เรื่องราวเต็มๆ >> https://ppantip.com/topic/37615843

เป็นเพื่อนในที่ทำงาน อยู่คนละแผนก ตั้งแต่วันที่เราให้เขายืมเงิน เราก็ไม่ได้ทวงเงินคืน ปกติเวลาเราให้ใครยืมเงิน เราจะไม่ทวงอยู่แล้ว
(ยกเว้นถ้าไม่ใช่เงินเรา เราจึงจะทวง) เพราะเราหวังว่าคนที่ยืมไปก็ควรจะคืนด้วยตัวเอง และไม่ควรจะลืมด้วย แต่เพื่อนคนนี้ไม่คืน
และก็ไม่พูดถึงเรื่องเงินที่ยืมไปเลย ทำเหมือนว่าไม่เคยยืม ผ่านมาเกือบเดือนแล้ว จนเรามั่นใจว่ามันคงไม่คืนแล้ว
(จริงๆนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขายืมเงินเราแล้วไม่คืน ก่อนหน้านี้มีครั้งนึง รู้สึกว่าจะเป็นค่าข้าว และเราน่าจะให้ยืมโดยที่เขาไม่ได้ขอ เราจึงลืม ไม่ได้บอกเรื่องนี้ในกระทู้ที่ผ่านมา) เพื่อนคนนี้ก็ไม่ได้จน เงินเดือนก็พอๆกับเรา ใช้เงินก็ฟุ่มเฟือยกว่าเราเยอะ และตอนนี้เขายังจะชวนเราไปเที่ยวและไปกินข้าวอีก แต่เราก็ปฏิเสธเขาไปหลายครั้งแล้ว อ้างว่าไม่ว่าง มีงานยุ่ง ติดโน่นติดนี่ จริงๆเราโกหก เราไม่อยากเจอเขาต่างหาก

เราไม่ได้เสียดายเงินไม่กี่ร้อยหรอก (จริงๆก็เสียดาย แต่ไม่ใช่เหตุผลหลักที่ทำให้เราอยากอยู่ห่างๆเขา) แต่เราไม่ชอบคนนิสัยแบบนี้
สมัยเรียนเราโดนเพื่อนยืมเงินแล้วไม่คืนอยู่บ่อยๆ ไม่ใช่เพื่อนสนิท และไม่ใช่เงินเราด้วย แต่เป็นเงินพ่อแม่เรา และเราก็ไม่กล้าทวง
ตอนนั้นเป็นคนขี้กลัว ตอนนี้ก็ยังขี้กลัวอยู่ จึงไม่ค่อยทวงไง แต่ถ้าเราจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆ จึงจะทวง และสำหรับเพื่อนคนนี้
เราให้ยืมเพราะจะชดเชยความรู้สึกผิดที่ไม่ได้ให้เขายืมตอนที่เขาไปหาหมอ จนเขาต้องไปขอยืมคนอื่นแทน
(เราเคยตั้งกระทู้เรื่องนี้เหมือนกัน โดนถล่มเรียบร้อย จริงๆอาจไม่ใช่ความผิดเราก็ได้ เราก็แค่รู้สึกเสียใจ) และเราก็รู้สึกซึ้งใจที่เขาเคยช่วยแนะนำงานใหม่ให้เรา (หมายถึงเขาบอกเราว่าที่ทำงานเขามีรับสมัครงาน ไม่ใช่ว่าเขาใช้เส้นสายฝากงานให้เรา และเขาก็ไม่ได้แนะนำให้เราคนเดียว เขาแนะนำให้เพื่อนๆของเขาด้วย) ทำให้เราไว้ใจเขามากพอที่จะให้ยืมเงิน ไม่คิดเลยว่าเขาจะไม่คืน

เราไม่ได้ต้องการตอบแทนเขาแบบนี้ ปกติเวลาเราไปเที่ยว(คำว่าเที่ยวของเรา หมายถึงเรากลับบ้านเราที่ ตจว.) เราก็ซื้อของมาฝากเขาอยู่แล้ว
และเราก็ไปกินข้าวกับเขาทุกครั้งที่เขาชวน (เขาบอกเราว่า เขามีปัญหากับคนในแผนก คนในแผนกไม่ชอบเขา เขาไม่อยากกินข้าวกับคนพวกนั้น
เขาจึงชวนเราที่อยู่คนละแผนกกับเขา เพราะเขามีความสุขที่ได้ไปกินข้าวกับเรา และได้คุยกับเราบ้าง เราจึงยอมไปเป็นเพื่อนเขา
ทั้งที่จริงๆแล้วเราชอบไปกินข้าวคนเดียวมากกว่า) เรามีเพื่อนสนิทสมัยเรียน ทุกคนที่เราสนิทด้วยไม่เคยขอยืมเงินเราเลย
(มีแต่ช่วยออกเงินค่าโน่นค่านี่ให้กันเล็กๆน้อยๆ แต่ไม่มีการยืม เราก็จะได้ไม่ต้องรอด้วยว่าเมื่อไหร่จะได้เงินคืน)
แต่กับเพื่อนคนนี้ เราไม่ได้รู้สึกสนิทกับเขามากนัก เรารู้จักเขาเพราะเคยทำงานที่เดียวกันก่อนหน้านี้ แต่ก็ไม่ได้คุยกันมาก
พอต่างคนต่างลาออก ก็มาเจอกันอีกในที่ทำงานใหม่

จะว่าเรางกก็ได้ (จริงๆมีคนว่าเยอะแยะแล้ว ในกระทู้ที่ผ่านๆมา) แต่เราต้องการเก็บเงิน เงินเดือนเราเกือบๆ 20K แต่ก็มีค่าใช้จ่ายไม่น้อย
เราอยู่ กทม. อยู่หอ อยู่คนเดียว ต้องจ่ายทุกอย่างเองคนเดียว มีแบ่งให้พ่อแม่ด้วย ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวหาความสนุกสนานหรอก
เดือนนึงเหลือเงินเก็บไม่เท่าไหร่เอง ตอนนี้เรายังปล่อยวางเรื่องเพื่อนไม่ได้ ก็ต้องเอาแต่หาข้ออ้างที่จะไม่ไปไหนกับเขาเวลาเขาชวน
เพราะไม่กล้าพอที่จะบอกเหตุผลไปตรงๆ เราก็แคร์ความรู้สึกของเขาบ้างเหมือนกัน