...สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องที่เราอยากระบายความรุ้สึกที่เราเคยผ่านมาแล้วมีอยู่ตอนนี้ เราไม่เคยเขียนกระทู้มาก่อน ไม่รู้ว่าถูกหรือผิด ขอโทษด้วยนะคะ

คือ ตอนนั้นเราเรียนอยู่ ม.2 แล้วเพื่อนเรามีแฟนอยู่อีกห้องเราเลยได้รู้จักกับเพื่อนห้องนั้นด้วย ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือคนที่เราจะพูดถึงแต่เรายังไม่ได้สนิทอะไรกันมากสักเท่าไหร่ จนเราขึ้น ม.4 เราได้อยู่ห้องเดียวกัน ตอนแรกๆเราไม่สนิทกันหรอกค่ะ เพราะมันเป็นช่วงแรกๆที่เรากำลังรู้จักเพื่อนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ใช่ค่ะต่างคนต่างหลายโรงเรียนที่มารวมกันแล้วอยู่ห้องเดียวกัน แล้วเรากับเขา ก็มาอยู่ห้องเดียวกัน ความรู้สึกตอนนั้นเราเฉยๆค่ะไม่รู้สึกอะไรเลย เห็นเขาคือเพื่อนคนหนึ่งที่เราก็ร็จักกันมาก่อน เหมือนเราเรียนมาเทอมหนึ่งจะขึ้นเทอมสอง เราก็สนิทกับเพื่อนผู้ชายมากขึ้นจนหยอกล้อกันเล่นได้ตามสบายแบบไม่โกรธกันเลยค่ะ เราเป็นผู้คนหนึ่งในห้องที่ผู้ชายเล่นด้วยเยอะที่สุด(คงเป็นเพราะว่าเราอ้วนน่ารักมาก มั้ง555555) แล้วจะเล่นด้วยเพราะเราชอบไปกวนตีนเขาบ่อยๆ เราเลยโดนเรียกว่า อีอ้วน เราก็โดนแกล้งมาเสมอแล้วเขาก็เริ่มแกล้งเราเหมือนกันด้วย จนเราจบ ม.4 ขึ้น ม.5 เราก็ยังโดนแกล้งอยู่สม่ำเสมอ โดนทุกวัน จนวันหนึ่งเขาเดินมาแล้วเรียกเราว่าเมีย เราตกใจมาก แต่ก็แกลังกันเล่นปกติจนเราเล่นกันทุกตนในห้องเรียกเราสองคนว่าเป็นผัวเมียกัน เราไม่ขัดขืนนะก็ให้เขาเรียกไป แต่นิสัยมันจะกวนตีนมากๆ ชอบจับโน้นจับนี้แต่ก็เล่นกันอะแหละ จนมันเล่นกับเรามากขึ้น จนเรารู้สึกว่าเราชอบมันขึ้นมาเลยอ้ะโดยที่ไม่รู้ว่าชอบได้ไง มันก็มีแฟนนะ (ตอนแรกเรียกเขา ตอนนี้เรียกมันละกันนะ555) เราก็รู้ ทุกวันที่เราเรียนอะมันจะย้ายห้องทุกๆคาบ มันก็จะมานั่งด้วยตลอด เดินเรียนมันก็กอดคอเรา เรียนมันก็มาแกล้งจับโน้นจับนี้ มาทำให้เรารู้สึกมากเรื่อยๆอ้ะ  เราชอบตรงที่เรานั่งตรงไหนมันจะมานอนตักเวลามันเล่นบอลเหนื่อยๆอ้ะ (มันเป็นนักบอลโรงเรียนค่ะ) เวลามันจะมีแข่งมันจะชอบให้เราไปดูแล้วซื้อน้ำไปให้ เราก็ทำนะไปดูคอยซื้อน้ำให้ แล้วพอเราเอาน้ำไปให้มันก็จะบอกขอบคุณนะคะเมียจ้า ดูคำพูดมันแต่ละคำสิมันทำให้เราคิดและรู้สึกมากขึ้นตลอด