คือจะเล่าก่อนว่าตอนนี้เรากับแฟนคบกันมาได้ 2 เดือน แล้วตอนนี้ก็รักกันมาก เราอายุ 23 ปี เราเป็นทอม แฟนอายุ 28 ปี
แต่...เราเคยรู้จักกันเมื่อ 12 ปีที่แล้ว คือตอนนั้นเค้าเป็นแฟนกับพี่เพื่อนของเรา
เกือบทุกเย็นเราจะไปหาเพื่อนเราที่นั้นประจำ แล้วก่จะเจอพี่เค้าบ่อยมาก(แฟน)
ก็มองตลอดนะ เพราะเค้าน่ารัก มองครั้งแรกเราก็ชอบเค้าแล้วอะ แล้วก็คืดในใจว่าแบบ
ถ้าไม่ติดว่าเป็นแฟนกับพี่เพื่อนเรา เราคงจีบไปแล้ว ก่ปล่อยเรื่องนี้ผ่านไป คือผ่านไปเลยจริงๆ

หลังจากนั้นประมาน 2 ปี พี่เค้าก็เลิกกับพี่ของเพื่อนเรา แต่สำคัญคือตอนนั้นเราก็มีแฟนอยู่แล้ว
เลยไม่ได้คิดถึงพี่เค้าอะไรขนาดนั้น เพราะแฟนเราตอนนั้นก็ดีมาก

แต่ตอนนั้นมี Hi5 ก็ยังมีกันเป็นเพื่อนมาโดยตลอด แล้วก็มาต่อด้วย Facebook ก็เป็นเพื่อนกัน
พี่เค้าก็ชอบมา เม้นรูป หรือ เม้นสเตตัส เหมือนกับว่าไม่ได้หายไปไหนเลย
เหมือนเห็นกันมาตลอด เราเห็นชีวิตเค้า เค้าเห็นชีวิตเรา (ในใจเราก็ยังคิดถึงเวลานั้นอยู่ นึกถึงแว๊ปแรกที่เจอเค้า)

หลังจากนั้นประมาน 3 ปี ได้ข่าวว่าพี่เค้าแต่งงานกับ ผู้ชายคนนึงที่เรียนมหาลัยด้วยกัน แต่เหมือนในใจเราอ่ะ
มีความยินดีมากกว่าความผิดหวัง เวลาผ่านไป เค้าก็มีลูกด้วยกัน 1 คน ผ่านไปอีก 4 ปี เค้ามีลูกด้วยกันอีก 1 คน
ในใจเราคิดเลยนะว่า โอเคเราคงได้แค่แอบชอบเค้าแบบนี้จริงๆ  คือเอาง่ายๆมองไม่เห็นอนาคตที่มายืนข้างๆกันได้เลย(แบบที่มโนไว้)


และหลังจากนั้นประมาน 2 ปี ก็ประมานลูกคนเล็กพี่เค้า2ขวบได้ ได้ข่าวว่าเหมือนจะเลิกกับผู้ชายคนนั้นเพระผู้ชายคนนั้นไปมีคนอื่น
แต่คือเราแบบเหมือนจะสงสารพี่เค้ามากนะ แต่ก็เหมือนจะดูอยู่ห่างๆ เพราะเค้าอาจจะไม่ได้อยากพูดเรื่องนี้กับใครสักเท่าไหร่
เข้าใจนะ คนที่มีครอบครัวรัว มีลูก 2 คน มีสามี คือครบอะ แบบต้องมีความสุขมากแน่ๆเลย แต่เรื่องแบบนี้ ไม่ใช่ว่าจะพูดกับใครก็ได้
เราเลยไม่อยากเข้าไปเกี่ยวด้วย

