รักครั้งนี้มันเกิดที่ ร้านสมใจ เซ็นทรัลพลาซา พระราม9 วันที่ 2 พฤษภาคม 2561 เวลาประมาณ 4 โมงเย็นค่ะ
คือเกิดขึ้นจากสไปร์และเพื่อนหญิงอีกหนึ่งคน ยืนเลือกอุปกรณ์ทำงานอยู่ภายในร้าน แต่ด้วยความที่เราสองคนไม่ถนัดงานฝีมือ ยิ่งเป็นงานประดิษฐ์ของยิ่งไปกันใหญ่ เราสองคนก็เดินไปมาในร้านอยู่พักใหญ่ ปากก็บ่นกันอยู่สองคนว่าใช้อะไรบ้างว่ะ? แล้วมันใช้ยังไงเนี้ย? อยู่ๆพี่สมใจ(หนูขอเรียกพี่แบบนี้นะคะเพราะเรายังไม่ได้ถามชื่อกันเลย) อยู่ๆพี่สมใจก็เข้ามาคุยด้วยว่า "น้องเอาใช้งานอะไรครับ?" , "น้องต้องใช้เลื่อยแบบนี้ตัดนะ มันตัดแบบกลมไม่ได้เดี๋ยวไม้จะแตก...." เราก็ตอบกลับไป ถามกันไปมาโดยที่ตอนนั้นในใจเราไม่มีความรู้สึกว่าชอบอะไรพี่เค้าเลยแค่รู้สึกพี่เค้าดูดีจัง ด้วยเพราะตอนนั้นงานที่จะส่งอาจารย์สำคัญมาก!
พอคุยเรื่องงานกันเสร็จพี่สมใจก็ถามต่อว่า "น้องเรียนคณะ มหาวิทยาลัยอะไร?" เราก็ตอบไปว่า "นวัตกรรม มหาวิทยาลัย......ค่ะ" (มหาวิทยาลัยชื่อดังย่านอโศก)
สิ่งที่ได้กลับมาคือ "พี่ก็เคยเรียนอยู่ มหาลัยนี้เหมือนกัน คณะศิลปกรรมศาสตร์ แต่พี่ซิ่วไปเรียนอเมริกา" เราก็ตกใจเฮ้ยบังเอิญจัง! พี่เค้าก็ถามต่อว่า "แล้วเรารหัสอะไรอ่ะ?" นี้ก็ตอบไปว่า "หนูรหัส59ค่ะ" พี่สมใจก็ตอบกลับว่า "พี่รหัส49" โอ๊ยยยยบังเอิญไปอีก สรุปเราสองคนอายุห่างกัน10ปี! เราสองคนคุยกันไปมาแต่ไม่มีใครคิดจะถามชื่อกันเลย คุยเสร็จก็ต่างขอบคุณ สวัสดีร่ำลาแล้วก็ต่างคนต่างทำธุระของแต่ละคน
ความรู้สึกใจเต้นและชอบพี่เค้ามันเกิดขึ้นหลังจากแยกกัน เรารีบหันไปหาเพื่อนแล้วบอกว่า "กูชอบพี่เค้าจริงๆ!" ตอนนั้นก็ได้แต่บ่นๆ ด่าตัวเองไม่พอ หันไปด่าเพื่อนว่าทำไมไม่ชงให้วะ แต่ก็เป็นการด่ากันตามประสาเพื่อนสนุกๆ ........แต่เรื่องยังไม่จบแค่นี้ค่ะ!!! เราออกจากร้านสมใจเสร็จแต่ของยังไม่ครบก็เลยแวะไปดูของต่อที่ B2S ระหว่างทางก็ได้แต่บ่นและด่าตัวเองให้เพื่อนฟังพร้อมบอกว่านี้มันคือความรัก เข้าไปในร้านB2S ก็พูดกับเพื่อนเลยว่า "ๆกูอยากเจอพี่เค้าอีก!!" เพื่อนเลยรีบบอกว่า พี่เค้าอยู่ข้างหลังอ่ะ โอ้ยยยยย นี้รีบหันไปแล้วกรี๊ดอยู่ในใจถ้าเสียงมันเล็ดลอดออกมาได้คงเป็นเสียที่ดังไปทั่วทั้งห้าง แต่พอได้เจอกันในรอบสองเราเองก็ไม่กล้าเค้าไปทักพี่เค้าได้แต่แอบมองดูตามชั้นหนังสือ จนตอนนี้พี่เค้าก็หายไปแล้ว
ตอนนี้อยากเจอพี่เค้าอีกครั้งนึงมากๆค่ะ ถ้ามีใครรู้จักพี่ผู้ชาย รหัสนิสิต49 เคยเรียนคณะศิลปกรรม มหาวิทยาลัยย่านอโศก รบกวนหลังไมค์มาหน่อยนะคะ หรือเปิดวาร์ปมาให้ก็ได้ค่ะ หนูเจอเค้าจริงๆ
เป็นพี่ผู้ชายรูปร่างล่ำๆ หุ่นหมีๆหน่อยค่ะ ส่วนสูงประมาณ 170+ อวบแต่ไม่ถึงอ้วน ขาว สะอาด สุภาพมากๆๆเลยค่ะ สเปคหนูเลย
วันนี้พี่เค้าใส่เสื้อเหมือนเสื้อฟิตเนสอ่ะค่ะ กับกางเกง adidas ใส่รองเท้าแตะ คือใส่แค่นี้ยังดูดีเลยค่ะ ฮือออ
หากใครรู้จัก รบกวนด้วยนะคะ ขอบพระคุณมากๆเลยค่ะ ^^
ปล.ยืมล็อกอินเพื่อนมาตั้งกระทู้นะคะ
ปล.2 หากแท็กห้องผิดพลาดไปต้องขออภัยด้วยค่ะ
ตามหาพี่ผู้ชาย รหัส49 ศิลปกรรม ที่เจอร้านสมใจวันนี้ค่ะ T__T
คือเกิดขึ้นจากสไปร์และเพื่อนหญิงอีกหนึ่งคน ยืนเลือกอุปกรณ์ทำงานอยู่ภายในร้าน แต่ด้วยความที่เราสองคนไม่ถนัดงานฝีมือ ยิ่งเป็นงานประดิษฐ์ของยิ่งไปกันใหญ่ เราสองคนก็เดินไปมาในร้านอยู่พักใหญ่ ปากก็บ่นกันอยู่สองคนว่าใช้อะไรบ้างว่ะ? แล้วมันใช้ยังไงเนี้ย? อยู่ๆพี่สมใจ(หนูขอเรียกพี่แบบนี้นะคะเพราะเรายังไม่ได้ถามชื่อกันเลย) อยู่ๆพี่สมใจก็เข้ามาคุยด้วยว่า "น้องเอาใช้งานอะไรครับ?" , "น้องต้องใช้เลื่อยแบบนี้ตัดนะ มันตัดแบบกลมไม่ได้เดี๋ยวไม้จะแตก...." เราก็ตอบกลับไป ถามกันไปมาโดยที่ตอนนั้นในใจเราไม่มีความรู้สึกว่าชอบอะไรพี่เค้าเลยแค่รู้สึกพี่เค้าดูดีจัง ด้วยเพราะตอนนั้นงานที่จะส่งอาจารย์สำคัญมาก!