เรากลับบ้านมันก็คอยจะทักมาถามการบ้านนะมีอะไรบ้าง ขอลอกหน่อยเราก็ให้มัน เช้าขึ้นเราก็จะเห็นมันขับรถมาเรียนเกือบทุกเช้าเพราะเราจะมาค่อนข้างเวลาเดียวกัน นั่งเขาแถวเราจะนั่งข้างกันตลอดค่ะมันจะชอบเอาขามันมาวางไว้ขาเราตลอด พอเลิกแถวก็ไปเรียนตามปกติเราจะโดนมันกอดคอทุกครั้งจนอาจาร์ยจะถามบ่อยๆว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน เราก็บอกเพื่อนตลอดเพราะเราเป็นเพื่อน เราเรียนด้วยกันมาจนเราขึ้น ม.6 เราเล่นแบบนี้กันมาตลอดเราไม่มีเบื่อเลยนะ เราชอบด้วยซ้ำเพราะเหมือนเรามีความสุขตลอดที่เห็นมันทำอะไรบ้าๆ มันชอบกระโดดเกาะหลังเรา

ใช่ค่ะ ม.6 คือการศึกษาสุดท้ายที่เราจะเรียนด้วยกัน สองเทอมมันเป็นอะไรที่เราแบบต้องทำมากขึ้นเลยอ้ะ เราไม่เคยไม่รู้สึกกับมันเลยนะเหมือนชอบมากขึ้นเรื่อยๆจนเลิกชอบมันไม่ได้เลยถึงมันจะมากแค่ไหน (จำได้ว่ามันเลิกกับแฟนมันตอนจะขึ้น ม.6 นะถ้าจำไม่ผิด มันก็มีเด็กคุยแหละค่ะ ) จนมาเริ่มเรียน ม.6 เราเหมือนใกล้ชิดกันมากขึ้นจนเรียกได้ว่าถ้าทำแบบนี้ก็คือแฟนเลยอ้ะ มันชอบมาปล้ำเรา ชอบมาหอมแก้ม ชอบมาจับโน้นนี้ จนกวนตีนเรามาก มีวันหนึ่งเรานั่งอยู่ในห้องเรียนกับเพื่อนในห้องแต่เราก็นั่งกับเพื่อนกลุ่มเราอะแหละ เราง่วงเราก็เลยหลับไปแต่เรายังรู้เรื่องนะ มันเดินเข้ามาเลยอ้ะ เดินเข้ามาหอมแก้มเราแบบตอนแรกง่วงๆ ตื่นเลย เราก็ด่ามันนะแต่ในใจเขิลมาก555555 ทำไรไม่ถูกดีนะอาจารย์มาก่อนไม่งั้นทำตัวไม่ถูกจริงๆอะ มันก็มีเรื่องหลายๆเรื่องนะที่เป็นเหมือนแบบนี้ ตอนที่กินข้าวอ้ะ พักเที่ยงเรียกง่ายๆ กลุ่มเราจะไปจองโต๊ะก่อนเลยถ้าพวกมันโดดเรียนกันอ้ะ พอจองโต๊ะเราก็จะซื้อข้าวมากินกันสักพักพวกมันก็เดินมาแต่มันจะเดินนำมาก่อนเลยนะ เหมือนมันเป็นหัวหน้ากลุ่มอ้ะ มันจะเดินมาหาเราก่อนเลยแล้วจับช้อนเราตักข้าวเราแล้วมาป้อนเราบางทีมันก็ป้อนตัวเอง ไม่ร็ทำทำไมแต่ก็สุขอยู่ดี พอทำแบบนี้เสร็จมันก็เดินไปซื้อข้าวแล้วมันจะมานั่งข้างเราเวลาเรายังไม่อิ่ม แล้วมากินน้ำเราแก้วเดียวกันหลอดเดียวกันแต่ตังเรานะ เนียมันเป็นแบบเนียทุกวันจนทุกคนที่ไม่รู้จักเราก็คิดว่าเราสองคนเป็นผัวเมียกันจริงๆอ้ะ หอม กอดคอ นั่งตัก ป้อนข้าว ทุกอย่างที่แฟนเขาทำกันหมดอ้ะ เชื่อไหมจนมาถึงวันเกิดมันอ้ะ เราไม่รู้เป็นไรเราอยากซื้อดอกไม้ให้มันมากอ้ะ จนเราก็ได้ซื้อ แล้วก็มีเค้กแต่เพื่อนคนอื่นๆก็มาแฮบปี้เบิดเด้ด้วยนะรวมตังกันซื้อของจังๆอ้ะ55555 พอเซอไพรมันเสร็จเราก็ให้ดอกไม้มัน มันก็ขอบคุณนะ เออเราก็เห็นมันยิ้มแค่นี้ก็มีความสุขมากแล้วอ้ะ เราทำดีกับมันทุกอย่างนะช่วยตลอดจนเพื่อนในกลุ่มเราล้อว่าชอบมันรึเปล่า เราก็ปากแข๊งมากเพราะเราไม่ได้บอกใครเลยว่าเราเริ่มชอบมันตั้งแต่ตอนไหน มีนะเวลาที่มันทำอะไรที่เราแบบเจ็บอ้ะ มันก็เคยเอาแฟนมาให้เราดูว่าผ่านไหมอะไรไหมเราก็ตอบเออๆน่ารักวะแต่แบบกัดฟันพูดนะ เราทำแบบนี้ทุกวันจนเราขึ้น ม.6 เทอม2มันมีเรื่องให้เราเครียดและคิดเยอะมากที่สุดเพราะเรากลัวเสียเพื่อนอย่างมันมาก

ใช่ค่ะเทอมนี้มันต้องเตรียมหามหาลัยแล้วเราต้องไปติวโน้นนี้ จนเพื่อนเราคนหนึ่งชวนเราไปติวที่กรุงเทพ เราก็คิดเออก็น่าสนพอดีเพื่อนเราอีกคนมีบ้านอยู่แถวนั้นด้วยพอดีเลยไม่ต้องเสียค่าห้องพ่อของเพื่อนก็รับส่งดีด้วยเราก็เออไปดิวะเพื่อนชวนกันไปเยอะนะ จนเราอยากชวนมันมากแต่เหมือนเพื่อนเรารู้ใจอ้ะก็ชวนมันไป มันก็ไปอีก เราก็แบบสนุกแน่ละเราก็คิดเกมอะไรไปเล่นที่โน้นเยอะมาก พอถึงวันที่จะไปเรานั่งรถตู้กันไปค่ะ 8คนทั้งหมด ในรถมีแค่พวกเราค่ะสนุกมากมันก็นั่งเบาะหลังเราก็แกล้งเราทั้งทาง จนถึงกรุงเทพถึงบ้านที่เราพักกัน พ่อเพื่อนตอนรับพวกเราดีมาก ใจดีมากเป็นกันเองสุด เรานอน2คืน3วันนะถ้าจำไม่ผิดหรือ3คืน4วันนี้แหละ ไปวันแรกเราก็ไปหาของกินไปนู้นไปนี้ เหมือนเดิมค่ะเวลามันจะซื้ออะไรมันจะให้เราเลือกนะ (ลืมเล่าไปเลยว่ามันชอบให้เราไปเลือกของให้เสื้อผ้าของมันเองอะแหละชอบมารับเราไปเลือกด้วย ชอบให้เลือกกับข้าวให้แม่มันอีก) เราเดินเที่ยวไปโน้นไปนี้ซื้อของกิน จนมาถึงวันติว มันก็นั่งข้างเรานะสถานที่นั้นมันจะเป็นเก้าอี้เลี้ยงกันเป็นแถวๆเก้าอี้จะห่างกันนิดหน่อยมันก็เลื่อนเก้าอี้มาติดเราเพื่อมันจะได้เอียงมานั่งหลับตรงไหร่เราชีวิตมันก็มีแค่นี้แหละตอนเรียนไม่เรียนแต่นอน5555 พอเราติวกันเสร็จคือคนจะออกเยอะมากเพื่อนกลุ่มเราก็มากไปแกล้งคนที่ไม่รุ้จักไปเรื่อยมันสนุกมากอ้ะ พอเลิกติวเราก็ไปโน้นนี้นั้นเที่ยวกันจนตังหมดอ้ะ5555 แล้วซื้อของมากินที่บ้านวันนั้นเป็นคืนสุดท้ายที่เราจะอยู่กรุงเทพเพราะเดียวเราต้องกลับไปเรียนต่อ(อ่านเหตุการณ์นี้ดีๆเลยอ้ะ) เราซื้อของมาเสร็จเราก็กินข้าวกันก่อนพร้อมหน้ามีพ่อแม่เพื่อนด้วยเราก็คุยกันสนุกมันนั่งข้างเรามาป้อนโน้นป้อนนี้จนพ่อเพื่อนถามว่าเป็นแฟนกันหรอมันบอกว่าใช่ เราเลยบอกไม่ใช่พ่อแล้วเราก็ขำ เรากินกันได้สักพักพ่อกับแม่ก็ขึ้นห้องอาบน้ำนอนกัน ช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่เหล้าซื้อเหล้ากันมากิน เราก็เราเรื่องแปลกๆกันเรื่องทะลึ่งอะแหละจนทำให้มันงอล(มันเป็นเรื่องที่แบบแกล้งมันว่ามันไปจูบกับใคร แบบกูได้ยินนะไรงี้)มันงอลมากจนเดินออกจากบ้านไปดูดบุหรี่ข้างนอก พวกเรายังไม่รู้หรอกตอนนั้นว่ามันงอลเราก็นั่งเล่นกับเพื่อนในบ้าน จนเพื่อนอีกคนที่เป็นผู้ชายไปดูมันแล้วก็เดินมาบอกเราว่า รีบไปดูมันเลยมันงอลอ้ะมันจะโทรให้พี่มันมารับอ้ะ(พี่มันอยุ๋แถวนั้นพอดี) เราก็งงว่ามันงอลเรื่องอะไรวะเราเลยรีบเดินออกไปเราให้มันนั่งหันหน้าหาเราเพราะเราแคร์มันมาก(แต่เรื่องที่พูดไปเราก็ไม่ได้ตั้งใจพูดแล้วเราไม่ได้พูดคนเดียว) เราถามวันว่าเป็นอะไร มันตอบว่า"เปล่า" จนเรารู้สึกว่ามันไม่ปกติเลย เราเลยถามหลายๆรอบจนมันบอก "พูดแบบนั้นทำไมกูยังไม่เคยทำแบบนั้นเลย กูเสียความรู้สึกมาก ถ้าคนอื่นได้ยินจะหาว่ากูเป็นคนไม่ดีอ้ะดิ" เราเลยบอกว่า กูขอโทษที่พูดไปเราก็เล่นกันไม่คิดว่าจะคิดมากขนาดนี้ ขอโทษ เราขอโทษจนมันร้องไห้อ้ะเราแบบเอาไงดีวะเพราะเป็นครั้งแรกที่เราเห็นมันร้องไห้แล้วมาร้องไห้ต่อหน้าเรา(เพราตลอดที่เรียนด้วยกันมันไม่เคยร้องไห้เลย) เราอยู่กันสองคนหน้าบ้านคนอื่นยังไม่รุ้ เราง้อมันจนแบบพูดทุกอย่างอ้ะ แล้วมันบอกอีกว่า "จำไว้เลยนะ ถ้ากูไปกินเหล้าบ้านเพื่อนคนไหนต่อให้กูเมาขนาดไหนกูก็กลับบ้าน" (คำนี้ทำให้เราใจลวงเลยอ้ะ เพราะปกติเวลาไปนอนบ้านเพื่อนมันจะนอนกับเราตลอดแต่ต่อไปนี้อะ) เราเลยบอกแล้วจะไปไหนให้พี่มารับทำไม มันก็อ้างโน้นนี้จนเราบอกว่า ตอนนี้กูไม่ให้ไปไหนต้องอยู่กับกูต้องนอนข้างกูถือว่ากูขอ ที่กูมาง้อเพราะว่ากูแครมาก เป็นผู้ชายคนแรกที่กูมาง้อเพราะกูรัก มันก็บอกว่า "เออรู้แล้ว" เราเลยปลอบมันเช็ดน้ำตาให้มันบอกมันตลอดว่าขอโทษแครมากนะรักมาก แล้วมันก็ยอมเข้าบ้าน มันไม่ให้บอกใครว่ามันร้องไห้ พอเข้าบ้านปุ๊บมันก็ทำตัวปกติมากเราเลยเข้าไปกะดกเหล้าเพี๊ยวๆครึ่งกรมอ้ะแทบลวง พอเรากินเหล้าปุ๊บเราก็มานั่งโต๊ะคอมพวกมันก็เล่นไผ่กัน