อนุโมทนานะครับ การมีเมตตาเป็นเรื่องดีครับ แต่ต้องระวังเรื่องความเหมาะสม อย่างแมวจรจัดสมัยก่อนผมก็มีให้อาหารครับ แต่ไม่ได้จับมาเลี้ยงหรือมาปล่อยวัด

กรณีของคุณผมคิดว่าเราคอยให้อาหารมันก็พอแล้วคับ แต่ปล่อยอิสระจะดีกว่า เพราะการเลี้ยงหมาแมว ในทางพุทธบางทีมันติดบาปเรื่องการกักขังสัตว์ได้ ต้องเลี้ยงแบบปล่อย คือมันจะมากินเราก็ให้มัน. มันกินเสร็จจะไปไหนก็แล้วแต่มัน ส่วนเรื่องที่มันขาเจ็บ ควรพาไปพบสัตวแพทย์เลยถ้าทำได้คับ รักษาแล้วกลับไปปล่อยที่เดิม เป็นบุญมากๆครับ



ปล.ที่คุณทำไปแล้วด้วยเมตตาจิตก็ไม่ต้องกังวลอะไรครับ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เราช่วยเท่าที่ช่วยได้ ส่วนที่ช่วยไม่ได้เราต้องปล่อยวางครับเพราะจริงๆที่มันต้องมีทุกข์ในสภาพสัตว์ก็เพราะกรรมเก่าในชาติก่อนๆครับ