เมื่อหลายปีที่แล้วผมเคยตั้งกระทู้ไปแล้วใช้ไหมละคับว่าผมมีเชื้อ HIV จากแม่สู่ลูก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://ppantip.com/topic/33457214 แต่โชคชะตากลับเล่นตลกเมื่อในวันเกณฑ์ทหารผมดันจับได้ใบแดง
เหตุผลที่ผมไม่ผ่อนผันและไมาเอาใบรับรองแพทย์ไปให้เขาเพราะทางครอบครัวของผมเขามั่นใจแน่นอนว่ายังไงผมหน้าอกไม่ได้ขนาดแน่นอนผมเลยไม่ได้ยื่นขอผ่อนผันและไม่ได้ไปขอใบรับรองแพทย์ แต่แล้วในวันคัดเลือกหน้าอกของผมขนาดพอดีเป๊ะเลยคับ โชคชะตาฟ้าคงลิขิตมาแล้วสินะ ชาติที่แล้วผมคงจะไปยิงนกตกปลาทำให่พ่อแม่เสียชีวิตไปหมด และชาติที่แล้วผมอาจจเจ้าชู้ มักง่าย มักในกาม ชาตินี้ถึงเป็นโรคนี้ และมิหนำซ้ำ ได้เข้าสู่รั่วทหาร ผมจะเข้าประจำการในวันที่ 1 พ.ย.61 นี้คับ ทหารเรือที่ชลบุรีคับ ทางครอบครัวก็ต่างวิ่งเต้นเพื่อติดต่อเพื่อนบ้านที่มีญาติอยู่ที่ค่ายๆนั้นเพื่อขอต่อรองให้ผมไปฝึกสัก 3 เดือนแล้วกลับมาเพื่อนเรียนต่อระดับ ป.ตรี แต่ทว่าไม่เป็นผลคับ เพราะเขาได้ตอบมาว่าไม่ได้หรอก ส่วนตัวผม ผมจะเอาใบรับรองแพทย์ไปให้สัสดีในวันรายงานตัวในวันที่ 26 ตุลาคม นี้คับ เผื่อจะช่วยลดระยะเวลาการฝึกได้หรือไม่ก็อาจจะได้รับการปลดประจำการพิเศษ ผมก็ทำใจไว้แล้วละคับตอนนี้ผมก็ไปเรียนก่อนนึง 1 เทอม แล้วทำการดรอปไว้ ถ้าเขาปลดประจำการพิเศษได้ก็อาจจะกระทบต่อการรับเข้าทำงานในบริษัทต่างๆ แต่ถ้าไม่ได้ก็อาจจะอยู่จนครบ 1 ปี และออกมา ทำให้การเรียนช้า จะให้ผมเลือกอย่างไหนดีละคับ ถ้าเขาจะปลดให้ก็ให้เขาปลดไปคับเพราะผมก็อยากจะกลับมาเรียนให้จบเร็วๆคับ และถ้าปลดไม่สำเร็จ เขาอาจจะส่งผมไปทำเอกสารบนตึกไม่ฝึกหนักๆเหมือนคนอื่นเขา สุดท้ายนี้ไม่ว่าผลมันจะออกมาเป็นแบบไหนก็ตาม ผมก็จะทำมันให้ออกมาดีที่สุด ผมไม่ท้อนะคับ เพราะเคยท้อมาแล้วครั้งหนึ่ง ผมจะสู้ต่อไป ถ้าเขาปลดพิเศษให้ผม ผมก็หาบริษัทที่เขาไม่ตรวจโรคนี้เขาทำงานก็ได้คับ ทำอย่างกับโรคนี้ติดต่อกันง่ายเหมือนไอวัณโรคเลยนะคับ คิดๆแล้วมันก็น่าน้อยใจนะ ผมก็แค่เข้ามาระบายแค่นี้ละคับเผื่อใครจะมีทางออกที่ดีให้ผมบ้าง และเข้ามาขอกำลังใจจากทุกคนคับ
จากเด็กวัย 18 ติดเชื้อ HIV จากแม่ในวันนั้น สู่รั้วของชาติในวันนี้
เหตุผลที่ผมไม่ผ่อนผันและไมาเอาใบรับรองแพทย์ไปให้เขาเพราะทางครอบครัวของผมเขามั่นใจแน่นอนว่ายังไงผมหน้าอกไม่ได้ขนาดแน่นอนผมเลยไม่ได้ยื่นขอผ่อนผันและไม่ได้ไปขอใบรับรองแพทย์ แต่แล้วในวันคัดเลือกหน้าอกของผมขนาดพอดีเป๊ะเลยคับ โชคชะตาฟ้าคงลิขิตมาแล้วสินะ ชาติที่แล้วผมคงจะไปยิงนกตกปลาทำให่พ่อแม่เสียชีวิตไปหมด และชาติที่แล้วผมอาจจเจ้าชู้ มักง่าย มักในกาม ชาตินี้ถึงเป็นโรคนี้ และมิหนำซ้ำ ได้เข้าสู่รั่วทหาร ผมจะเข้าประจำการในวันที่ 1 พ.ย.61 นี้คับ ทหารเรือที่ชลบุรีคับ ทางครอบครัวก็ต่างวิ่งเต้นเพื่อติดต่อเพื่อนบ้านที่มีญาติอยู่ที่ค่ายๆนั้นเพื่อขอต่อรองให้ผมไปฝึกสัก 3 เดือนแล้วกลับมาเพื่อนเรียนต่อระดับ ป.ตรี แต่ทว่าไม่เป็นผลคับ เพราะเขาได้ตอบมาว่าไม่ได้หรอก ส่วนตัวผม ผมจะเอาใบรับรองแพทย์ไปให้สัสดีในวันรายงานตัวในวันที่ 26 ตุลาคม นี้คับ เผื่อจะช่วยลดระยะเวลาการฝึกได้หรือไม่ก็อาจจะได้รับการปลดประจำการพิเศษ ผมก็ทำใจไว้แล้วละคับตอนนี้ผมก็ไปเรียนก่อนนึง 1 เทอม แล้วทำการดรอปไว้ ถ้าเขาปลดประจำการพิเศษได้ก็อาจจะกระทบต่อการรับเข้าทำงานในบริษัทต่างๆ แต่ถ้าไม่ได้ก็อาจจะอยู่จนครบ 1 ปี และออกมา ทำให้การเรียนช้า จะให้ผมเลือกอย่างไหนดีละคับ ถ้าเขาจะปลดให้ก็ให้เขาปลดไปคับเพราะผมก็อยากจะกลับมาเรียนให้จบเร็วๆคับ และถ้าปลดไม่สำเร็จ เขาอาจจะส่งผมไปทำเอกสารบนตึกไม่ฝึกหนักๆเหมือนคนอื่นเขา สุดท้ายนี้ไม่ว่าผลมันจะออกมาเป็นแบบไหนก็ตาม ผมก็จะทำมันให้ออกมาดีที่สุด ผมไม่ท้อนะคับ เพราะเคยท้อมาแล้วครั้งหนึ่ง ผมจะสู้ต่อไป ถ้าเขาปลดพิเศษให้ผม ผมก็หาบริษัทที่เขาไม่ตรวจโรคนี้เขาทำงานก็ได้คับ ทำอย่างกับโรคนี้ติดต่อกันง่ายเหมือนไอวัณโรคเลยนะคับ คิดๆแล้วมันก็น่าน้อยใจนะ ผมก็แค่เข้ามาระบายแค่นี้ละคับเผื่อใครจะมีทางออกที่ดีให้ผมบ้าง และเข้ามาขอกำลังใจจากทุกคนคับ