เป็นลูกคนโตค่ะมีพี่น้อง3คน ห่างจากน้องคนกลาง5ปีและคนเล็ก9ปี เรามีความฝันอยากทำอาชีพนักร้อง/นักดนตรี แต่แม่ไม่ให้ทำเพราะบอกว่าอาชีพเหล่านี้มันไม่มั่นคง แล้วเราก็มีหัวที่จะทำอาชีพที่มั่นคงอย่างหมอได้ แม่ก็พยายามโน้มน้าวเราแทบทุกครั้งที่พูดเรื่องอนาคตว่าเป็นหมอพอเกษียณก็มีอะไรรองรับหลายๆอย่างเงินเดือนก็สูง บลาๆๆ แต่ในขณะเดียวกันน้องสาวคนกลาง(ที่บ้านมีลูกสาว2ลูกชาย1เราเป็นผู้หญิง)
ถามแม่ว่าโตขึ้นอยากให้เป็นอะไร แม่บอกว่าเป็นอะไรก็ได้แต่ขอให้เป็นคนดี แต่พอเราถามแม่ก็ตอบแบบยัดเยียดให้เราไปเป็นหมอ เวาลาคุยกับคนอื่นแม่ก็บอกว่าวางแพลนให้เราหมดแล้วนะ แต่พอถึงตาน้องสาวแม่บอกว่าอยากให้เป็นอะไรก็ได้แล้วแต่ แม่ไม่เคยถามเราเลยว่าอยากทำอะไร ชอบอะไร เราชอบร้องเพลง ชอบเต้น แม่ก็เดินเข้ามาว่าแล้วไล่เราไปอ่านหนังสือ แม่ไม่เคยถามเลยว่าเรามีความสุขไหม เราอยากทำอาชีพอะไร เพราะตั้งแต่ขึ้นป.1เราไปสอบนู้นนี่นั่นแล้วได้รางวัลแม่ก็จับเราไปเรียนพิเศษ บังคับต่างๆนานา ไม่ให้ออกจากกรอบที่วางไว้ ทุกวันนี้เคยร้องไห้เวลาเห็นเพื่อนสนิทที่ทางบ้านสนับสนุนเขาทั้งๆที่ฐานะทางบ้านเค้าไม่ได้ดีไปกว่าบ้านเราเลย แต่เค้าพร้อมจะให้กำลังใจในการทำตามฝันของเพื่อนเราตลอด เลยตั้งคำถามกับตัวเองว่า "ทำไมเราถึงทำตามฝันแบบน้อง แบบเพื่อนไม่ได้?"
ทำไมแม่ต้องกีดกันความฝันของเรา?
ถามแม่ว่าโตขึ้นอยากให้เป็นอะไร แม่บอกว่าเป็นอะไรก็ได้แต่ขอให้เป็นคนดี แต่พอเราถามแม่ก็ตอบแบบยัดเยียดให้เราไปเป็นหมอ เวาลาคุยกับคนอื่นแม่ก็บอกว่าวางแพลนให้เราหมดแล้วนะ แต่พอถึงตาน้องสาวแม่บอกว่าอยากให้เป็นอะไรก็ได้แล้วแต่ แม่ไม่เคยถามเราเลยว่าอยากทำอะไร ชอบอะไร เราชอบร้องเพลง ชอบเต้น แม่ก็เดินเข้ามาว่าแล้วไล่เราไปอ่านหนังสือ แม่ไม่เคยถามเลยว่าเรามีความสุขไหม เราอยากทำอาชีพอะไร เพราะตั้งแต่ขึ้นป.1เราไปสอบนู้นนี่นั่นแล้วได้รางวัลแม่ก็จับเราไปเรียนพิเศษ บังคับต่างๆนานา ไม่ให้ออกจากกรอบที่วางไว้ ทุกวันนี้เคยร้องไห้เวลาเห็นเพื่อนสนิทที่ทางบ้านสนับสนุนเขาทั้งๆที่ฐานะทางบ้านเค้าไม่ได้ดีไปกว่าบ้านเราเลย แต่เค้าพร้อมจะให้กำลังใจในการทำตามฝันของเพื่อนเราตลอด เลยตั้งคำถามกับตัวเองว่า "ทำไมเราถึงทำตามฝันแบบน้อง แบบเพื่อนไม่ได้?"