สวัสดีค่ะ ขอระบายหน่อย เข้าเรื่องเลยละกันเนอะ เราท้องกับแฟนตอนเรียนปี 1 คือมันแย่ตอนที่บอกแฟนเราแล้ว แฟนเราถามว่าใช่ลูกเค้ามั้ย คือแบบแย่มาก ความรุ้สึกตอนนั้น มันจุกไปหมด แต่ก็ยังดีที่มาทีหลังเค้าก็รับผิดชอบ เราก็ย้ายไปอยู่บ้านแฟน เราเหมือนตัวคนเดียว รู้อยุ่แล้วว่าแม่แฟนรับไม่ได้ ก็พยายามไม่คิดมาก ก็ทนเรื่อยๆมาจนคลอด  แม่แฟนเราแอบไปตรวจ DNA เราก็จุกอีกรอบ เสียใจมาก ที่ผานมาไม่เคยช่วยค่าใช้จ่ายอะไรเลย แฟนเราก้ไม่ได้เรื่อง เราเครียดมาก ไม่มีรายได้เลย มีเงินในบัญชีก็ไม่มาก เราเหนื่อย ท้อ มันแย่ไปหมด ที่ผ่านมาเวลาเราไม่โอเค เราก็จะระบายกับเพื่อนสนิทคนนึง ระบายทุกอย่างให้เค้าฟัง จนมาเมื่อคืน เราทะเลาะกับแฟน แล้วมันเห็นแชทที่เราคุยกับเพื่อน มันด่าเราว่าทำไมไม่รักแม่มันเลย เราท้อ เราไม่รุ้จะพุดยังไงเลย มีหลายอย่างๆที่แม่แฟนทำให้เรารุ้แย่มาก เราไม่ชอบ แต่เราก็ไม่เคยทำไม่ดีให้เลย เราจากมาไกล มีแต่แฟนคนเดียว ไม่มีเพื่อน ทำไมแฟนไม่เข้าใจเราบ้าง ไม่ใส่ใจ ไม่แคร์เราเลย อยากให้ถามเราบ้าง เหนื่อยมั้ย ต้องการอะไรมั้ย คือตอนที่คบกันกับตอนที่ใช้ชีวิตด้วยกัน มันต่างกันมาก เดี่ยวมันก้ดีขึ้นใช่มั้ย หรือมันจะเป้นแบบนี้ไปเรื่อย ใครมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ แชรืให้ฟังหน่อย เผื่อจะมีกำลังใจขึ้น