คือเมื่อสามปีที่แล้ว เป็นช่วงๆนึงประมาณสามเดือนเราเลิกกับแฟน แล้วไปเจอคนคนนึง เรารู้สึกเราชอบเค้ามากจนลืมความเสียใจที่เลิกกับแฟนไปเลย เค้าเข้ามาทำให้เรารู้สึกดีเค้าทำในสิ่งที่แฟนเก่าไม่เคยทำให้ จนคุยมาสักพักเรารักเค้า แต่..พอเราจะให้ใจเค้าเต็มที่เค้าก็มาๆหายๆ จนแฟนเก่ามาขอคืนดีมาทำร้ายตัวเองต่อหน้าเรามาขอร้องเราให้คืนดี เราก็สงสารก็เลยกับไปแต่ช่วงที่เรากับมาคบกับแฟนเก่าเรารู้สึกว่าเราไม่มีความสุขเลย คิดถึงแต่เค้าแล้วเค้าก็มารู้ว่าเรากับไปคบกับแฟนเก่า จนผ่านไปสักพักเราไปเที่ยวกับแฟนเราไปเจอเค้าเราทำอะไรไม่ถูกเลยเหมือนใจหยุดนิ่งไปสักพักเราไปเที่ยวสามวันก็เจอเค้าทั้งสามวัน แล้วยิ่งทำให้เราคิดถึงเค้ามากขึ้นคิดถึงทุกวัน ทั้งๆที่อยุกับแฟนแต่แฟนก็รู้ว่าเรารักอีกคน จนแฟนเราประสบอุบัติเหตุก็พากันย้ายกับไปบ้านที่ต่างจังหวัด ผ่านมาสักประมาณ1ปีเรารู้สึกว่าอยากจะทำตามใจตัวเองอยากจะอยู่คนเดียวไม่อยากจะทำร้ายแฟนมากไปกว่านี้ เลยตัดสิ้นใจกลับมาทำงานที่พัทยา พอมาทำงานได้สักพักเราก็บอกเลิกแฟน ผ่านมาประมาณไม่กี่วันก็มีไลน์ให้เพิ่มเพื่อนเป็นเค้า ใจเราหยุดนิ่งไปสักพักเลยตัดสิ้นใจทักเค้าไปเราดีใจมากที่เค้าคุยกับเราแล้วเราก็ได้กับมาคุยกันเหมือนมันจะดีกว่าตอนแรก แต่เค้ากับมาๆหายๆจนบางทีเราเริ่มไม่แน่ใจว่าเค้าคิดยังไงกับเรากันแน่แล้วสิ่งที่เราวางแผนชีวิตกับเรานับวันยิ่งมองไม่เหน จนเราไม่OK   เราก็ตัดสิ้นใจอยุคนเดียว พออยุคนเดียวได้เกือบสองเดือนเราไปปาตี้กับเพื่อนแต่วันนั้นกับมีแฟนเก่าเรายุในกลุ่มด้วยเราก็ไม่ได้รุสึกอะไรนะเฉยๆแต่เราก็บอกว่าคิดถึงเรารักเรารอเรทอยู่แล้วก็ร้องไห้กอดเราไม่ปล่อย จนเราเริ่มใจอ่อนอีกครั้ง แต่ไม่รู้ทำไมเราจะกลับมาคบคนเก่าถึงสองรอบแต่เราไม่เคยลืมเค้าเลยรักเค้าเหมือนเดิมคิดถึงเค้าเหมือนเดิมจะไปที่ไหนที่ๆเคยไปด้วยกันก็นึกถึงเค้าตลอด ไม่รุจะทำยังไงดี. เราสมควรที่จะอยุคนเดียวไม่ต้องมีความรักไม่ต้องมาทำให้ใครเสียใจกับเรา😑