ก็เรียกได้ว่า จบสมบูรณ์ไปแล้ว
สำหรับภาคต่อของ ดิจิมอนภาคแรก ซึ่งเป็นความทรงจำในวัยเด็กของหลายๆคน
การที่เราได้เห็น ไทจิ โซระ ยามาโตะ... เด็กที่ถูกเลือกทั้งหมดเติบโตขึ้น และกำลังจะก้าวพ้นวัยเด็ก
ด้วยบทที่ออกมานั้นผมขอนิยามว่า "คอนเซปดีแต่สื่อออกมาได้คุลมเครือมาก" 555
เพราะผมต้องใช้เวลาดูจนถึง 6 พาร์ท กว่าจะพอรู้แนวว่า "แก่นเรื่อง" ต้องการจะบอกอะไร
ซึ่งระหว่างนั้นเรียกได้ว่า ดูไปบ่นไปเลยทีเดียว โดยเฉพาะบทบาทของ เมย์โกะ-เมคูม่อน ที่หลอกหลอนยันพาร์ทสุดท้าย
คือบอกก่อนว่าความคาดหวังของผม ที่ดูภาคนี้คือ จะมาดูเพื่อนเก่า ดูดิจิม่อนเก่าๆแปลงเป็นร่างใหม่ แล้วก็คิดว่าสุดท้ายจะสู้บอสใหญ่อะไรซักอย่าง
ซึ่งพอดูจนจบก็มีครบนะ... แต่มันขาดพลังอะไรซักอย่างไปมากเลย ไม่พีค ไม่อิมแพ็คเลย ซึ่งดิจิมอน(ก่อนหน้านี้)เป็นเรื่องที่เก่งมากเรื่องสร้างอิมแพ็ค
ภาคนี้ทุกอย่างดูผิดที่ผิดทางไปหมด ไม่ว่าจะเป็นซีนดราม่า ซีนแปลงร่าง จังหวะใส่เพลง(ที่มันไม่เข้ากับฉากแปลงร่างใหม่เลยให้ตายเถอะ)
แต่ทั้งหมดนี้พอมาถึงตอน กลับจบรู้สึกว่า ... มันได้ว่ะครับ!
คร่าวๆนะ คือ พวกเด็กๆเนี่ยไม่อยากทำร้ายเมคูม่อนซึ่งเป็นเพื่อนใหม่ ปัญหาเมคูม่อนแพร่ไวรัสก็เลยคาราคาซัง
จนโลกความจริงและโลกดิจิตอลเกือบจะซวยกันหมดแล้ว
แต่พอถึงตอนจบ ทุกคนคิดตรงกันว่า โอเค ไม่ได้แล้ว เมคูม่อนทำร้ายโลกมากเกินไป และสิ่งที่เป็นมันเจ็บปวดมากเกินไป
เพราะงั้น...รวมพลังใส่แล้วฆ่าทิ้งเลย
คือแบบ เห้ย! การ์ตูนดิจิม่อนได้พาตัวละครเติบโตมาถึงขนาดนี้ (ที่เห็นชัดมากคือ มีมี่กับฮิคาริเนี่ย พวกนางไม่ได้โลกสวยอย่างเดียวแล้ว)
คือแบบที่ผ่านมา บทโหว่มั่งอะไรมั่ง อภัยให้หมดเลย 555
แล้วผลลัพธ์คือ.... ทุกคนก็ใช้ชีวิตต่อไป โดยพยายามทำให้มนุษย์ยอมรับดิจิม่อนมากขึ้นไปด้วย
มันสื่อถึงสิ่งที่ตัวละครเอกมี แต่ฮิเมคาวะไม่มี คือการเตรียมใจที่จะทิ้งอะไรบางอย่าง เพื่อเติบโตขึ้น
นี่คือสิ่งที่ผมชอบที่สุดในซีรีย์นี้เลยครับ
เพราะจริงๆแล้ว การทำให้คนยอมรับดิจิม่อน และการอยู่กับดิจิม่อนไปจนแก่เฒ่า
มันคงไม่ใช่เรื่องง่ายๆแบบตอนจบภาค02 ที่สรุปมาเสร็จ
แต่มันคงต้องผ่านอะไรมากมาย
ซึ่งซีรีย์นี้ก็ได้ให้คำตอบตรงนั้น ว่า พวกเด็กๆ ก็ไม่ได้คิดแบบเด็กๆตลอดไปนะเออ
ขอปิดท้ายด้วยคำขอของกาบุม่อน ซึ่งสื่อถึงตรงนี้ได้ดีมากๆครับ
"ถ้านายแต่งงานมีลูก ฉันก็จะช่วยดูแลลูกของนาย
ถ้านายเป็นชายวัยกลางคน ฉันจะไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนนาย
ถ้านายเป็นตาแก่ ฉันก็จะไปเดินในสวนกับนาย
แค่นายบอกมาว่า ยังต้องการฉันอยู่ ยามาโตะ"
สรุปเอาความประทับใจไปเลยครับ 555
รอดูภาคต่อของ 02 อีกทีหนึ่ง
