สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากขอความคิดเห็นจากทุกท่านหน่อยค่ะ

พอดีว่าเพิ่งมีปัญหากับสามีในเรื่องการวางตัวของเค้ากับน้องสะใภ้ (แฟนของน้องชายสามี) (สามีเราอายุ 31 น้องสะใภ้ 26 เรา 29)

เรื่องคือวันนึงตอนประมาณ 9 โมงเช้า สามีเรามาบอกเราว่า “เดี๋ยวจะรีบออกไปธุระนะ” โดยมีเหตุผลของเค้าในการที่ต้องรีบไปเดี๋ยวนี้ ซึ่งเราก็รับทราบปกติ

แล้วอีกซักพักสามีก็ไปพูดชวนน้องสะใภ้ซึ่งกำลังทำธุระส่วนตัวอยู่ในห้องน้ำ ให้ออกไปด้วยกัน นั่งแท็กซี่ไปพร้อมเค้า ซึ่งน้องสะใภ้บอกว่า ไม่เป็นไรยังแต่งตัวไม่เสร็จ ให้สามีเราไปก่อนเลย

แต่สามีเราก็ยังพยายามพูดให้น้องสะใภ้ไปด้วยให้ได้ โดยบอกว่า “ไม่เป็นไร รอได้” ณ จุดนี้เราก็งงนิดนึงว่า อ่าว ไหนบอกเราว่ารีบ ทีนี้น้องสะใภ้ก็ถามสามีเราอีกทีว่า ต้องไปทำธุระกี่โมง สามีเราบอกว่า “บ่าย 2”

ทั้งหมดนี่คือคุยกันโดยที่น้องเค้าอยู่ในห่องน้ำและสามีเรายืนพูดผ่านประตูห้องน้ำไปชวน (คือดูพยายามมาก -“-)

คือเราฟังแล้วก็มีความรู้สึกว่าทำไมกับเราเค้าบอกจะรีบไป มีเหตุผลชัดเจน แต่ไปพูดกับน้องสะใภ้ว่ารอได้ บ่าย 2 คือแตกต่างจังเลย สามีบอกว่าที่ชวนเพราะกลัวฝนตก (แต่สุดท้ายฝนไม่ได้ตก แต่เค้าก็รอน้อง)อยากให้น้องเรียกรถให้เพราะขี้เกียจทำเอง อยากประหยัดหาคนหารค่าแท็กซี่และที่รอเพราะน้องแต่งตัวไม่นาน (จริงๆเค้าเคยว่าเรามาก่อนเรื่องเราแต่งตัวนาน)

ต่อมาพอมาคุยกันเราบอกสามีว่า โอเคประเด็นเรื่องการพูดมันอาจจะเป็นเราที่เข้าใจไม่ตรงกับเค้าว่าจริงๆแล้วรีบ แต่ก็ไม่ได้ต้องไปเดี๋ยวนี้ รอได้ อะไรก็ตาม

แต่ประเด็นอีกอันคือการที่เค้าจำเป็นต้องพยายามชวนให้น้องสะใภ้ให้ไปกับเค้า ทั้งๆที่น้องเค้าก็ปฏิเสธไปแล้ว แล้วสามีเราก็ไม่ได้สนิทกับน้องสะใภ้มากขนาดนั้น ถ้าสมมติเค้าสองคนเป็นพวกคุยกันถูกคอ ซี้กัน สนิทกันมานานแล้วเราก็จะไม่มองว่าแปลกที่จะชวนให้นั่งรถออกไปด้วยกันอะไรนะ แต่อันนี้ก็ไม่ได้สนิทขนาดนั้น

ซึ่งสามีเราบอกว่าไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงต้องไม่ชอบใจ เค้าก็ทำเหมือนที่ทำกับแม่เค้านั่นแหละ ที่แบบง๊องแง๊ง ไม่ทำอะไรเอง ให้น้องเรียกรถให้ สามีเราเค้าใช้คำว่าง๊องแง๊งเองเลยนะคะ แต่เรารู้สึกว่า ทำตัวง๊องแง๊งกับแม่ มันไม่น่าจะเอามาเทียบกับน้องสะใภ้ได้รึเปล่าอ่ะ -_-? เรื่องนี้คุยกันไม่จบไม่สิ้น สามีเราถึงขั้นจะเลิกกับเราถ้าเรายังมีปัญหาในเรื่องนี้อยู่ด้วยค่ะ


ล่าสุดเราพูดให้สามีฟังว่า มันไม่งาม ทำไมเวลาเราไปบ้านเค้าเราไม่เห็นต้องชวนน้องชายเค้านั่งแท๊กซี่ไปด้วยกันเพื่อประหยัดเลยล่ะ ทั้งๆที่เรากับน้องชายเค้าก็ออกไปทำงานเวลาพร้อมๆกันประจำ หรือน้องชายเค้าก็ไม่เห็นต้องชวนเรานั่งรถออกไปพร้อมเค้าเลย

เชื่อไม๊คะว่าพอเราพูดไปแบบนี้ สามีเราดันยอมขอโทษ แล้วบอกว่า เค้าเข้าใจแล้ว เค้าคิดน้อยไปจริงๆ ต่อไปจะระวัง คือเราก็ค่อยยังชั่วที่เค้ายอมเข้าใจเรา แต่ก็แอบเคืองแหละว่า ถ้าไม่ยกตัวอย่างเปรียบเทียบเหตุการณ์ที่เป็นตัวเค้า เค้าก็คงยังไม่แคร์เราอยู่ดี แบบนี้เหมือนกับว่าถ้าเป็นตัวเองมองว่ามันก็โอเคทำได้ แต่ถ้าเป็นเราทำแล้วก็จะไม่โอเค เราเลยอยากปรึกษาค่ะว่าแบบนี้เราถือว่าหาเรื่องเกินไปรึเปล่า ขอบคุณที่เข้ามาดูค่ะ