ก่อนอื่นขอบอกเลยว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จขกท.เจอกับตัว
เรื่องมีอยู่ว่า ย้อนไป10ปีก่อน ผมเป็นคน จ.สกลนครตอนนั้นผมพึ่งจบม.3 ในเวลาตอนเย็นๆของทุกวัน ผมกับเพื่อนสนิทอีก3คน ชื่อ กล้า นน และ คม จะออกไปใส่กับดักหนูนา เย็นวันนี้ก็เช่นกัน แต่วันนี้เราจะไปไกลกันหน่อย ที่ๆไปวันนี้นั้นเป็น"หนองหาน"
ไม่ขอเล่าความเป็นมาของหนองหานนะ เพราะเรื่องมันยาวว เอาเป็นว่าเคยเป็นเมืองเก่า) หนองหานคือทะเลสาบน้ำจืดขนาดใหญ่ ผู้อ่านน่าจะเคยได้ยินอยู่บ้าง ในหนองหานนั้นก็จะมีเกาะเล็กๆกระจายอยู่ชาวบ้านเรียกว่า"ดอน"หนึ่งในนั้นก็จะมี ดอนขามกับดอนลังกาและ 2 ดอนนี้นี่เองที่พวกเรา4คนจะไปไส่กับดักหนูนา ประมาณ5โมงเย็น พวกเราก็พากันขี่มอไซค์ไป พอไปถึงจะเป็นดอนลังกาก่อนค่อยต่อไปดอนขาม(ถ้าจำไม่ผิด)ลักษณะของพื้นที่จะเป็นคล้ายๆสวนหย่อมเก่าหน่อย ถูกทิ้งร้างมีศาลา สะพานแขวน และกรงสัตว์อยู่ปะปราย ตรงนี้ดูแล้วไม่มีรอยของหนูนา พวกเราจึงไปต่อที่ดอนขาม ตรงนี้รูของหนูนาเยอะมาก หนูน่าจะชุม โชคดีจริงๆ พอใส่กับดักเสร็จก็มืดพอดีพวกเราก็พอกันกลับนัดกันอีกที2ทุ่ม เพื่อมาดูกับดัก พอถึงเลานัดพวกเราก็มาพร้อมกับไฟฉายติดหัว และหนังสติ๊กคนละอัน มาถึงดอนประมาณ3ทุ่มครึง สภาพในตอนบรรยากาศต่างกับตอนเย็นมาก มองไปทางใหนก็มืด พอส่องไฟเพื่อสำรวจพื้นที่ก็ดูเหมือนกับว่ามีอะไรจ้องจะกระโจนออกมาจากพุ่มไม้ในที่มืด ชักจะยังไงๆแระ ก็เลยพากันรีบดูกับดักหนูให้เสร็จ เพื่อนพากันไปดูกับดักหนูคนละทาง มองเห็นจากแสงไฟลิ๊บๆ ส่วนผมก็ใช้ไฟส่องต้นไม้แถวๆรถมอไซค์เพื่อดูนกก่อน ต้นแรกเป็นต้นไม่ค่อยสูง เห็นนกเขาชวาอยู่ตัวนึงก็เลยเล็งใว้ก่อนแต่ยังไม่ยิง ไปส่องอีกต้น เป็นต้นจามจุรีใหญ่มาก ใช้ไฟส่องดูแล้วไม่มีอะไรเลย จึงย้อนกลับมายิงนกเขาชวาตัวนั้น พอยิงเสร็จผมกำลังจะก้มเก็บ ได้ยินเสียงเหมือนคนเขย่าต้นจามจุรีใหญ่ต้นนั้น เสียงเขย่าแรงมากเหมือนเขย่าทั้งต้น ตอนนั้นผมตกใจสุดขีด ไม่สนใจนกเขาตัวนั้นแล้ว กำลังจะวิ่ง จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว ทันใดนั้นก็มีเสียงมาจากมุมมืดที่รถมอไซค์ของพวกเราจอดอยู่"เฮ๊ย เสียงไร"ผมสาดไฟฉายไปใส่ทันที "อ้าว นน" (ไอ้นนมันยังไม่ไป) "ไม่รู้ มีอย่างเดียวนั่นแหละ"ผมพูดขึ้นพร้อมกับกึ่งเดินกึ่งวิ่ง แล้วเรา2คนก็ขี่มอไซค์ไปหาไอ้กล้ากะไอ้คม ตอนเช้าเล่าให้2คนนั้นฟัง พวกมันหัวเราะแล้วพูดว่า"เสียงนกบินอ่ะดิ 5555" ผมได้แต่คิดในใจว่า ขอให้พวกเจอเหมือนกูบ้าง กูจะได้หัวเราะพวกคืน หลังจากวันนั้นอีก2-3วัน มีคนที่วิทยาลัยเห็นไอ้นนไม่มีหัว(คนที่เจอผีกับผม)หลังจากนั้นมาไอ้นนก็บวช เอ๊ะ!!!รึว่าผีจะหลอกไอ้นนแต่ผมดันอยู่ด้วยเลยซวยตามมัน ก็ยังไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆ ผีแน่นอน และเรื่องนี้ผมรับปนะกันว่าเป็นเรื่องจริง
