ต้องเกริ่นก่อนว่า ก่อนหน้านี้เราค่อนข้างปกติดี ทำงาน ร่าเริง
จนกระทั่งเรารู้สึกช๊อคกับเหตุการณ์หลายๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรวมกัน ทั้งการถูกหักหลังจากที่ทำงาน การผิดหวังทางความรู้สึกซ้ำๆกันในหลายๆเรื่อง
จนเราเลือกที่จะลาออกจากงานเดิม (ราชการ) เงินเดือนสูงถึง 20000 กว่าบาท
จากนั้นเราก็เหมือนตายทั้งเป็น
เราไม่คิดเจริญเติบโตหรือก้าวหน้าอีก เราหางานเพื่อให้พ่อและแม่ไม่ด่า ยอมเรียกเงินเดือน 10000 เดียว แล้วก็ยังไม่พอใจในตัวเอง
รู้สึกไม่คุ้มกับเวลาที่จะเอาไปทำ แต่ก็ไม่รู้จะทำอะไรให้ได้เงินพอเลี้ยงตัวเอง
ตั้งแต่วันนั้นเราหวาดกลัวในใจลึกๆตลอดเวลา เรากลัวทั้งการไปทำงาน และกลัวทั้งอนาคตที่จะไม่มีรายได้และอดตาย
เรากลัวทำงานไม่ได้อย่างใจหัวหน้า หรือเพื่อนร่วมงานจนเกิดเหตุการณ์ไม่ดีขึ้น โดนไล่ออก หรือถูกด่า
เราคิดอยากอยู่เฉยๆ คิดแต่เรื่องความหวาดกลัว คิดแต่เรื่องไม่ดี แล้วก็วนเวียนซ้ำซาก ไม่มีความสุข ไม่มีค่า
เราควรทำยังไงดีคะ
นี่ตั้งแต่เค้าติดต่อมาให้เริ่มงานใหม่ เราก็เครียดจนนอนไม่หลับ แล้วก็ไม่อยากลุกจากเตียงเลย หวาดกลัวทุกความสัมพันธ์กับมนุษย์
หวาดกลัวการเริ่มต้นใหม่
เรากลัวการเริ่มต้นใหม่ การทำงาน และเครียดจากการที่ต้องไปเจอผู้คนค่ะ
จนกระทั่งเรารู้สึกช๊อคกับเหตุการณ์หลายๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรวมกัน ทั้งการถูกหักหลังจากที่ทำงาน การผิดหวังทางความรู้สึกซ้ำๆกันในหลายๆเรื่อง
จนเราเลือกที่จะลาออกจากงานเดิม (ราชการ) เงินเดือนสูงถึง 20000 กว่าบาท
จากนั้นเราก็เหมือนตายทั้งเป็น
เราไม่คิดเจริญเติบโตหรือก้าวหน้าอีก เราหางานเพื่อให้พ่อและแม่ไม่ด่า ยอมเรียกเงินเดือน 10000 เดียว แล้วก็ยังไม่พอใจในตัวเอง
รู้สึกไม่คุ้มกับเวลาที่จะเอาไปทำ แต่ก็ไม่รู้จะทำอะไรให้ได้เงินพอเลี้ยงตัวเอง
ตั้งแต่วันนั้นเราหวาดกลัวในใจลึกๆตลอดเวลา เรากลัวทั้งการไปทำงาน และกลัวทั้งอนาคตที่จะไม่มีรายได้และอดตาย
เรากลัวทำงานไม่ได้อย่างใจหัวหน้า หรือเพื่อนร่วมงานจนเกิดเหตุการณ์ไม่ดีขึ้น โดนไล่ออก หรือถูกด่า
เราคิดอยากอยู่เฉยๆ คิดแต่เรื่องความหวาดกลัว คิดแต่เรื่องไม่ดี แล้วก็วนเวียนซ้ำซาก ไม่มีความสุข ไม่มีค่า
เราควรทำยังไงดีคะ
นี่ตั้งแต่เค้าติดต่อมาให้เริ่มงานใหม่ เราก็เครียดจนนอนไม่หลับ แล้วก็ไม่อยากลุกจากเตียงเลย หวาดกลัวทุกความสัมพันธ์กับมนุษย์
หวาดกลัวการเริ่มต้นใหม่