___________________________________________________ คำเตือน : สปอยด์จ้า ________________________________________________
ความรู้สึกหลังอ่าน : หญิงสาวเฝ้าสุสาน
ชื่อเรื่องดูไม่ค่อยน่าอ่าน ทำให้คิดไปเองว่านางเอกต้องเป็นแนวๆนักพรตคอยปราบผีแน่เลย แต่เพราะผมแนะนำมาเลยลองอ่านดู
พออ่านแล้วรู้สึกว่ามีความปฐพีไร้พ่าย แบบนางเอกเคยเป็นแม่ทัพสวรรค์เก่า แต่เนรเทศตัวเองลงมาโลกมนุษย์กลายเป็นหญิงสาวเฝ้าสุสาน มีความไปมาระหว่าง3โลก สวรรค์ มนุษย์ ปรภพ แต่ที่แตกต่างคือรู้สึกว่าเรื่องนี้ผูกปมดีกว่า แล้วก็มีการพัฒนาของตัวละคร แต่ก็ไม่ได้แปลว่าปฐพีไร้พ่ายไม่ดี แค่สนุกกันคนละแบบเท่านั้นเอง
นางเอกตอนอยู่โลกมนุษย์คือมีความนิ่ง ไร้เจ็ดอารมณ์หกปรารถนา เอ้ะ หรือหกอารมณ์เจ็ดปรารถนาวะถถถถ เอาเถอะ
เป็นอันว่าไม่หวั่นไหวต่อสิ่งใดๆ จนกระทั่งได้มารับพระเอกมาเลี้ยง แต่เวลาตัดภาพไปนางเอกตอนอดีตจะมีความเป็นสาวน้อยเอาแต่ใจ แต่พอผ่านเรื่องราวต่างๆมาก็ดูโตขึ้นอ่ะ แต่ก็อาจเป็นเพราะโดนแย่งความทรงจำไปด้วยแหละ
รู้สึกว่าพอเรื่องมันมีความเกี่ยวกับหลายชาติภพ เราจะรู้สึกไม่ค่อยได้คอนเซนเทรทกับเรื่องราวอย่างเต็มที่เท่าไหร่ เพราะมันจะอารมณ์แบบตัดภาพไปมา เลยรู้สึกว่าเรื่องราวมันค่อนข้างกระเด็นกระดอน แต่พระเอกก็มีความซานเซิงจ้า สามภพสามชาติไปอี๊กก ก็ยังคงรักนางเอกทุกชาติแต่ก็มักจะมีเหตุให้คลาดกันไป
รู้สึกตอนพระเอกเป็นเฟิงเฉินคือฉลาดมากที่คิดจะใช้ความรักล่อลวงแม่ทัพสวรรค์ทั้งสอง แล้วก็ทำได้สำเร็จจริงๆ แต่
ติดตรงที่มันก็ตกหลุมรักนางเอกไปด้วย เลยกลายเป็นคนที่แพ้ไปเลย เจ็บปวดไปอีกก
แล้วชาติที่สามตอนแรกพระเอกก็ดูมีความเด็กน้อย แต่พอมีความทรงจำสามชาติก็กลายเป็นเข้มขรึมขึ้น เข้าใจโลกกระจ่าง เออเราว่ามันก็ดูสมเหตุสมผลดี ดูฝ่าฟันเพื่อความรักจิงๆอ่ะ
มีความประทับใจที่พี่ชายนางเอกพอออกจากผนึกก็เข้าใจนางอ่ะ รู้ว่านางห่วงพี่ชายมากจนยอมผิดกฏสวรรค์ แล้วสุดท้ายก็สะบัดตูดเทชะนีที่หลอกให้มารัก ถึงแม้จะรักกันจิงๆก็เหอะ เพราะรู้ว่าตัวเองมีความรักแล้วเสียหน้าที่การงาน
แต่ก็ชอบความสายใยของพี่น้อง นางเอกคือเสียสละมากอ่ะ รักพี่ชายมากจริง ถึงจะไม่ยอมให้เลือดแต่ก็คอยแอบตามดูตามช่วยตลอด ถึงพี่โดนผนึกแล้วก็ยังรอคอยเมียพี่มาเกิด คือสุดยอดจริง
