สวัสดีค่ะชาวพันทิป ตอนนี้เราอายุได้ 15 ปีเเล้วเราโดนทำอนาจารตั้งเเต่ 4-5 ขวบ เรื่องมีอยู่ว่า
เรามีญาติคนหนึ่งขอเเทนว่า " มัน " นะคะ มันเนี่ยอายุห่างจากเรา 10 ปี มันเป็นลูกชายของพี่สาวยายเราค่ะ
มันชอบมาบ้านของเรา (ในกรณีนี้เราอาจโดนทำมากกว่าผู้อื่น) มันชอบอุ้มเราไปนั่งตัก ตอนนั้นเรายังเด็กเรายังไม่รู้ความเลย พอมันให้เรานั่งตัก มันก็เอามือล้วงเข้ามาจับหน้าอกเรา เเล้วมือมีกอีกข้างก็กอดเราไว้มันทำอย่างงี้เรื่อยๆ จนกระทั่งมันเริ่มหนักขึ้น มันจับเราเเก้ผ้าเเล้วถ่ายรูปเราไว้ เเล้วมันก็บังคับให้ อม ของมันเราไม่สามารถบอกใครได้เพราะไม่มีใครเชื่อเราเลย ตอนที่ยายฝากเราไว้กับมัน เราเเทบอยากจะร้องไห้เลย มันเอานิ้วที่มีเล็บยาวๆ สอดเข้ามาใจน้องสาวเรา ตอนนั้นจำได้เลยว่าเราร้องไห้หนักมาก เเล้วมันก็เอาของมันมาถูกับของเรา เราร้องไห้หนักมาก เรากลัว... พอมันสำเร็จใคร่มันก็ใส่เสื้อผ้ามันเเล้วใส่ให้เรา เเล้วออกไปเเบบไม่รู้สำนึก ใันเป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่ไม่มีใครอยู่บ้าน จนเราโตขึ้นมันค่อยมายุ่งกับเราเเล้ว ต่อมาเราก็อายุ 13 ตอนนั้นเริ่มมีน่าอกเเล้ว มันชอบมาลวนลามเราในที่ลับตาคน เราโตพอที่จะรู้เรื่องเเบบนี้เเล้ว เราพยายามออกห่างจากมันอยู่กับพ่อเเม่มากๆ เเล้วมันก็ไม่มายุ่งกับเราอีกเลย จนเราอายุ 15 นี้.....
เราอยากจะบอกว่าเราพิมพ์ไปนํ้าตาก็ไหลออกมา ความรู้สึกเจ็บปวดที่เก็บมันมาเวลา 12 ปี เราไม่เคยบอกใคร เราไม่กล้า(ดูโง่นะ เเต่ถ้าคุณเจอเหตุการณ์เเบบนี้มันคือ ตราบาปที่สุด) เราอยู่กับความหลัวนี้มาตลอดเห็นข่าวเด็กโดนข่มขืน เราจะเเอบไปร้องไห้คนเดียว ทุกวันนี้เรากลัวการสัมผัสจากผู้ชายมาก ยกเว้นพ่อ ของเรา เราเคยคิดว่าเราคือ ผู้หญิงที่มีอะไรกับเพศตรงข้ามเเล้ว เเต่มันไม่เคยสอดใส่นะ เเต่เราก็โดนพรากผู้เยาว์เเล้ว ตอนนี้เราทำได้เเค่เเช่งให้มันตายไวๆ
ปล. เราขอฝากบอกคนที่มีลูกหลานเป็น เด็กสาว กรุณาอย่าให้เค้าอยู่ลำพังเด็ดขาด เพราะหากเกิดขึ้นมันจะเกิดเป็นปมเเละตราบาป ที่ไม่มีวันเเก้ไขได้
ขอบคุณที่รับฟังเรื่องราวที่เราอึดอัดมากกว่า 12 ปีเราได้ระบายเเล้ว เเต่เราก็ยังไม่บอกครอบครัว เราจะพยายามลืมเรื่องราว ทั้งหมดนี้ให้ได้
