คือมันเริ่มมาจากตอนหนูอายุ12ปี อยู่ป.6 แล้วมันเป็นช่วงปิดเทอม หนูไปอยู่บ้านยาย ทีนี้มีอยู่วันหนึ่งน้าหนูเค้าถอนขนรักแร้ หนูก็ชอบมากๆ เห็นแล้วอยากถอนก็เลยมีความคิดทีว่า "อยากมีขนรักแร้เป็นของตัวเองบ้าง" มันเป็นความคิดของเด็กอยากรู้อยากเห็นอยากทดลองอ่ะ งื้ออๆๆๆ พอใกล้เปิดเทอมก็กลับบ้านพ่อ ทีนี้อยู่ว่างๆ ไม่มีไรทำ ก็เลยปิ้งไอเดียที่ว่า "เอ้ยเห้นน้ามันถอนขนรักแร้นี่หว่า ถ้ามีน่าจะถอนมันส์ดี" อยากมีบ้าง เอ้าลองถอนรักแร้ด้านขวา พอผ่านไป2-3วัน เอ้าถอนอีกดีกว่าสนุกดี ผ่านไปอีก2-3วัน ด้านขวาเริ่มเยอะแล้ว "เอาด้านซ้ายบ้างดีกว่า น่าจะถอนมันส์ดีถ้ามีเยอะ" พอเวลาผ่านไปก็ถอนไปเรื่อยๆคะ พอขึ้นม.1 หนูก็เริ่มรู้สึกเสียใจและเครียดกับรักแร้ มีวันหนึ่งหนูเห็นโฆษณาครีมขจัดขน หนูเลยลองออกไปซื้อมาทา เห็นในโฆษณาบอกว่า อยู่ได้นานถึง 48 วัน เริ่มใช้ครั้งแรก ผ่านไป 2-3 วันขนก็ขึ้นมากกว่าเดิมอีก คือ การถอนอ่ะมันอยู่เฉพาะในบริเวณที่เราต้องการ แต่ครีมพอทาตรงที่เราต้องการมันจะมีล้ำออกไปด้านนอกนิดหน่อย ทีนี้ไม่ต่างกับถอนขนเลย ยิ่งแผร่รัศมีกว้างขึ้นไปอีก พอขึ้นมาม.3 หนูยิ่งกลุ้มขึ้นไปอีกเพราะไม่รู้จะทำยังไงดีเครียดกับการทำกิจกรรมในโรงเรียน เพราะมันต้องมีตอนที่ขี้เกียจถอนอยู่ วันหนึ่งสอบวอลเล่บอล คือ ต้องเดาะบอลแขนห้ามงอเอาไงหล่ะทีนี้ชุดพละโรงเรียนแขนเสื้อก็กว้าง งื้อออๆๆๆ ไม่รู้ว่าใครเห็นบ้างหล่ะนะ แต่รู้ว่าหนูอายมากๆคะพี่ๆ ช่วยหนูหน่อย (หนูอยากไปเลเซอร์ขนนะคะแต่ยังเด็กอยู่กำลังทรัพย์ก็ไม่มีเป็นของตัวเอง)

ตอนนี้ใกล้เปิดเทอม ม.4 แล้วไม่อยากให้มีเหตุการแบบนี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ช่วยแนะนำหนูหน่อยหนูควรทำอย่างไรดีคะ
(เสียใจกับความอยากรู้อยากลองมากคะ) ขอโทษนะคะพี่ๆ รบกวนขอคำแนะนำหน่อยนะคะ ขอขอบคุณคะ