เราใช้ชีวิตอยู่ในจังหวัดหนึ่งอยู่ภาคกลางห่างจากกรุงเทพฯ100กม. เราดูแลแม่ที่ต้องใช้รถเข็นในการพาท่านไปกินอาหารข้างนอก หรือ ไปห้างสรรพสินค้า สิ่งที่เป็นปัญหาคือ ผู้คนในจังหวัดนี้ขาดจิตสำนึกว่า ที่จอดรถส

หลายๆ ห้าง เช่น homework ราชพฤกษ์ central ปิ่นเกล้า ตรงที่จอดรถคนพิการและผู้ใช้รถเข็น มักจะมีรถมาจอดขวาง เห็นทุกวันค่ะ บางทีคนขับรถก้อแก่มากแล้ว มากับ อีกคนที่ใช้รถเข็น ต้องลงมาเข็นรถให้เข้าซองจอดได้

สวัสดีครับ ถึงเพื่อนๆที่มีรถกันนะครับ อันนี้ไม่ได้ด่าครับ แต่ขอร้องให้มีจิตสำนึกกันบ้าง เรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่นการจอดรถนั้น ขอร้องเถอะครับ "ที่จอดรถของคนพิการ" ก็ขอให้เป็นที่จอดเฉพาะอย่างนั้น

วันนี้เราไปห้างๆหนึ่ง จอดรถเสร็จสรรพก็จะเดินเข้าประตู เห็นรถคันนึงจอดอยู่ที่จอดรถพิการ เห็นคนในรถหลายคน เราก็หยุดยืนนิดนึง ใจคิดว่ามีใครพิการหรือเปล่า หรือต้องการแค่ความสะดวกสบาย จะได้ไปแจ้งทางห้าง เพ

รถเข็นในห้างพอเราใช้เสร็จแล้ว​ เอาของที่ซื้อมาใส่ในรถเรียบร้อยก็ควรเอาไปคืนในจุดที่ลานจอดรถเค้ามีบริการไว้ให้ไม่ใช่หรอคะ? ​ ทำไมเจอแต่คนมักง่ายดันไว้ให้พ้นตัว​ หรือเอาไว้ในช่องจอดรถที่มันว่าง​ พอคนต่อ

พอดีว่าพี่สาวเราเอง เป็นคนขับรถเอง ขับไปทำงานเอง ออกไปเที่ยวเอง ซื้อของตามห้างเอง เเละเป็นผู้พิการทางการเคลื่อนไหว และต้องเจอกับเหตุการณ์กับที่จอดรถคนพิการเต็ม!! ล่าสุดเพิ่งเจอมาอีก ในขณะที่พี่สาวกำล

วันนี้พาภรรยาไปห้างดอกบัวที่สุขุมวิท50 แต่ไม่ได้ขึ้นไปนั่งรอที่รถ แค่ 1 ชั่วโมง ได้เห็นอะไรหลายๆอย่างที่เสียความรู้สึกมาก ที่จอดรถเฉพาะ 1. จอดสำหรับผู้ที่มีรถเข็นเด็ก ก็มาจอดกันแบบหน้าตาเฉยไม่มีรถเข็

แต่ละท่านให้นิยามที่จอดรถคนพิการอย่างไรบ้าง แลกเปลี่ยนความเห็นไม่แดกดันหรือดราม่าครับ คนพิการนั่งรถเข็นที่ขับรถยนต์มาเองได้ตามห้าง เคยเห็นกันบ้างหรือไม่ ส่วนตัวเห็นแต่นั่งมาแบบมีคนปกติขับมาให้อาจมีค