ถ้าคนที่มองคนในแง่บวก ก็คิดว่าเขาเป็นคน
"โลกส่วนตัวสูง"
ถ้าคนที่มองคนในแง่ลบ ก็จะคิดว่า
"ไอ้นี่บ้า" หรือ "นิสัยไม่ดี" หรือ "ไม่มีคนคบ" หรือ "เพื่อนรังเกียจ"
ถ้าคนที่ขี้เผือกเรื่องคนอื่นนี้...........
ส่วนตัว จขกท. ชอบอยู่คนเดียวมาก ไม่ชอบสนิทกับใคร อารมณ์ปกติดี ชอบใส่หูฟังเพลง
ถ้าอยู่โรงเรียนว่างๆก็ไปห้องสมุด
ถ้าอยู่บ้านก็เก็บตัวอยู่ในห้อง
มีเพื่อนอยู่ไม่กี่คน แต่จะนั่งใกล้ชิดกับเพื่อน เพียงปรึกษาเรื่องงานกลุ่ม ทำงานกลุ่ม และนั่งโต๊ะทานข้าวในโรงอาหาร ถ้าผมทานข้าวกับเพื่อนบนโต๊ะเสร็จ ผมจะลุกออกไปทันที และก็เข้าห้องสมุด
ผมไม่เล่น fb และ ig เล่นแต่ไลน์ เอาแค่คุยกับคนในครอบครัวเท่านั้น เล่นพันทิป และดูยูทูปเอาไว้แก้เซ็ง ไม่มีคนคุยแชทนอกจากไลน์คนในครอบครัว
ว่างๆก็อ่านหนังสือ และเล่นเกมส์
เมื่อ 2 ปีก่อน ผมไม่เคยเป็นแบบนี้ มีเพื่อน (ผมคบเพื่อนผญ.) เล่นโซเชี่ยล แต่เนื่องจากเริ่มมีปัญหากับเพื่อนเลย เลยแยกตัว และปรึกษาเรื่องนี้กับแม่ จนผมคิดได้ว่าชีวิตผมเพื่อนไม่จำเป็น และผมก็เปลี่ยนแปลงตัวเอง และรู้สึกว่าเราสบายใจขึ้นมาเยอะมากๆหลังจากเริ่มเป็นคนชอบอยู่คนเดียว
ผมเคยตั้งกระทู้เก่า หลายคนบอกว่าคนที่มีเพื่อนน้อยส่วนมากนิสัยไม่ดี
"ผมว่าคนเราทุกคนไม่มีใครนิสัยดีอย่างเดียว
ทุกคนย่อมมีทั้งด้านดีและไม่ดีกันในตัวทุกคน"
ผมอยากมีแฟนไหม?....อยากมีนะครับ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้
ผมไม่เข้าใจกับทัศนคติของคนที่ว่าคนที่มีเพื่อนน้อยเป็นคนนิสัยไม่ (อยากกับว่าตัวเองเป็นคนนิสัยดี 100% อย่างงั้นแหระ)
(ถ้าคนนิสัยดีจริงๆ จะไม่เถียงพ่อแม่เลย มารยาทต้องผู้ดี นิสัยผู้ดี ไม่พูดคำหยาบคาย วางตัวดี ไม่ทำตัวเถื่อน ไม่ทำผิดศีล5 ; อย่างนี้ถึงจะเรียกว่านิสัยดี 100% บนโลกนี้แทบจะไม่มีหรอกคนที่นิสัยดี 100%)
คุณคิดยังไงกับคนที่ชอบอยู่คนเดียวหรือมีเพื่อนน้อยครับ
"โลกส่วนตัวสูง"
ถ้าคนที่มองคนในแง่ลบ ก็จะคิดว่า
"ไอ้นี่บ้า" หรือ "นิสัยไม่ดี" หรือ "ไม่มีคนคบ" หรือ "เพื่อนรังเกียจ"
ถ้าคนที่ขี้เผือกเรื่องคนอื่นนี้...........
ส่วนตัว จขกท. ชอบอยู่คนเดียวมาก ไม่ชอบสนิทกับใคร อารมณ์ปกติดี ชอบใส่หูฟังเพลง
ถ้าอยู่โรงเรียนว่างๆก็ไปห้องสมุด
ถ้าอยู่บ้านก็เก็บตัวอยู่ในห้อง
มีเพื่อนอยู่ไม่กี่คน แต่จะนั่งใกล้ชิดกับเพื่อน เพียงปรึกษาเรื่องงานกลุ่ม ทำงานกลุ่ม และนั่งโต๊ะทานข้าวในโรงอาหาร ถ้าผมทานข้าวกับเพื่อนบนโต๊ะเสร็จ ผมจะลุกออกไปทันที และก็เข้าห้องสมุด
ผมไม่เล่น fb และ ig เล่นแต่ไลน์ เอาแค่คุยกับคนในครอบครัวเท่านั้น เล่นพันทิป และดูยูทูปเอาไว้แก้เซ็ง ไม่มีคนคุยแชทนอกจากไลน์คนในครอบครัว
ว่างๆก็อ่านหนังสือ และเล่นเกมส์
เมื่อ 2 ปีก่อน ผมไม่เคยเป็นแบบนี้ มีเพื่อน (ผมคบเพื่อนผญ.) เล่นโซเชี่ยล แต่เนื่องจากเริ่มมีปัญหากับเพื่อนเลย เลยแยกตัว และปรึกษาเรื่องนี้กับแม่ จนผมคิดได้ว่าชีวิตผมเพื่อนไม่จำเป็น และผมก็เปลี่ยนแปลงตัวเอง และรู้สึกว่าเราสบายใจขึ้นมาเยอะมากๆหลังจากเริ่มเป็นคนชอบอยู่คนเดียว
ผมเคยตั้งกระทู้เก่า หลายคนบอกว่าคนที่มีเพื่อนน้อยส่วนมากนิสัยไม่ดี
"ผมว่าคนเราทุกคนไม่มีใครนิสัยดีอย่างเดียว
ทุกคนย่อมมีทั้งด้านดีและไม่ดีกันในตัวทุกคน"
ผมอยากมีแฟนไหม?....อยากมีนะครับ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้
ผมไม่เข้าใจกับทัศนคติของคนที่ว่าคนที่มีเพื่อนน้อยเป็นคนนิสัยไม่ (อยากกับว่าตัวเองเป็นคนนิสัยดี 100% อย่างงั้นแหระ)
(ถ้าคนนิสัยดีจริงๆ จะไม่เถียงพ่อแม่เลย มารยาทต้องผู้ดี นิสัยผู้ดี ไม่พูดคำหยาบคาย วางตัวดี ไม่ทำตัวเถื่อน ไม่ทำผิดศีล5 ; อย่างนี้ถึงจะเรียกว่านิสัยดี 100% บนโลกนี้แทบจะไม่มีหรอกคนที่นิสัยดี 100%)