วันนี้ เป็นวันที่เราทีเราเรียนรู้คำว่า รักมากแค่ไหนก็ไร้ค่าถ้าเขาไม่รัก. วันนี้คือวันที่เราหมดศรัทธากับคำว่ารัก  
เริ่มเรยละกัน จริงๆเรามันก็เด็กผู้หญิงคนนึ่ง ที่มีความฝันที่อยากจะทำให้ตัวเองและครอบครัวไปสู่จุดที่เรียกว่าสุขสบาย ชีวิตเราก็สุขบ้าง บางทีสุขจนล้นทะลัก แต่บางทีก็ทุกแสนสาหัสปะปนกันไป. พื้นฐานจิตใจเรา เราเป็นคนอ่อนแอนะ ขี้สงสาร ใจดีมากๆเรยละ แต่จุดพีคคือ เราโดนทำร้ายจิตใจ โดนหักหลังจากคนที่ไว้ใจเรื่อยๆ แทบจะทุกคนที่รู้จัก. มันเรยทำให้เราเป็นคนขี้ระแวงมากๆ เราจะไม่ไว้ใจใครเรย  เรามาเจอผู้ชายคนนึ่ง อ้อท้าวความก่อน เราเคยมีแฟน และเราเลิกกับแฟนแล้ว แฟนเราทั้งสามคน เลิกลาด้วยการที่เขานอกใจเราทุกคน. มาถึงคนนี้ เราแอบรักเขา แต่มันก็มีอะไรทางใจที่ทำให้เราผูกพันกับเขาและรักเขามาก ย้ำเราแค่คนเดียวที่รู้สึกแบบนั้นอะนี้พึ่งรู้วันนี้. เรารู้สึกว่าเราผูกพันกับเขา เรารักเขา เรารู้สึกว่าเขาแตกต่างจากทุกคนที่เราเคยคบมา เราแอบรักเขามาหลายปีนะ แล้วเขาก็รู้ คือมันมีอะไรที่ผูกพันทางใจ ที่เราเองก็อธิบายไม่ได้. เรามีโอกาสได้เจอเขาบ้าง แต่ช่วงหลังๆมานี้ เราล้ม และเป็นการล้มที่แรงมาก เราทำตัวเอง ทำคนอื่นเดือดร้อนไปทั่ว บางครั้งเราทำในสิ่งที่ผิด ซึ่งสำหรับเขา เขาอาจมองว่าน่ารังเกียจ คนอื่นมองเราแบบไหนเราไม่เคยว่า เพราะคนอื่นเห็นเราแค่เปลือก แต่เขา เราไม่เข้าใจว่าเข้ามีทัศนะคติติดลบกับเราแบบนี้ได้ยังไง เขามองว่าเรา พูดเหมือนเราไร้ค้า มองว่าเราขูดรีดนิสัยไม่ดี อืม มันจริงนะ เราเป็นแบบนั้นจริงๆ เราไม่เถียง แต่ นั้นมันแค่ภายนอก เราทำเพื่อป้องกันตัวเอง แต่บางเรื่องเราอยู่ว่ามันผิด แต่บางทีเราจำเป็นที่จะต้องทำ ทำไหมเขาไม่คิดบ้าง แต่เราไม่แปลกใจหรอก เพราะทุกคนรอบข้างมองเราแบบนี้ หันหน้าหนีเราแทบทุกคน เราเรยไม่แปลกใจถ้าเขาก็จะเหมือนคนอื่น  เขาก็คนนิเนาะ. จริงๆเราวาดฝันกับเขาไว้นะ วาดอนาคตไว้แบบดิบดี แต่พอเรามาเจอความรู้สึกทัศนคติที่เขามีต่อเรา มันทำให้เราไม่สามารถวางแผนชีวิตกับเขาได้อีก. เขาสอนให้รู้ว่า เขาก็ไม่ต่างจากผู้ชายคนอื่นเรย. ถ้าวันนึ่งเราเกิดล้มลงอีก เขาก็คงจะเดินออกจากชีวิตเราไปอีก  แต่เราไม่เคยโกดเขานะที่เขาพิมแบบนั้น เราโกดตัวเองมากกว่า เขาก็ทำถูกในส่วนของเขา แต่เราเอง เราเองที่ไว้ใจเชื่อใจ เราไม่รู้ว่าจะใช้คำไหนมาอธิบายแทนใจเราที่มีต่อเขา คือจากนี้ไป เราไม่รู้เราจะเชื่อใครได้อีกไหม เพราะแม้แต่ความรู้สึกความรักความผูกพันของเรา มันยังเป็นเรื่องที่เราคิดไปเอง  จริงๆวันนี้ เราน่าจะฟูมฟายมากกว่านี้ แต่สิ่งที่มันทำให้เราไม่ฟูมฟายคือ คนอื่นๆก็มีทัศนคติต่อเราแบบที่เขามี เราเจ็บกับเรื่องแบบนี้จนชิน พอเขามาเป็นแบบนี้ เราเรบรู้สึกว่า เขาก็เหมือนทุกคน เขามองเราแค่เปลือก. มันเรยทำให้เราชินชา แต่เราก็เสียใจนะ เสียใจมากอยู่เพราะไม่คิดว่าเขาจะรู้สึกกับเราแบบนี้  เฮ้อ เหนื่อยใจเนาะ  เราคิดว่าเราจะพักเรื่องความรักไว้ยาวๆเรย. เราเบื่อ เราท้อละกับความรัก เจอแต่แบบเดิมๆ