แต่ก่ได้ข่าวว่าลูกคืออยู่กับพี่เค้า(แฟน) ทั้งสองคนเลย บางทีพี่เค้าทักมาในMessages เราก่มีถามถึงลูกเค้าบ้าง เหมือนเราก็เอ็นดูลูกเค้า
เด็กก็คือไม่รู้เรื่องอะไรด้วย แต่เวลาที่คุยกันเหมือนเป็นพี่น้องแต่แบบทั้งสองคนเหมือนจะมีความรู้สึกดีดีอยู่ แต่ไม่มีใครกล้าพูดออกมาก่อน

ตอนนั้นไม่ได้โฟกัสเลยว่าจะต้องคุยกัน  จีบกัน แต่เหมือนแค่อยากรู้ความเป็นไป เป็นห่วงอยู่ตลอด แต่ก็ไม่ได้บอกเค้าหรอกนะคับ
กลัวว่าเค้าจะคิดว่าเราไปยุ่งวุ่นวายกับชีวิตเค้า ที่เค้ามาคุยกับเราก็คิดว่าเค้าอาจจะเห็นเราเป็นน้องคนนึง และสำคัญ ตอนนั้นเราก็มีแฟนอยู่อีกด้วย


ก็ห่างหายกันไปอีกระยะหนึ่งเลย เราก็เลิกกับแฟนเรา ประมาน 5 เดือน แล้วเหมือนพี่เค้า ก็จะมาเม้นมาไลค์เราบ่อยขึ้น เราก็จะเห็นเค้ามากขึ้นๆ
แต่สำคัญคือความน่ารัก สดใส ของพี่เค้าไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิดเดียว ยังมีความเป็นเหมือนวันแรกที่เราเจอเค้าเมือ 12 ปีที่แล้วอยู่เลย

มีอยู่วันนึงเมื่อ 2 เดือนที่แล้วตอนนั้นประมาน 2 ทุ่มได้ พี่เค้าทักแชทมาว่า เค้าโดนเท จาก ผู้ชายคนนึง แบบก็ไม่เสียใจหรอก แต่โดนเทอีกแล้วประมานนี้
ต้องบอกก่อนว่าพี่เค้าไม่ใช่คุยกับใครไปทั่วนะคับ แค่แบบเลือกว่าพอคุยกันได้ถึงจะคุย ไม่ได้คบใครเลยหลังจากเลิกกับแฟนเค้าคนนั้น
เราก็บอกประมานว่า พี่เป็นคนดี เดี๋ยวก็ต้องเจอรักดีดีคับ  
  แล้วเค้าก็โทรแชทมาหาเราเลยนะ พอเห็นสายขึ้นมา เราตกใจมากอ่ะ รับสายด้วยท่าทีแบบสั่นๆ เขิน อาย มาครบหมดเลยตอนนั้น
รู้เลยว่าความรู้สึกนั้น ไม่ได้หายไปเลย แล้วเหมือนเราก่หยุดคุยเรื่องที่พี่เค้าโดนเทไปเลย ไปโฟกัสกับเรื่องของแต่ละคน
เริ่มถามกันมากขึ้นว่าเป็นมาอย่างไร เป็นยังไงบ้าง หลังจากนั้น พี่เค้าก่เชิงแบบ เดี๋ยวจะจีบเราซ่ะเลย พูดแบบเกรงๆประมานว่า เราคงไม่โอเคหรอก
เพราะเราก็รู้หมดว่าเค้ามีลูกแล้ว ครอบครัวแล้ว

