรอบ ๆ คนป่วยที่เราไปเยี่ยมก็มีนอนคนเดียวบ้าง มีคนเฝ้าบ้าง ไม่มีคนเฝ้าบ้าง พยาลบาลต้องมาบ่นว่าไม่มีใครมาเฝ้าเลยนะป้า ต้องถอดแพมเพิส เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ ก็เลยไปถามป้าว่าเป็นไงบ้าง ป้าตอบว่าป้าเป็นโรคใตวาย และโ รคปอด หัวใจ ความดัน เบาหวาน ป้าเป็น ข้าราชการบำนาญ มีสามีแต่สามีเสียไปแล้ว ต้องอยู่คนเดียวในบ้านลูกก็ไม่มีเพราะแต่งงานอายุเยอะแล้ว ญาติพี่น้อง หลานก็โตกันหมดแล้วมีหน้าที่การงาน มีครอบครัวหมดแล้ว จะมาเยี่ยมก็เป็นบางครั้ง ไม่ได้นอนเฝ้าหรอก เขาก็บ่นว่านะจะรับเด็กมาเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรมตั้งแต่ป้าสมัยอายุ 40 กว่า ๆ จะได้ดูแลเรายามเจ็บป่วยได้ แต่ป้าเลือกที่จะไม่มี เพราะญาติหรือเพื่อนที่ทำงานให้คำปรึกษาว่า "อย่าเอาลูกเขามาเลี้ยงอย่าเอาเมี่ยงเขามาอม " เห็นมาหลายรายล่ะ เด็กก็ดื้อจะได้เชื้อ หรือได้ยินส์จากพ่อแม่เด็กมาบางส่วน ถ้าเลี่ยงดีอบรมดี แต่เด็กไม่เอาถ่านก็จะเป็นภาระเรา แต่ถ้าเจอคนดีก็โชคดีไป ก็เลยต้องมานอน รพ.คนเดียวไม่มีใครมาดูแลนอนเฝ้าไข้เลย มีแต่มาเยี่ยมเท่านั้น
ทีนี้เรา ก็กลับมาจาก รพ. ตอนเย็นมานั้งกินข้าวนั่งคุยกันว่าจะเอายังไงดี จะไปรับเด็กมาเลี้ยงดีไหม ฐานะเราก็ปานกลาง แฟนรับราชการ ผมทำงานอิสระ มีทีดินทำการเกษตรไปด้วย เลี้ยงสัตว์บ้าง เงินรวมๆ กันแล้วก็พอ มีหนี้สินก็มีบ้างตามที่เขามีกัน เลี้ยง หมา 4 ตัว แต่มานั้งคิดดูว่าการเลี้ยงคน คนหนึ่งไม่ใช่เลี้ยงน้องหมาเหมือนบ้านเรานะ เพราะเรา ต้องดูแลเป็นพิเศษ เสมือนลูกเรา ให้ความรัก ให้การดูแลเอาใจใส่ เจ็บป่วยต้องรักษา ส่งเรียนให้การศึกษา ค่านม ค่าขนม ค่าเสื่อผ้า ค่าเทอม จะต้องเลี้ยงจนเขาโตและจนตายไป เราจะทำได้ไหม อย่าหวังแค่ยามแก่เจ็บป่วยเขาจะมาดูแล เท่านั้น
ก็เลยมาหาข้อมูลทางเน็ตไปดูหลายกระทู้เก่า ๆ ที่เขามีประสบการณ์การรับเด็กมาเลี้ยง ส่วนมาก 80 เปอร์เซ็นต์เสีย 20 เปอร์เซ็นต์จะดี มันอาจจะเป็นเพราะสิ่งแวดล้อม หรือการเลี้ยงดูของพ่อแม่บุญธรรมหรือปล่าว ในการเลี้ยงเด็กคนหนึ่งซึ่งไม่ใช่ลูกของเราจะให้นิสัยดีเหมือนเราก็คงยาก กลัวเขาจะได้ยินส์จากพ่อแม่เดิมเขาแล้วมาเหวี่ยงใส่เรา ทำให้เราทุกใจ อย่างที่เขาคอมเม้นกัน ก็กลัวอยู่ เราเลี้ยงลูกบอกเลยไม่ได้ตามใจ อันไหนถูกก็ว่าไปตามถูกผิดก็ว่าไปตามผิด ผมทำงานทางด้านกฏหมาย ก็เลยเห็นมาเยอะ เรื่องผัวเมีย ลูก ครอบครัว แย่งกัน ปัญหาหลายๆ อย่างที่เราไปทำงานก็จะเห็นประจำ