พอคุยเรื่องงานกันเสร็จพี่สมใจก็ถามต่อว่า "น้องเรียนคณะ มหาวิทยาลัยอะไร?" เราก็ตอบไปว่า "นวัตกรรม มหาวิทยาลัย......ค่ะ" (มหาวิทยาลัยชื่อดังย่านอโศก)
สิ่งที่ได้กลับมาคือ "พี่ก็เคยเรียนอยู่ มหาลัยนี้เหมือนกัน คณะศิลปกรรมศาสตร์ แต่พี่ซิ่วไปเรียนอเมริกา" เราก็ตกใจเฮ้ยบังเอิญจัง! พี่เค้าก็ถามต่อว่า "แล้วเรารหัสอะไรอ่ะ?" นี้ก็ตอบไปว่า "หนูรหัส59ค่ะ" พี่สมใจก็ตอบกลับว่า "พี่รหัส49" โอ๊ยยยยบังเอิญไปอีก สรุปเราสองคนอายุห่างกัน10ปี! เราสองคนคุยกันไปมาแต่ไม่มีใครคิดจะถามชื่อกันเลย คุยเสร็จก็ต่างขอบคุณ สวัสดีร่ำลาแล้วก็ต่างคนต่างทำธุระของแต่ละคน
ความรู้สึกใจเต้นและชอบพี่เค้ามันเกิดขึ้นหลังจากแยกกัน เรารีบหันไปหาเพื่อนแล้วบอกว่า "กูชอบพี่เค้าจริงๆ!" ตอนนั้นก็ได้แต่บ่นๆ ด่าตัวเองไม่พอ หันไปด่าเพื่อนว่าทำไมไม่ชงให้วะ แต่ก็เป็นการด่ากันตามประสาเพื่อนสนุกๆ ........แต่เรื่องยังไม่จบแค่นี้ค่ะ!!! เราออกจากร้านสมใจเสร็จแต่ของยังไม่ครบก็เลยแวะไปดูของต่อที่ B2S ระหว่างทางก็ได้แต่บ่นและด่าตัวเองให้เพื่อนฟังพร้อมบอกว่านี้มันคือความรัก เข้าไปในร้านB2S ก็พูดกับเพื่อนเลยว่า "ๆกูอยากเจอพี่เค้าอีก!!" เพื่อนเลยรีบบอกว่า พี่เค้าอยู่ข้างหลังอ่ะ โอ้ยยยยย นี้รีบหันไปแล้วกรี๊ดอยู่ในใจถ้าเสียงมันเล็ดลอดออกมาได้คงเป็นเสียที่ดังไปทั่วทั้งห้าง แต่พอได้เจอกันในรอบสองเราเองก็ไม่กล้าเค้าไปทักพี่เค้าได้แต่แอบมองดูตามชั้นหนังสือ จนตอนนี้พี่เค้าก็หายไปแล้ว
ตอนนี้อยากเจอพี่เค้าอีกครั้งนึงมากๆค่ะ ถ้ามีใครรู้จักพี่ผู้ชาย รหัสนิสิต49 เคยเรียนคณะศิลปกรรม มหาวิทยาลัยย่านอโศก รบกวนหลังไมค์มาหน่อยนะคะ หรือเปิดวาร์ปมาให้ก็ได้ค่ะ หนูเจอเค้าจริงๆ
เป็นพี่ผู้ชายรูปร่างล่ำๆ หุ่นหมีๆหน่อยค่ะ ส่วนสูงประมาณ 170+ อวบแต่ไม่ถึงอ้วน ขาว สะอาด สุภาพมากๆๆเลยค่ะ สเปคหนูเลย
วันนี้พี่เค้าใส่เสื้อเหมือนเสื้อฟิตเนสอ่ะค่ะ กับกางเกง adidas ใส่รองเท้าแตะ คือใส่แค่นี้ยังดูดีเลยค่ะ ฮือออ
หากใครรู้จัก รบกวนด้วยนะคะ ขอบพระคุณมากๆเลยค่ะ ^^
ปล.ยืมล็อกอินเพื่อนมาตั้งกระทู้นะคะ
ปล.2 หากแท็กห้องผิดพลาดไปต้องขออภัยด้วยค่ะ