ก็เข้าใจความปวดร้าวของนางเอกนะ ตอนที่แอบตามเฟิงเฉินไปโลกอสูรแล้วรู้แผนการว่าตัวเองถูกหลอกใช้ คือมันเดสเพอเรทจิงอ่ะแก พี่ก็กลายเป็นนักโทษหลบหนี สวรรค์โดนโจมตีหนัก หนีงานมาอยู่กับผู้ที่รัก ถึงกับเอาร่างเทพมาทำพิธีแต่งงานผูกวิญญาณด้วยกัน แต่สุดท้ายคนที่รักที่สุด ไว้ใจที่สุดก็ทรยศ คือปวดร้าวเว่อ แถมฆ่าตัวตายก็ไม่ได้อีก สุดท้ายเลยผนึกตัวเองระบายความเจ็บปวดเกินจะแบกรับ ทรมานเว่อร์อ่ะ ไม่แปลกว่าทำไมตอนได้ความทรงจำคืนแล้วรู้ว่าผัวใหม่คือผัวเก่าชาติที่แล้วถึงแค้นเบอร์นั้น ถึงขั้นจิตมารเข้าแทรก
แต่พี่ชายก็เสียสละนะ ยอมผนึกตัวเองเพื่อผนึกน้องไปด้วย แล้วเรื่องราวความรักก็ยังคงลำบากเหลือเกิน ขนาดคลายผนึก ทำลายจิตมารแล้ว ดวงวิญญาณยังหายไปอีกครึ่งนึงอีก! พระเอกก็แบบยังคงต้องตามหาวิญญาณที่หายไปอีก500ปี ทั้งๆที่กว่าจะคลายผนึกได้ก็500ปีเข้าไปแล้ว คือพันปีเลยนะแก กว่าจะแฮปปี้เอนดิ้ง
สรุปโดยรวมรู้สึกว่าสิ่งที่ชอบในเรื่องนี้คือความนิ่งของตัวละคร มีความสุขุมอ่ะ บอกไม่ถูก เรื่องก็ดูผูกมาดีนะ มีเหตุมีผลอ่ะ แค่นี้แหละ
ใครอ่านแล้วก็มาคุยกันนะะ
[อ่านแล้วอยากบ่น] หญิงสาวเฝ้าสุสาน นิยายจีนฝีมือนักเขียนไทย สนุกจริงไหม? (สปอยด์จ้า)
ความรู้สึกหลังอ่าน : หญิงสาวเฝ้าสุสาน
ชื่อเรื่องดูไม่ค่อยน่าอ่าน ทำให้คิดไปเองว่านางเอกต้องเป็นแนวๆนักพรตคอยปราบผีแน่เลย แต่เพราะผมแนะนำมาเลยลองอ่านดู
พออ่านแล้วรู้สึกว่ามีความปฐพีไร้พ่าย แบบนางเอกเคยเป็นแม่ทัพสวรรค์เก่า แต่เนรเทศตัวเองลงมาโลกมนุษย์กลายเป็นหญิงสาวเฝ้าสุสาน มีความไปมาระหว่าง3โลก สวรรค์ มนุษย์ ปรภพ แต่ที่แตกต่างคือรู้สึกว่าเรื่องนี้ผูกปมดีกว่า แล้วก็มีการพัฒนาของตัวละคร แต่ก็ไม่ได้แปลว่าปฐพีไร้พ่ายไม่ดี แค่สนุกกันคนละแบบเท่านั้นเอง
นางเอกตอนอยู่โลกมนุษย์คือมีความนิ่ง ไร้เจ็ดอารมณ์หกปรารถนา เอ้ะ หรือหกอารมณ์เจ็ดปรารถนาวะถถถถ เอาเถอะ
เป็นอันว่าไม่หวั่นไหวต่อสิ่งใดๆ จนกระทั่งได้มารับพระเอกมาเลี้ยง แต่เวลาตัดภาพไปนางเอกตอนอดีตจะมีความเป็นสาวน้อยเอาแต่ใจ แต่พอผ่านเรื่องราวต่างๆมาก็ดูโตขึ้นอ่ะ แต่ก็อาจเป็นเพราะโดนแย่งความทรงจำไปด้วยแหละ