แฟนอยากได้ลูกหรือเด็กมาเลี้ยงมาก แต่ไม่รู้จะทำยังไงก็ยัง ชั่งใจอยู่อ่านระเบียบแล้วก็เยอะมากเหมือนกันนะ การรับเด็กมาเลี้ยงจากสถานที่รับเลี้ยงเด็กกำพร้าเลือกไม่ได้ด้วยเห็นบอกว่างั้น ต้องตามคิวด้วย จริงหรือปล่าวถ้าเราเลือกไม่ได้ แล้วมาเจอคนที่เราไม่อยากได้ทำไงดี ก็คิดอยู่ เพราะผมเป็นคนมองคนออกว่าคนนี้นิสัยแบบไหน เวลาไปคุยด้วย จากแววตา คำพูด การแสดงออก เพราะผมมีวิธีที่จะดูนิสัยคนออก หรือคิดอีกทางหนึงว่าเราจะอยู่กันแบบนี้ 2 คนไปจนแก่ตายแต่ไม่รู้ใครจะไปก่อน ก็ยังห่วง ๆกันอยู่ แฟนมีพี่น้อง 3 คน มีหลาน 3 คน ผมมีพี่น้อง 2 คน มีหลาน 2 คน แต่ตอนนี้หลานๆ โตกันหมดแล้ว จะหวังพึ่งหลานมาช่วยดูแลก็มีบางส่วน แต่จะให้มาดูแลเราจนตลอดชีวิตก็ยาก เขาก็มีพ่อแม่เขา พอโตมาเขาก็ต้องมีครอบครัว มีหน้าทีการงานที่จะต้องทำ หรือไปทำงานอยู่ต่างจังหวัด
ก็เลยคิดว่าจะหาเด็กมาเลี้ยงดีกว่าไหม แต่ญาติทางแฟน ค้านอย่างที่ว่านั้นแหละ เราก็คิดดูแล้วจะอยู่กัน 2 คน ไปจนตายดีกว่าไหมไปไหนมาไหนก็ไม่ต้องมีภาระให้ต้องห่วง มีแต่น้องหมา 4 ตัวก็พอ แต่พอมาเห็นคนป่วยโรงพยาบาลเข้าใจเลย ว่าต้องมีคนดูแลเรานะ ตอนยามเราเจ็บป่วย ถ้ายังไม่ตายจากกันก็ดีไป ดูแลกันได้แต่ถ้าฝ่ายไหนไปก่อนใครจะดูแล เราล่ะ ผมไม่เท่าไหร่ถ้าแฟนไปก่อน ห่วงแต่แฟนถ้าผมไปก่อนเพราะผมเป็นคนดูแลเขาตลอด ไม่ว่าจะเรื่องไหนของบ้านผมจัดการหมด ตั้งแต่ไปตลาด ซิ้อของมาทำกับข้าว ทำกับข้าว ซ่อมของในบ้านที่พัง ดูแลรถ ดูแลเรื่องการเงิน ภาระหนี้สินต่าง ๆ หาเงินมาให้ ส่วนมากผมจะจัดการหมดทั้งบ้าน มีปัญหาผมก็แก้ให้ตลอด ไม่ว่าของตัวเองหรือของครอบครัวแฟน
ท่านสมาชิกมีความคิดเห็นว่ายังไงดี เราควรเอาเด็กมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมหรือไม่ หรือเราอยู่กัน 2 คนแบบนี้ไปจนตายจากกันไป
เราจะรับเด็กมาเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรมดีหรือไม่
ผมกับแฟนแต่งงานกันมา 7 ปึล่ะไม่มีลูกด้วยกัน แฟนอยากมีลูกมากเลย เราแต่งงานกันตอนนั้นก็อายุ 38 ปีเข้าไปแล้วตอนนี้แฟนอายุ 44 ปี ไปถามหมอสูตินารีว่าสามารถ มีลูกได้ไหมหมอบอกว่าเสียงมากที่จะเป็นโรค ออทิสติก เพราะว่าอายุเยอะแล้วอาจมีโรคบางอย่างแฝงมาในยินส์ด้อยด้วย อาจเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง หรือ โรคอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับเด็ก เลยกลัวเป็นภาระ และเราไม่มีการคุมกำเนิดมาตั้งแต่แต่งงาน จนป่านนี้แล้วยังไม่มีมาให้ดีใจสักคนเลย จนเพื่อนๆที่ทำงานแฟน ชาวบ้านก็บอกว่าทำไม ไม่เอาลูกกันเสียทีแต่งงานก็นานแล้ว คนอื่นเขามีกันหมดแล้วแต่งทีหลังเราด้วยเรา ก็เลยไปปรึกษาหมอ ก็ได้คำตอบอย่างที่หมอบอกใว้ จะให้ทำกิ๊ฟก็ใช้เงินเยอะและหมอไม่รับรองว่าจะติดทุกราย คิดหนัก ที่นี้
เมื่อวันเสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมาได้ไปเยี่ยมคนป่วยที่ รพ. ซึ่งเป็นคนแก่ ไปเยี่ยมนานพอสมควรประมาณครึ่งวันได้ ได้เห็นแตี่ยงข้าง ๆ หรือรอบ ๆ คนป่วยที่เราไปเยี่ยมก็มีนอนคนเดียวบ้าง มีคนเฝ้าบ้าง ไม่มีคนเฝ้าบ้าง พยาลบาลต้องมาบ่นว่าไม่มีใครมาเฝ้าเลยนะป้า ต้องถอดแพมเพิส เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ ก็เลยไปถามป้าว่าเป็นไงบ้าง ป้าตอบว่าป้าเป็นโรคใตวาย และโ รคปอด หัวใจ ความดัน เบาหวาน ป้าเป็น ข้าราชการบำนาญ มีสามีแต่สามีเสียไปแล้ว ต้องอยู่คนเดียวในบ้านลูกก็ไม่มีเพราะแต่งงานอายุเยอะแล้ว ญาติพี่น้อง หลานก็โตกันหมดแล้วมีหน้าที่การงาน มีครอบครัวหมดแล้ว จะมาเยี่ยมก็เป็นบางครั้ง ไม่ได้นอนเฝ้าหรอก เขาก็บ่นว่านะจะรับเด็กมาเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรมตั้งแต่ป้าสมัยอายุ 40 กว่า ๆ จะได้ดูแลเรายามเจ็บป่วยได้ แต่ป้าเลือกที่จะไม่มี เพราะญาติหรือเพื่อนที่ทำงานให้คำปรึกษาว่า "อย่าเอาลูกเขามาเลี้ยงอย่าเอาเมี่ยงเขามาอม " เห็นมาหลายรายล่ะ เด็กก็ดื้อจะได้เชื้อ หรือได้ยินส์จากพ่อแม่เด็กมาบางส่วน ถ้าเลี่ยงดีอบรมดี แต่เด็กไม่เอาถ่านก็จะเป็นภาระเรา แต่ถ้าเจอคนดีก็โชคดีไป ก็เลยต้องมานอน รพ.คนเดียวไม่มีใครมาดูแลนอนเฝ้าไข้เลย มีแต่มาเยี่ยมเท่านั้น
ทีนี้เรา ก็กลับมาจาก รพ. ตอนเย็นมานั้งกินข้าวนั่งคุยกันว่าจะเอายังไงดี จะไปรับเด็กมาเลี้ยงดีไหม ฐานะเราก็ปานกลาง แฟนรับราชการ ผมทำงานอิสระ มีทีดินทำการเกษตรไปด้วย เลี้ยงสัตว์บ้าง เงินรวมๆ กันแล้วก็พอ มีหนี้สินก็มีบ้างตามที่เขามีกัน เลี้ยง หมา 4 ตัว แต่มานั้งคิดดูว่าการเลี้ยงคน คนหนึ่งไม่ใช่เลี้ยงน้องหมาเหมือนบ้านเรานะ เพราะเรา ต้องดูแลเป็นพิเศษ เสมือนลูกเรา ให้ความรัก ให้การดูแลเอาใจใส่ เจ็บป่วยต้องรักษา ส่งเรียนให้การศึกษา ค่านม ค่าขนม ค่าเสื่อผ้า ค่าเทอม จะต้องเลี้ยงจนเขาโตและจนตายไป เราจะทำได้ไหม อย่าหวังแค่ยามแก่เจ็บป่วยเขาจะมาดูแล เท่านั้น
