หลังจากที่ผมได้ดู Fate HF ภาคแรกจบ ก็รู้สึกได้เลยว่านี่แหละคือภาคต่อที่แท้จริงของ Fate/Zero

สิ่งที่ผมชอบในภาคนี้ก็คือบรรยากาศในตัวเรื่องที่ดูหม่นๆ และมีโทนที่มีความต่อเนื่องจาก Fate/Zero ค่อนข้างดี ผิดกับภาค UBW ที่มาคนละโทนกับ Fate/Zero และแน่นอน สิ่งที่ชอบต่อมาก็คือ ผลกระทบที่ตาม ของสงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ครั้งนี้ แน่นอนว่าหากกล่าวถึงสงครามจอกศักดิ์สิทธิ์หลายคนคงนึกถึงการต่อสู้กันระหว่างวีรชนเซอเวนต์และมาสเตอร์ ซึ่งสิ่งเหล่านั้นเราได้เห็นกันเต็มที่ในรูท Fate และ UBW แล้ว

ในรูท HF นี้การต่อสู้ระหว่างเซอเวนต์จะเป็นเพียงแค่ฉากบังหน้าเท่านั้น เบื้องลึกที่แท้จริงของภาคนี้ก็คือผลกระทบที่กำลังจะตามมาหลังจากนี้ ถ้าใครได้ดูจะสังเกตเห็นว่าเซอเวนต์แต่ละตนไปเร็วมาก เพราะภาคนี้จะไม่ใช่การต่อสู้เพื่อเกียรติยศของเซอเวนต์เหมือนภาคอื่นๆอีกต่อไปแล้ว (เพราะมันได้สู้กันจุใจแบบสุดๆแล้วใน Fate/stay night รูท Fate และ UBW ) ต่อจากนี้สงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ในรูทนี้จะกลายเป็นการต่อสู้เพื่อดิ้นรนและเอาชีวิตรอดแทน

สิ่งที่ผมต่อมาในภาคนี้ก็คือการที่ให้ชิโร่ได้พบเจอกับความโหดร้ายที่แท้จริง (ซึ่งยังไม่เน้นมากในภาคนี้) และพบกับการสูญเสีย และเข้าใจถึงสถานการณ์ที่กำลังจะพบเจออยู่ในตอนนี้ เพราะสถานการณ์ แบบนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาค้นหาตัวตนเป็น ผู้ผดุงคุณธรรม เหมือนภาค Fate และ UBW (ยิ่งภาค UBW นี่ชิวมาก จากเรื่อง การต่อสู้ห้ำหั่นกันระหว่างมาสเตอร์กับเซอเวนต์กลายมาเป็นเรื่อง การค้นหาและค้นพบตัวตนของชายที่ชื่อ เอมิยะ ชิโร่แทน)  มาภาค HF คงจะรู้แล้วแหละว่าสถานการณ์ที่แท้จริงที่ต้องทำอยู่ในตอนนี้คืออะไร