#ดูเเลลูกหลานของท่านให้ดี คนใกล้ตัวคือคนที่อันตรายที่สุด
ฉันโดนพรากผู้เยาว์ในวัยเพียง 4-5 ขวบ
เรามีญาติคนหนึ่งขอเเทนว่า " มัน " นะคะ มันเนี่ยอายุห่างจากเรา 10 ปี มันเป็นลูกชายของพี่สาวยายเราค่ะ
มันชอบมาบ้านของเรา (ในกรณีนี้เราอาจโดนทำมากกว่าผู้อื่น) มันชอบอุ้มเราไปนั่งตัก ตอนนั้นเรายังเด็กเรายังไม่รู้ความเลย พอมันให้เรานั่งตัก มันก็เอามือล้วงเข้ามาจับหน้าอกเรา เเล้วมือมีกอีกข้างก็กอดเราไว้มันทำอย่างงี้เรื่อยๆ จนกระทั่งมันเริ่มหนักขึ้น มันจับเราเเก้ผ้าเเล้วถ่ายรูปเราไว้ เเล้วมันก็บังคับให้ อม ของมันเราไม่สามารถบอกใครได้เพราะไม่มีใครเชื่อเราเลย ตอนที่ยายฝากเราไว้กับมัน เราเเทบอยากจะร้องไห้เลย มันเอานิ้วที่มีเล็บยาวๆ สอดเข้ามาใจน้องสาวเรา ตอนนั้นจำได้เลยว่าเราร้องไห้หนักมาก เเล้วมันก็เอาของมันมาถูกับของเรา เราร้องไห้หนักมาก เรากลัว... พอมันสำเร็จใคร่มันก็ใส่เสื้อผ้ามันเเล้วใส่ให้เรา เเล้วออกไปเเบบไม่รู้สำนึก ใันเป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่ไม่มีใครอยู่บ้าน จนเราโตขึ้นมันค่อยมายุ่งกับเราเเล้ว ต่อมาเราก็อายุ 13 ตอนนั้นเริ่มมีน่าอกเเล้ว มันชอบมาลวนลามเราในที่ลับตาคน เราโตพอที่จะรู้เรื่องเเบบนี้เเล้ว เราพยายามออกห่างจากมันอยู่กับพ่อเเม่มากๆ เเล้วมันก็ไม่มายุ่งกับเราอีกเลย จนเราอายุ 15 นี้.....
เราอยากจะบอกว่าเราพิมพ์ไปนํ้าตาก็ไหลออกมา ความรู้สึกเจ็บปวดที่เก็บมันมาเวลา 12 ปี เราไม่เคยบอกใคร เราไม่กล้า(ดูโง่นะ เเต่ถ้าคุณเจอเหตุการณ์เเบบนี้มันคือ ตราบาปที่สุด) เราอยู่กับความหลัวนี้มาตลอดเห็นข่าวเด็กโดนข่มขืน เราจะเเอบไปร้องไห้คนเดียว ทุกวันนี้เรากลัวการสัมผัสจากผู้ชายมาก ยกเว้นพ่อ ของเรา เราเคยคิดว่าเราคือ ผู้หญิงที่มีอะไรกับเพศตรงข้ามเเล้ว เเต่มันไม่เคยสอดใส่นะ เเต่เราก็โดนพรากผู้เยาว์เเล้ว ตอนนี้เราทำได้เเค่เเช่งให้มันตายไวๆ
ปล. เราขอฝากบอกคนที่มีลูกหลานเป็น เด็กสาว กรุณาอย่าให้เค้าอยู่ลำพังเด็ดขาด เพราะหากเกิดขึ้นมันจะเกิดเป็นปมเเละตราบาป ที่ไม่มีวันเเก้ไขได้
ขอบคุณที่รับฟังเรื่องราวที่เราอึดอัดมากกว่า 12 ปีเราได้ระบายเเล้ว เเต่เราก็ยังไม่บอกครอบครัว เราจะพยายามลืมเรื่องราว ทั้งหมดนี้ให้ได้
#ดูเเลลูกหลานของท่านให้ดี คนใกล้ตัวคือคนที่อันตรายที่สุด