ตามหัวกระทู้เลยค่ะ มีอาการเเบบนี้เกือบทุกวัน บางวันถึงขั้นรู้สึกไม่อยากอยู่บนโลกนี้เเล้ว เบื่อทุกอย่าง ส่วนตัวคิดว่าเกิดจาก การถูกว่า โดนเมิน เหนื่อย เครียดกับการเรียน ไม่มีคนเอาใจใส่ หรืออะไรสักอย่าง เเต่ก็พยายามไม่ให้เครียด เเต่ก็ไม่ได้ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าอะไรเลย ถ้าไม่มีเราอยู่ก็คงจะดี อะไรเเบบนี้อะค่ะ บางครั้งนึกถึงเรื่องเก่าๆ ก็ร้องไห้ หรือบางทีก็เบื่อ ท้อขึ้นมาเฉยๆ น้ำตาก็ไหล ลืมบอกค่ะ เวลาอยู่กับเพื่อนจะไม่มีอาการเเบบนี้ค่ะ ข้างนอกจะเฮฮาสนุกสนานมาก เเต่เวลาอยู่คนเดียว หรืออยู่กับครอบครัวจะเป็นบ่อยมากก บางทีก็งงกับตัวเอง จะดราม่าทำไม เเต่ก็ห้ามไม่ได้ ขอวิธีแก้หน่อยค่ะ ร้องไห้คนเดียวบ่อยมาก ใครมีคำแนะนำบ้างคะ