รู้สึกว่าพอเรื่องมันมีความเกี่ยวกับหลายชาติภพ เราจะรู้สึกไม่ค่อยได้คอนเซนเทรทกับเรื่องราวอย่างเต็มที่เท่าไหร่ เพราะมันจะอารมณ์แบบตัดภาพไปมา เลยรู้สึกว่าเรื่องราวมันค่อนข้างกระเด็นกระดอน แต่พระเอกก็มีความซานเซิงจ้า สามภพสามชาติไปอี๊กก ก็ยังคงรักนางเอกทุกชาติแต่ก็มักจะมีเหตุให้คลาดกันไป
รู้สึกตอนพระเอกเป็นเฟิงเฉินคือฉลาดมากที่คิดจะใช้ความรักล่อลวงแม่ทัพสวรรค์ทั้งสอง แล้วก็ทำได้สำเร็จจริงๆ แต่
แล้วชาติที่สามตอนแรกพระเอกก็ดูมีความเด็กน้อย แต่พอมีความทรงจำสามชาติก็กลายเป็นเข้มขรึมขึ้น เข้าใจโลกกระจ่าง เออเราว่ามันก็ดูสมเหตุสมผลดี ดูฝ่าฟันเพื่อความรักจิงๆอ่ะ
มีความประทับใจที่พี่ชายนางเอกพอออกจากผนึกก็เข้าใจนางอ่ะ รู้ว่านางห่วงพี่ชายมากจนยอมผิดกฏสวรรค์ แล้วสุดท้ายก็สะบัดตูดเทชะนีที่หลอกให้มารัก ถึงแม้จะรักกันจิงๆก็เหอะ เพราะรู้ว่าตัวเองมีความรักแล้วเสียหน้าที่การงาน
แต่ก็ชอบความสายใยของพี่น้อง นางเอกคือเสียสละมากอ่ะ รักพี่ชายมากจริง ถึงจะไม่ยอมให้เลือดแต่ก็คอยแอบตามดูตามช่วยตลอด ถึงพี่โดนผนึกแล้วก็ยังรอคอยเมียพี่มาเกิด คือสุดยอดจริง
ก็เข้าใจความปวดร้าวของนางเอกนะ ตอนที่แอบตามเฟิงเฉินไปโลกอสูรแล้วรู้แผนการว่าตัวเองถูกหลอกใช้ คือมันเดสเพอเรทจิงอ่ะแก พี่ก็กลายเป็นนักโทษหลบหนี สวรรค์โดนโจมตีหนัก หนีงานมาอยู่กับผู้ที่รัก ถึงกับเอาร่างเทพมาทำพิธีแต่งงานผูกวิญญาณด้วยกัน แต่สุดท้ายคนที่รักที่สุด ไว้ใจที่สุดก็ทรยศ คือปวดร้าวเว่อ แถมฆ่าตัวตายก็ไม่ได้อีก สุดท้ายเลยผนึกตัวเองระบายความเจ็บปวดเกินจะแบกรับ ทรมานเว่อร์อ่ะ ไม่แปลกว่าทำไมตอนได้ความทรงจำคืนแล้วรู้ว่าผัวใหม่คือผัวเก่าชาติที่แล้วถึงแค้นเบอร์นั้น ถึงขั้นจิตมารเข้าแทรก
แต่พี่ชายก็เสียสละนะ ยอมผนึกตัวเองเพื่อผนึกน้องไปด้วย แล้วเรื่องราวความรักก็ยังคงลำบากเหลือเกิน ขนาดคลายผนึก ทำลายจิตมารแล้ว ดวงวิญญาณยังหายไปอีกครึ่งนึงอีก! พระเอกก็แบบยังคงต้องตามหาวิญญาณที่หายไปอีก500ปี ทั้งๆที่กว่าจะคลายผนึกได้ก็500ปีเข้าไปแล้ว คือพันปีเลยนะแก กว่าจะแฮปปี้เอนดิ้ง
สรุปโดยรวมรู้สึกว่าสิ่งที่ชอบในเรื่องนี้คือความนิ่งของตัวละคร มีความสุขุมอ่ะ บอกไม่ถูก เรื่องก็ดูผูกมาดีนะ มีเหตุมีผลอ่ะ แค่นี้แหละ
ใครอ่านแล้วก็มาคุยกันนะะ