Digimon Tri บ่นมาตลอดเรื่อง แต่ตอนจบประทับใจมาก (มีสปอย)
สำหรับภาคต่อของ ดิจิมอนภาคแรก ซึ่งเป็นความทรงจำในวัยเด็กของหลายๆคน
การที่เราได้เห็น ไทจิ โซระ ยามาโตะ... เด็กที่ถูกเลือกทั้งหมดเติบโตขึ้น และกำลังจะก้าวพ้นวัยเด็ก
ด้วยบทที่ออกมานั้นผมขอนิยามว่า "คอนเซปดีแต่สื่อออกมาได้คุลมเครือมาก" 555
เพราะผมต้องใช้เวลาดูจนถึง 6 พาร์ท กว่าจะพอรู้แนวว่า "แก่นเรื่อง" ต้องการจะบอกอะไร
ซึ่งระหว่างนั้นเรียกได้ว่า ดูไปบ่นไปเลยทีเดียว โดยเฉพาะบทบาทของ เมย์โกะ-เมคูม่อน ที่หลอกหลอนยันพาร์ทสุดท้าย
คือบอกก่อนว่าความคาดหวังของผม ที่ดูภาคนี้คือ จะมาดูเพื่อนเก่า ดูดิจิม่อนเก่าๆแปลงเป็นร่างใหม่ แล้วก็คิดว่าสุดท้ายจะสู้บอสใหญ่อะไรซักอย่าง
ซึ่งพอดูจนจบก็มีครบนะ... แต่มันขาดพลังอะไรซักอย่างไปมากเลย ไม่พีค ไม่อิมแพ็คเลย ซึ่งดิจิมอน(ก่อนหน้านี้)เป็นเรื่องที่เก่งมากเรื่องสร้างอิมแพ็ค
ภาคนี้ทุกอย่างดูผิดที่ผิดทางไปหมด ไม่ว่าจะเป็นซีนดราม่า ซีนแปลงร่าง จังหวะใส่เพลง(ที่มันไม่เข้ากับฉากแปลงร่างใหม่เลยให้ตายเถอะ)
แต่ทั้งหมดนี้พอมาถึงตอน กลับจบรู้สึกว่า ... มันได้ว่ะครับ!
คร่าวๆนะ คือ พวกเด็กๆเนี่ยไม่อยากทำร้ายเมคูม่อนซึ่งเป็นเพื่อนใหม่ ปัญหาเมคูม่อนแพร่ไวรัสก็เลยคาราคาซัง
จนโลกความจริงและโลกดิจิตอลเกือบจะซวยกันหมดแล้ว
แต่พอถึงตอนจบ ทุกคนคิดตรงกันว่า โอเค ไม่ได้แล้ว เมคูม่อนทำร้ายโลกมากเกินไป และสิ่งที่เป็นมันเจ็บปวดมากเกินไป
เพราะงั้น...รวมพลังใส่แล้วฆ่าทิ้งเลย
คือแบบ เห้ย! การ์ตูนดิจิม่อนได้พาตัวละครเติบโตมาถึงขนาดนี้ (ที่เห็นชัดมากคือ มีมี่กับฮิคาริเนี่ย พวกนางไม่ได้โลกสวยอย่างเดียวแล้ว)
คือแบบที่ผ่านมา บทโหว่มั่งอะไรมั่ง อภัยให้หมดเลย 555
แล้วผลลัพธ์คือ.... ทุกคนก็ใช้ชีวิตต่อไป โดยพยายามทำให้มนุษย์ยอมรับดิจิม่อนมากขึ้นไปด้วย
มันสื่อถึงสิ่งที่ตัวละครเอกมี แต่ฮิเมคาวะไม่มี คือการเตรียมใจที่จะทิ้งอะไรบางอย่าง เพื่อเติบโตขึ้น
นี่คือสิ่งที่ผมชอบที่สุดในซีรีย์นี้เลยครับ
เพราะจริงๆแล้ว การทำให้คนยอมรับดิจิม่อน และการอยู่กับดิจิม่อนไปจนแก่เฒ่า
มันคงไม่ใช่เรื่องง่ายๆแบบตอนจบภาค02 ที่สรุปมาเสร็จ
แต่มันคงต้องผ่านอะไรมากมาย
ซึ่งซีรีย์นี้ก็ได้ให้คำตอบตรงนั้น ว่า พวกเด็กๆ ก็ไม่ได้คิดแบบเด็กๆตลอดไปนะเออ
ขอปิดท้ายด้วยคำขอของกาบุม่อน ซึ่งสื่อถึงตรงนี้ได้ดีมากๆครับ
"ถ้านายแต่งงานมีลูก ฉันก็จะช่วยดูแลลูกของนาย
ถ้านายเป็นชายวัยกลางคน ฉันจะไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนนาย
ถ้านายเป็นตาแก่ ฉันก็จะไปเดินในสวนกับนาย
แค่นายบอกมาว่า ยังต้องการฉันอยู่ ยามาโตะ"
สรุปเอาความประทับใจไปเลยครับ 555
รอดูภาคต่อของ 02 อีกทีหนึ่ง