ห๊าววววววววววววววววววววววววว.....    

ชวนซดมาม่าแก้ง่วงครับ   




ผมเห็นการแสดงความคิดเห็นเรื่องการฟ้องร้องในราชดำเนินแล้วผมแปลกใจครับ
แปลกใจที่ว่า  ทำไมมีแต่ "ความคิดเห็น"     ทำไมไม่มี "เนื้อหา"

ถ้ามีแต่ความคิดเห็น  มันไม่ได้ข้อสรุปหรอกครับ   สิบคนก็สิบความคิดเห็น  ตรงกันบ้างต่างกันบ้าง
ควรเอา "เนื้อหา" มาวาง  แล้วช่วยการพิจารณาด้วยใจเป็นธรรม  ภาวการณ์  เหตุการณ์  ความรู้สึก  อกเขาอกเรา

แล้วค่อย "แสดงความคิดเห็น" ว่าแต่ละเรื่อง แต่ละกรณี  ควรไหมที่จะมีเกิดการฟ้องร้อง
ไม่ดีกว่าหรือ ?

ประเภทดุ่ย ๆ ว่า  อย่าฟ้องกันเลย  ข้าม ๆ กันไปบ้าง   ใจร่ม ๆ    อย่าถือสา    ฯลฯ
เป็นเรื่องดีครับ  เป็นความปรารถนาดีครับ

แต่มันก็คือแค่ "ความคิดเห็น"  ที่ไม่ใช่บรรทัดฐาน  ไม่ใช่เครื่องชี้วัดความถูกต้องเหมาะสม



ผมเชื่อครับ  ไม่มีใครอยากค้าความหรอกครับ
ยิ่งประเภทที่อ้างว่า  ใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือในการเล่นงานคนอื่นน่ะ   ผมว่าไร้สาระสิ้นดี

ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกครับ
เพราะกฎหมายหากใช้ในทางที่ผิด  มีเจตนาไม่สุจริต  ไม่มีมูลเหตุเพียงพอ   โดนข้อหาซะเองครับ

ฉะนั้น  การที่บุคคลใดตัดสินใจฟ้องร้องใคร  ย่อมมีสาเหตุ มีเหตุผลเพียงพอสำหรับผู้ตัดสินใจ
ส่วนคนนอก  หากจะบอกว่าควรหรือไม่ควร   น่าจะเอา "เนื้อหา" มาพิจารณา   ไม่ใช่ใช้แค่ "ความคิดเห็น"

การมีคดีความ  ไม่ว่าจะเป็นโจทก์ เป็นจำเลย  เสียเวลาครับ  เสียเงินครับ
หากไม่เหลืออดจริง ๆ  ไม่มีใครอยากมากเรื่องหรอกครับ

เพราะถึงที่สุด  ไม่รู้ผลนะครับว่าคำพิพากษาจะเป็นอย่างไร
ไม่ใช่ฟ้องแล้วจะชนะดคีเสมอไป


และเชื่อเถอะครับ   ว่าไอ้พวกที่ตอนนี้โหยหวนว่าไม่เอาการฟ้องร้องนี่
หาทางอยู่นั่นแหละครับที่จะเล่นงานคนอื่น  แต่เพราะมันไม่ง่าย  หาทางยังไม่ได้  เลยร้องไม่เอา ๆ อยู่ตอนนี้
ลองมันหาทางเจอดูสิ   เสียงโหยหวนจะเงียบทันที  กลายเป็นเสียงฟ้อง ๆ ๆ   ขึ้นมาแทน



ผมกล้าท้าเลยว่า  หากเอา "เนื้อหา" มาวางแล้วพิจารณากัน
คนที่บอกว่าไม่น่าฟ้อง  เปลี่ยนความคิดเห็นแน่ ๆ

เพราะ "เนื้อหา"  อันหมายถึง ข้อความ และ พฤติกรรม  ของผู้โดนฟ้องร้องนั้น
สมควรอย่างยิ่ง


บางคน  ตามแขวะ  ตามเกรียน  ตามป่วนคนอื่นอยู่ตลอด  ไม่ทำอย่างอื่น
ระยะเวลาเป็นปี ๆ   หลายสิบโพสต์    เรื่องอะไรไม่สน  ตามแซะในแบบเดิม ๆ  
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ก็ได้ใจสิครับ   ไม่รู้ตัวว่าโดนเก็บข้อมูลอยู่   พอข้อมูลเพียงพอ  
พฤติกรรมก็ส่อเจตนาว่าต้องการทำให้ผู้อื่นได้รับความเสียหาย  ไม่ใช่การแสดงความคิดเห็นโดยสุจริต