ก็เลยมาหาข้อมูลทางเน็ตไปดูหลายกระทู้เก่า ๆ ที่เขามีประสบการณ์การรับเด็กมาเลี้ยง ส่วนมาก 80 เปอร์เซ็นต์เสีย 20 เปอร์เซ็นต์จะดี มันอาจจะเป็นเพราะสิ่งแวดล้อม หรือการเลี้ยงดูของพ่อแม่บุญธรรมหรือปล่าว ในการเลี้ยงเด็กคนหนึ่งซึ่งไม่ใช่ลูกของเราจะให้นิสัยดีเหมือนเราก็คงยาก กลัวเขาจะได้ยินส์จากพ่อแม่เดิมเขาแล้วมาเหวี่ยงใส่เรา ทำให้เราทุกใจ อย่างที่เขาคอมเม้นกัน ก็กลัวอยู่ เราเลี้ยงลูกบอกเลยไม่ได้ตามใจ อันไหนถูกก็ว่าไปตามถูกผิดก็ว่าไปตามผิด ผมทำงานทางด้านกฏหมาย ก็เลยเห็นมาเยอะ เรื่องผัวเมีย ลูก ครอบครัว แย่งกัน ปัญหาหลายๆ อย่างที่เราไปทำงานก็จะเห็นประจำ
แฟนอยากได้ลูกหรือเด็กมาเลี้ยงมาก แต่ไม่รู้จะทำยังไงก็ยัง ชั่งใจอยู่อ่านระเบียบแล้วก็เยอะมากเหมือนกันนะ การรับเด็กมาเลี้ยงจากสถานที่รับเลี้ยงเด็กกำพร้าเลือกไม่ได้ด้วยเห็นบอกว่างั้น ต้องตามคิวด้วย จริงหรือปล่าวถ้าเราเลือกไม่ได้ แล้วมาเจอคนที่เราไม่อยากได้ทำไงดี ก็คิดอยู่ เพราะผมเป็นคนมองคนออกว่าคนนี้นิสัยแบบไหน เวลาไปคุยด้วย จากแววตา คำพูด การแสดงออก เพราะผมมีวิธีที่จะดูนิสัยคนออก หรือคิดอีกทางหนึงว่าเราจะอยู่กันแบบนี้ 2 คนไปจนแก่ตายแต่ไม่รู้ใครจะไปก่อน ก็ยังห่วง ๆกันอยู่ แฟนมีพี่น้อง 3 คน มีหลาน 3 คน ผมมีพี่น้อง 2 คน มีหลาน 2 คน แต่ตอนนี้หลานๆ โตกันหมดแล้ว จะหวังพึ่งหลานมาช่วยดูแลก็มีบางส่วน แต่จะให้มาดูแลเราจนตลอดชีวิตก็ยาก เขาก็มีพ่อแม่เขา พอโตมาเขาก็ต้องมีครอบครัว มีหน้าทีการงานที่จะต้องทำ หรือไปทำงานอยู่ต่างจังหวัด
ก็เลยคิดว่าจะหาเด็กมาเลี้ยงดีกว่าไหม แต่ญาติทางแฟน ค้านอย่างที่ว่านั้นแหละ เราก็คิดดูแล้วจะอยู่กัน 2 คน ไปจนตายดีกว่าไหมไปไหนมาไหนก็ไม่ต้องมีภาระให้ต้องห่วง มีแต่น้องหมา 4 ตัวก็พอ แต่พอมาเห็นคนป่วยโรงพยาบาลเข้าใจเลย ว่าต้องมีคนดูแลเรานะ ตอนยามเราเจ็บป่วย ถ้ายังไม่ตายจากกันก็ดีไป ดูแลกันได้แต่ถ้าฝ่ายไหนไปก่อนใครจะดูแล เราล่ะ ผมไม่เท่าไหร่ถ้าแฟนไปก่อน ห่วงแต่แฟนถ้าผมไปก่อนเพราะผมเป็นคนดูแลเขาตลอด ไม่ว่าจะเรื่องไหนของบ้านผมจัดการหมด ตั้งแต่ไปตลาด ซิ้อของมาทำกับข้าว ทำกับข้าว ซ่อมของในบ้านที่พัง ดูแลรถ ดูแลเรื่องการเงิน ภาระหนี้สินต่าง ๆ หาเงินมาให้ ส่วนมากผมจะจัดการหมดทั้งบ้าน มีปัญหาผมก็แก้ให้ตลอด ไม่ว่าของตัวเองหรือของครอบครัวแฟน
ท่านสมาชิกมีความคิดเห็นว่ายังไงดี เราควรเอาเด็กมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมหรือไม่ หรือเราอยู่กัน 2 คนแบบนี้ไปจนตายจากกันไป