เจอกับตัวถึงรู้ ผีเขย่าต้นไม้//เรื่องจริง
เรื่องมีอยู่ว่า ย้อนไป10ปีก่อน ผมเป็นคน จ.สกลนครตอนนั้นผมพึ่งจบม.3 ในเวลาตอนเย็นๆของทุกวัน ผมกับเพื่อนสนิทอีก3คน ชื่อ กล้า นน และ คม จะออกไปใส่กับดักหนูนา เย็นวันนี้ก็เช่นกัน แต่วันนี้เราจะไปไกลกันหน่อย ที่ๆไปวันนี้นั้นเป็น"หนองหาน"ไม่ขอเล่าความเป็นมาของหนองหานนะ เพราะเรื่องมันยาวว เอาเป็นว่าเคยเป็นเมืองเก่า) หนองหานคือทะเลสาบน้ำจืดขนาดใหญ่ ผู้อ่านน่าจะเคยได้ยินอยู่บ้าง ในหนองหานนั้นก็จะมีเกาะเล็กๆกระจายอยู่ชาวบ้านเรียกว่า"ดอน"หนึ่งในนั้นก็จะมี ดอนขามกับดอนลังกาและ 2 ดอนนี้นี่เองที่พวกเรา4คนจะไปไส่กับดักหนูนา ประมาณ5โมงเย็น พวกเราก็พากันขี่มอไซค์ไป พอไปถึงจะเป็นดอนลังกาก่อนค่อยต่อไปดอนขาม(ถ้าจำไม่ผิด)ลักษณะของพื้นที่จะเป็นคล้ายๆสวนหย่อมเก่าหน่อย ถูกทิ้งร้างมีศาลา สะพานแขวน และกรงสัตว์อยู่ปะปราย ตรงนี้ดูแล้วไม่มีรอยของหนูนา พวกเราจึงไปต่อที่ดอนขาม ตรงนี้รูของหนูนาเยอะมาก หนูน่าจะชุม โชคดีจริงๆ พอใส่กับดักเสร็จก็มืดพอดีพวกเราก็พอกันกลับนัดกันอีกที2ทุ่ม เพื่อมาดูกับดัก พอถึงเลานัดพวกเราก็มาพร้อมกับไฟฉายติดหัว และหนังสติ๊กคนละอัน มาถึงดอนประมาณ3ทุ่มครึง สภาพในตอนบรรยากาศต่างกับตอนเย็นมาก มองไปทางใหนก็มืด พอส่องไฟเพื่อสำรวจพื้นที่ก็ดูเหมือนกับว่ามีอะไรจ้องจะกระโจนออกมาจากพุ่มไม้ในที่มืด ชักจะยังไงๆแระ ก็เลยพากันรีบดูกับดักหนูให้เสร็จ เพื่อนพากันไปดูกับดักหนูคนละทาง มองเห็นจากแสงไฟลิ๊บๆ ส่วนผมก็ใช้ไฟส่องต้นไม้แถวๆรถมอไซค์เพื่อดูนกก่อน ต้นแรกเป็นต้นไม่ค่อยสูง เห็นนกเขาชวาอยู่ตัวนึงก็เลยเล็งใว้ก่อนแต่ยังไม่ยิง ไปส่องอีกต้น เป็นต้นจามจุรีใหญ่มาก ใช้ไฟส่องดูแล้วไม่มีอะไรเลย จึงย้อนกลับมายิงนกเขาชวาตัวนั้น พอยิงเสร็จผมกำลังจะก้มเก็บ ได้ยินเสียงเหมือนคนเขย่าต้นจามจุรีใหญ่ต้นนั้น เสียงเขย่าแรงมากเหมือนเขย่าทั้งต้น ตอนนั้นผมตกใจสุดขีด ไม่สนใจนกเขาตัวนั้นแล้ว กำลังจะวิ่ง จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว ทันใดนั้นก็มีเสียงมาจากมุมมืดที่รถมอไซค์ของพวกเราจอดอยู่"เฮ๊ย เสียงไร"ผมสาดไฟฉายไปใส่ทันที "อ้าว นน" (ไอ้นนมันยังไม่ไป) "ไม่รู้ มีอย่างเดียวนั่นแหละ"ผมพูดขึ้นพร้อมกับกึ่งเดินกึ่งวิ่ง แล้วเรา2คนก็ขี่มอไซค์ไปหาไอ้กล้ากะไอ้คม ตอนเช้าเล่าให้2คนนั้นฟัง พวกมันหัวเราะแล้วพูดว่า"เสียงนกบินอ่ะดิ 5555" ผมได้แต่คิดในใจว่า ขอให้พวกเจอเหมือนกูบ้าง กูจะได้หัวเราะพวกคืน หลังจากวันนั้นอีก2-3วัน มีคนที่วิทยาลัยเห็นไอ้นนไม่มีหัว(คนที่เจอผีกับผม)หลังจากนั้นมาไอ้นนก็บวช เอ๊ะ!!!รึว่าผีจะหลอกไอ้นนแต่ผมดันอยู่ด้วยเลยซวยตามมัน ก็ยังไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆ ผีแน่นอน และเรื่องนี้ผมรับปนะกันว่าเป็นเรื่องจริง