ไม่ใช่ครั้งสองครั้ง  ไม่ใช่นาน ๆ ที

ทางอาญา  มีหลักว่า  กรรมเป็นเครื่องชี้แจตนา

แบบนี้  ไม่ต้องพิจารณาอะไรมากเลยครับ  แค่หลักคิดที่ว่า  อกเขา อกเรา   ก็เหลือพอที่จะบอกว่าควรเป็นอย่างไร
คนไม่โดน  ไม่รู้สึกว่าตัวเองเสียหายสิครับ   รู้สึกแต่ว่า อย่าเอาความกันเลย ก็แสดงความคิดเห็นออกมา

หรือบางกรณี  ก็เป็นการหมิ่นประมาทด้วยถ้อยคำรุนแรง  เช่นคำว่า  เลว  ชั่ว  ฯลฯ
อย่างนี้   ไม่มีใครเขาปล่อยไว้หรอกครับ  ยกเว้นคนไม่อยากมีคดีความเพราะเสียเวลา เสียเงิน
แต่ความรู้สึก ร้อยทั้งร้อยผมว่าอยากฟ้องทั้งนั้นแหละ  ไม่มีหรอกโดนด่าว่าชั่ว ว่าเลวแล้วจะบอกว่า  ช่างหัวมันเหอะ

ช่างหัวมันเหอะก็คือคำอ้างที่กลัวเสียเวลาเสียเงินเท่านั้นเองครับ



คนประเภทเเห็นอะไรไม่ถูกใจเป็นโวยนี่  ก็ตัวดีนะครับ
เห็นคนฟ้องกันก็ออกมาเหน็บว่า  แค่นี้ก็ฟ้องแล้วเหรอ   โดยที่ไม่ได้ดูตัวเองเลยว่า แค่ตัวเองไม่พอใจยังโวยลั่นบอร์ด




น่าสะอิดสะเอียนสุด ๆ ก็พวกชอบไหลไปรวมกันนั่นแหละครับ

วันจะฟ้องเขา  เย้ว ๆ  รื่นเริง  หนุนสุดตัว    พอถึงวันที่พวกตัวเองโดนมั่ง  โหยหวน  ร้องไม่ควร ๆ ขึ้นมาทันที
วันที่เล่นมาม่า  สนุกกันจัง   พอโดนมาม่าเข้ามั่ง  เบื่อมาม่าขึ้นมาทันที




ใครฟ้องคนนั้นก็ลำบากครับ  ไม่ได้สบาย
อย่าไปยุ่งเลยครับ  ยิ่งยุ่งยิ่งมากความยิ่งขัดแย้งยิ่งบานปลาย

ตอนเขาจิกกัดเหน็บแนมกัน  ไม่เห็นเข้าไปห้ามไปตำหนิ  แถมมีพวกกดอีโมหนุนซะอีก
แต่พอเขาฟ้อง  ดันร้องว่าฟ้องทำไม

แทนที่จะปกป้องและสนับสนุนคนโดนกระทำ  กลับปกป้องและสนับสนุนคนกระทำ
เพียงเพราะความถูกใจ  เพียงเพราะความเป็นพวก  เพียงเพราะอยากเชียร์คนที่ชอบ  เพราะอยากทำลายคนที่ชัง

ไม่ได้มีเหตุผลอะไรรองรับเลย




ส่วนใครที่ชอบบ่นว่า  หน่าย  รำคาญ
ก็ขอเถอะครับ  อย่ามาหน่ายมารำคาญตอนนี้เลย

ราชดำเนินมันเละมาสามสี่ปีแล้ว  ตอนนั้นต่อมหน่ายต่อมรำคาญพวกคุณสลบอยู่หรือไง

ไม่หน่าย ไม่รำคาญมาได้สามสี่ปี   แล้ววันนี้จะไม่หน่ายไม่รำคาญไม่ได้เชียวหรือ
หรือเพราะมันมีอะไรไม่ถูกจริต ไม่โดนใจ  เลยออกมาหน่ายมารำคาญเพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการระงับความไม่ถูกจริตโดนใจ






ถามตรง ๆ
ถ้าวันนี้  คุณป้าสาวเหลือน้อยโดนฟ้อง

พวกเอ็งจะออกมาขอร้องว่าอย่าฟ้อง  หรือพวกเอ็งจะแห่กันเข้าไปหลงรักไอ้คนฟ้อง