แม้ว่าจะทรงประสืทธิภาพเหมือนๆกัน แต่รายละเอียดแตกต่างกันมาก กล่าวคือ
1. ฟุตบอลญี่ปุ่นใช้ระบบทีมเข้าบีบพื้นที่คู่แข่ง เพรสอย่างรวดเร็ว รวมถึงกดดันไปได้ในทุกๆส่วนของสนาม  แต่ของเกาหลีจะไม่เพรสโหดขนาดญี่ปุ่น แต่จะอาศัยการบีบเพรสเฉพาะแดนกลางเพื่อให้คู่แข่งคายบอล แล้วไดเรกบอลเร็วเพื่อโจมตี
2. การเล่นเป็นระบบของญี่ปุ่น ผู้เล่นจึงต้องมีวินัยมาก คนตัวเล็กแต่คล่องสามารถเล่นในญี่ปุ่นได้ถ้าคุณเก่งพอ  แต่สำหรับเกาหลี ระบบและวินัยยังไม่เป๊ะเท่าญี่ปุ่น แต่ด้านสรีระแล้ว ต้องบอกว่าเกาหลีให้ความสำคัญในด้าน physical และฟิตเนตสูงมาก คนตัวเล็กจึงเกิดได้ยากในลีกเกาหลี เพราะใช้ร่างกายประทะกันอย่างหนักหน่วง
3. ลีกญี่ปุ่นถือเป็นลีกที่การเล่นฟุตบอลน่าจะใสสะอาดสุดๆในเอเชียเลยก็ว่าได้ มีการนอกเกมส์กันน้อยมาก แต่ทางฝั่งเกาหลี คืออัดกันหนัก แรง และนอกเกมส์กันบ่อยครั้ง(กว่าญี่ปุ่น)
4. ด้วยความที่ฟุตบอลญี่ปุ่นเล่นกันเป็นระบบ และมีวินัยมาก จึงมักจะแพ้ทางพวกความสามารถเฉพาะตัวแบบโหดๆ แบบกระชากหลุดทั้งแผงอะไรแบบนี้(โดยเฉพาะทีมจากอเมริกาใต้) หรือไม่ก็เล่นเป็นระบบและมีวินัยมากกว่าญี่ปุ่น จ่ายบอลคมและเร็วกว่าญี่ปุ่น ถ้าทำได้ญี่ปุ่นเองก็แย่เช่นกัน(เช่น เยอรมนี)  ส่วนเกาหลีนั้นเน้นฟิตเนตอยู่แล้ว พละกำลังมหาศาล แต่ทีมที่สามารถจะชนะเกาหลีได้ คือเน้นการครองบอล อาศัยการจ่ายบอลที่แม่นและคม ดึงช้า พาเกาหลีวิ่งไล่ และไดเรกบอลเร็ว พื้นที่ๆจะโจมตีเกาหลีจะมีมากกว่าญี่ปุ่น (ส่วนใหญ่ทีมจากยุโรปจะเล่นแบบนี้)

** สรุปแล้วฟุตบอลมันไม่มีคำว่าตายตัว ทั้งเกาหลีและญี่ปุ่นเล่นกันคนละรูปแบบ แต่เป็นเต้ยในเอเชียเหมือนๆกัน  ดังนั้นไทยเราจึงควรใช้ 2 ประเทศนี้เพื่อที่จะเรียนรู้และหาแนวทางในการเล่นตามรูปแบบของตัวเอง ในโลกของฟุตบอลมันไม่มีแผนไหนดีเลิศ เพราะจะมีแผนแก้ทางกันได้เสมอๆ แต่สิ่งที่สำคัญคือ ทักาะการเล่นพื้นฐาน การจับบอล จ่ายบอล ดูดบอลกลางอากาศ การบีบเพรส การคายบอลระหว่างเพรส ฯลฯ สิ่งเหล่านี้ นักเตะไทยต้องฝึกให้แน่น แล้วเราจะต่อยอดไปได้ไกลแบบนักเตะเกาหลีและญี่ปุ่นครับ **