เรามาคิดตรงโต๊ะคอมตลอดว่าเราพูดแรงไปหรอ เราไม่ได้ไปนั่งตรงมันเล่นเลยนะจนมันเรียกให้ไปนั่งเราเลยไป เราเริ่มเมาแล้วอ้ะ ตาลาย มึนหัว ทุกคนเริ่มไปหมด จนเหลือเรา มัน และเพื่อนผู้ชายอีก1ผู้หญิง1ทอม1 รวมเป็น5คน พวกเราเลยย้ายมากินหน้าบ้าน เท่านี้เราจำได้มันนั่งข้างหน้าเรา เราเมามาก เมาจริงจังเลยอ้ะเมาไม่รู้ไรเลย มันก็เมานะแต่ก็รู้เรื่อง เพื่อนอีกสามคนก็เมา จนมันให้เราไปนอนเราไม่ยอม (ต่อบรรทัดต่อไปเดียวเพื่อนๆอ่านไม่เห็น)
(เรื่องที่ ที่สุดคือ) เราไปบอกมันว่าถ้าจะให้ไปนอนขอจูบปากหน่อย คือเราพูดแบบเนียออกไปอ้ะแล้วเพื่อนที่อยู่มันก็เมาอ้ะ มันก็แบบเออๆจูบๆไปแล้วเดียวมันก็นอน คือพีคสุดมันจูบเรา แล้วเราพูดคำว่า ขอจูบปากหลายรอบมาก มันจูบทุกรอบเลยนะ แล้วคือจูบจริงจังเลยอ้ะ ตอนนั้นเราไม่คิดไรเลยเพราะเมามาก แล้วภาพก็ตัดไปเลยจนมาเช้าเรามึนหัวมาก แล้วคือสิ่งที่เห็นมันไม่ได้นอนข้างเราแต่เป็นเพื่อนผู้ชายอีกคนเราเลยปลุกเพื่อนเราว่าเมื่อคืนใครเอากูมานอน เพื่อนก็บอกว่ามัน มันเป็นคนเอาเรามานอนด้วยแต่มันนอนตรงโซฟา เป็นที่ไม่ปกติเพราะเราไม่ได้คุยกับมัน มันก็ไม่ได้คุยกับเรา จนเราตื่นแล้วเรามานั่งคิดว่ากูทำอะไรลงไปทำไมถึงไม่คิดอะไรเลย เราแย่มากเพราะเหมือนเราจะเสียเพื่อนเลยผิดที่เราที่ทำแบบนั้น ทุกคนที่นอนเมื่อคืนยังไม่รุ้ รู้แต่คนที่ไปกินหน้าบ้านเมื่อคืนแค่นั้นพวกเราต่างคนต่างอาบน้ำเพราะเตรียมกับบ้าน บ้านเงียบหมดเพราะเราไม่ได้เล่นแบบก่อนแล้ว ทุกคนก็เหมือนจะรู้แหละว่าคืออะไรเพื่อนคนอื่นคงไปบอก เราไม่พูดกันเลยนะ จนขึ้นรถอะมันถามว่าใครมีหูฟังมั้งเราเลยบอกว่ามี ความที่เรายากคุยกะมันมาก มันเลยบอกเอามา ในรถเราไม่คุยกันเลยจนต่างคนต่างถึงบ้าน คือเรามานอนคิดว่าพรุ้งนี้เราจะต้องเจอหนาจะต้องเรียนด้วยกันทั้งวันต้องทำไงดี พอเราทุกอย่างเปรี่ยนไปหมดมันไม่มานั่งข้างเรา แต่พูดกับเรานะ มันเริ่มห่างไป เราก็เริ่มแย่มากแย่มากจริงๆเพราะเราทำตัวเองเราผิดเอง แต่เราไม่ได้เลิกชอบมันเลิยนะยิ่งเป็นหวงยิ่งแบบมากขึ้นเลยอ้ะ จนทุกๆอย่างเริ่มปรับไปสถานะการณ์ใหม่ มันก็เข้ามาหานะแต่ก็ไม่บ่อยแบบเมื่อก่อน มีสถานะการให้เราหึงเราร้องไห้บ้างแต่ก็เข้าใจว่าเราก็เพื่อนมันคนหนึ่งจนจบ ม.6

ถ้าชอบเราจะมาต่อนะ ขอบคุณที่อ่านนะ มันยังมีอีกหลายเรื่องเลยละ ไปนอนก่อนนะ