แต่เราเป็นคนใจแคบมากรู้ตัวเองดี แต่กับพี่เค้าเราไม่รู้สึกว่าเราต้องใจแคบหรือปิดกั้นตัวเองเลย เหมือนแต่ได้คุยก็มีความสุขมากแล้ว
ตอนนั้นคุยกันได้ 6 วัน เราก็ขับรถไปหาพี่เค้าที่ กทม เลย เป็นวันวาเลนไทน์พอดี ไปหาที่บ้านเค้าเลยนะ พอเจอหน้าเค้าครั้งนี้
เหมือนแว๊ปแรกที่เราเจอเค้าเลยอะ ความรู้สึกเดิมเลย ไม่ได้คิดถึงอดีตเค้าเลย ก่เจอกันคุยกันเหมือนคนคุยกันบ่อยมาก แต่ก็ไม่ได้บ่อยอะไรขนาดนั้น
เหมือนจะรู้จักกันดี55
เราก็คุยกันแบบนี้มาไม่ถึง10วัน เรารู้สึกแบบดีมาก อาจเป็นเพราะเราเคยจะจีบพี่เค้าอยุ่แล้ว ก็เลยขอเค้าคบเลย เพราะมั่นใจมาก ว่าคบกับเราแน่ๆ
เพราะถ้าคนไม่สนใจ เค้าคงไม่ทักมาหาเราบ่อยๆ ไม่หายไปไหนแบบนี้ แล้วเค้าก็ตกลงคบกับเรา

คือตั้งแต่คบกันมา ไม่เคยทะเลาะกันเลย แต่จะแอบงอลบ้างเวลาที่พูดถึงคนเก่า ของกันและกัน แต่ก็เหมือนจะเข้าใจกันดีว่าเรื่องพวกนี้
จะให้ตัดไปเลยก็น่าจะยากมากๆ แต่พี่เค้าก่บอกเราว่า เค้าก็ชอบเรามาตั้งแต่แรกที่เห็นแล้วเหมือนกัน อื้อหื้อ เราก็ดีใจสิ

เราชอบมานั่งคุยกันว่า เคยคิดไหมว่าจะมีวันนี้ ต่างคนต่างบอกว่าไม่คิดเลย ต่างฝ่ายก็อยากทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะกว่าจะมาถึงวันนี้ ไม่ง่ายเลย
ก็เลยอยากรักษาไปนานๆ ไม่อยากเริ่มต้นใหม่กับใครอีกเลย

กลางคืนเราจะคุยโทรศัพท์กันตลอด ไม่วางสายเลยแต่พอถึงตอนเช้าจะไปทำงาน เราะึงจะวาง บางวันก็ไม่วาง บทสนทนาเราจะยาวมาก วันนึงเกือบ 15 ชั่วโมงเลย ปกติไม่คุยกับใครขนาดนี้ เพราะขี้รำคาญ แต่กับพี่เค้าเราไม่รู้สึกรำคาญเลยสักนิดเดียว

ต้องบอกก่อนว่า บ้านเราไกลกันประมาน 120 กิโลเมตรได้คับแต่เราก็เจอกันเกือบทุกวัน บางทีเราว่างเราก็ขับไปหาเค้า เค้าว่างก็มาหาเรา
เราเลยไม่รู้สึกว่าขาดเลย รู้เลยว่าระยะทางไม่ได้มีอุปสรรคเลย เวลาอยู่ด้วยกันจะมีความสุขมากๆ แต่ก็เข้าใจว่าเค้าก่มีภาระของเขาที่ต้องดูแล
บางทีเราจะงอแงก็ไม่ได้ ไม่อยากทำให้เค้าลำบากใจ แต่พี่เค้าไม่เคยทำให้เราลำบากใจเลยน่ะ. ทุกอย่างโปร่งใสหมด

ทุกวันนี้ก็เลยคิดว่าอาจจะเป็นพรหมลิขิต ต่างคนต่างผ่านโลกของแต่ละคนมา แล้วก็กลับมาเจอกัน แล้วแฮปปี้กว่าชีวิตที่เคยผ่านมาอีก
เราไม่คิดจะทำร้ายใจแฟนเราเลย เพราะรู้ว่าเค้าเจ็บมาเยอะ เราเองก็เจ็บไม่แพ้เค้าเลย ก็เลยไม่ทำร้ายจิตใจเค้าเลยคับ

อยากรู้ว่ามีใครเคยมีความรู้สึกว่ามันเป็นพรหมลิขิตเหมือนเราบ้างไหม แชร์ประสบการณ์ให้เราได้อ่านบ้างคับ ขอบคุณคับ