เราเป็นคนขี้แยค่ะ ร้องไห้ง่ายๆมาก โดยเฉพาะกับเรื่องที่กระทบจิตใจเรา เวลาเรากับแม่ทะเลาะกันแล้วเราร้องไห้ แม่ชอบบอกให้หยุด หยุดเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่หยุดจะตี เรายิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก ไม่เข้าใจทำไมต้องทำอย่างนี้กับเรา เราเคยเสียใจสุดๆแล้วหนีเข้าห้องเพราะไม่อยากแสดงด้านที่อ่อนแอให้คนอื่นรู้ แต่เขาก็จะบอกว่าทำไมชอบหนีเข้าห้อง ปัญหาแค่นี้ก็ต้องนีเข้าห้องหร ถ้าไม่ออกมาจะล็อคไว้จนตายนั่นแหละ ไม่ต้องกินข้าวกินปลา คือเราเฟลมาก ร้องไห้ก็ไม่ได้เราผิดอีกแล้ว เราผิดมากหรอที่อยากร้องไห้คนเดียว ถึงตอนนั้นเรารู้สึกดีขึ้นมาเราจะออกมาเอง  เวลากลั้นร้องไห้มันรู้สึกปวดหัวมากจนเบลอไปหมด