นี่เป็นกระทู้แรกของเรา  เราเจอกับแฟนคนนี้ช่วง ม.5 ขึ้น ม.6  โดยที่เขามาทักเราใน facebook
ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไร  เขาทักแล้วก้อหายไป  จนเวลาผ่านไปเขาก้อทักเรามาอีก เราก้อชวนคุย ถามชื่อที่อยู่  เราก็เข้าไปดูเฟสเขานะ  
แต่ดูเหมือน ผญ เยอะมากเลยตอนนั้น  มันก็ไม่แปลกเพราะรูปโปรไฟลเขาก็หน้าตาดีในระดับนึง เขาเข้ามาคุยกับเราทุกวัน  จนเป็นเพื่อนสนิทกันในระหว่างนั้นเราเองก็รู้สึกดีกับเขาเหมือนกัน แชร์ทุกเรื่องทุกอย่างให้กันฟัง วันเกิดเราเขาก็เซอร์ไพร้วันเกิดอวยพรวันเกิดให้เราผ่านเฟสบุค  จนเราคุยกันได้มาประมาน3เดือน เราก็คบกัน ทีแรกคิดลองดูไปก่อน  เขาทำดีกับเราทุกอย่าง ดูแลเราดีมาก แต่ทุกอย่างที่ทำผ่านตัวหนังสือที่เขาพิมมาเท่านั้น เราเคยขอเขาโทรคุย เค้าบอกเขาไม่ชอบโทรอ้างนู้นนี่  ไม่เคยเปิดกล้องคุยกัน เขาไม่ยอม เรารักเขามาก เราก็ยอมไม่อยากมีปีญหา เราก็อดทนรอว่าเมื่อไหร่เขาจะโทรมา เมื่อไหร่เขาจะมาหาพร้อมคุยกับเราจิงๆ  เขาโกหกเรามาเรื่อยๆ ว่าวันนั้นจะไปหา  แต่เขาก้อไม่เคยมา  ทุกอย่างมันแปลกแต่ด้วยความที่ว่ารักเราก็ยอม เราเองตอนนั้นก้อเตรียมเรียนต่อมหาลัย  เลยไม่มีเวลามาสนใจมากนัก เรารักเขามากเราดูแลเขาทุกอย่างบอกให้เขากินยาก่อนนอนทุกวัน ไม่อยากให้เขากินเหล้าสูบบุรี่ เราห่วงเขามาก  เราจะคอยบอกเขาทุกอย่างไม่ให้ทำแบบนั้นแแบบนี้อะไรไม่ดีเราจะเตือนเขาเสมอ เขาคุยกับเราทุกวัน  ทุกคืน ตลอดเวลาที่คบกัน  จนวันนี้ผ่านมา 4ปี  เราได้รู้ความจิงว่าเขาหลอกเรามาตลอดเราเข้าเฟสเขา เรามีรหัส  มีรูปถูกแท็คมาโดยโปรแกมจดจำใบหน้าของเฟสบุคเราเข้าไปดู  เราอึ้งไปเลยตอนนั้น มันเป็นเฟสอีกอันที่คนในรูปหน้าตาเหมือนแฟนเราทุกอย่าง แต่เขาไม่ใช้เเฟนเรา ไม่ใช่คนที่เราคุยอยู่  คนที่เราคุยอยู่ไปก็อปรูแในเฟสเขามาลงในเฟสปลอมของตัวเอง  เเล้วมาคุยกับเราเมื่อ4ปีที่แล้ว  ตอนนั้นเราจุกจนพูดไม่ออก  จนเราทักไปถามเพื่อนแฟนเราว่าตกลงมันเป็ฯยังไง  เเล้วแฟนเราก็ทักมาขอโทด  ขอโทดเราอย่างเดียว  เขาไม่ใช่คนที่อยู่ในรูปจิงๆ เราก็ถามเค้าไปว่าทำมัยถึงทำแบบนี้ เขาบอกแค่ตั้งลองใจคน  ไม่คิดว่ามันจะมาไกลขนาดนี้  แล้วเขาก้อขอโทดเราหลายครั้งมาก  แล้วก้อขอดูรูปจิงๆของเขา  เขาไม่ส่งให้เรา แล้วเขาก็บอกว่าเขาเองมีแฟนอยู่แล้ว   ตอนนั้นเรานี่ล้มทั้งยืนเลย ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ ก่อนจะจบเขาบอกเราว่าเขาผูกพันกับเรา  แล้วก็รักเรา  แต่เราจุกจนตอบอะไรไม่ได้เเล้ว  เราเลยเข้าเฟสเขาแล้วแจ้งลบเฟสบุดปลอมที่เขาสร้างมาหลอก  เรามีรหัส  ตอนนั้นเราไม่ได้ร้องไห้อะไรเลยนะ มันจุกมากกว่า   เราเองก็คิดสงสัยมานานแล้วว่าทั้งหมดมันมีอะไรแปลกไปเราสนใจเขามาก เราสังเกตทุกอย่าง แต่เพราะความเชื่อใจเราก้อเลือกที่จะมองข้าม ปล่อยผ่านไปเรายอมรับว่าเรารักเขามาก ใครจะว่าเราโง่ก้อได้นะ เราคงเป็นแบบนั้นจิงๆ เล่าให้ใครฟังก้อไม่ได้ เพราะไม่มีใครเข้าใจ แล้วเรามารู้อีกว่า เพื่อนของเขาที่อยู่ในเฟสที่มาเม้นทำเหมือนเขามีตัวตนขึ้นมา  เป็นเฟสที่สมัครใหม่ทั้งหมด ไม่ใช่เฟสจิงๆของเขาเลย พวกเขารวมหัวกันหลอกเรามาตลอด4ปี โดยที่เราไม่รู้อะไรเลย แต่ที่ทำให้เราเจ็บมันคือความผูกพันจิงๆค่ะ เขาคุยกับเราทุกวัน ดูแลห่วงเราทุกวัน พอวันนี้ไม่มีมันหน่วงๆเหมือนกัน แล้วยิ่งมารู้ว่าเขาเองมีแฟนอยู่แล้วยิ่งเจ็บ เหมือนเราไปยุ่งกับแฟนคนอื่น รู้สึกว่าตัวเองเลวมากจิงๆ ทั้งโง่ทั้งเลว แล้วเราต้องมาเจอกับเฟสตัวจิงของคนที่เขาก็อปรูปมาลง เราเห็น ผช คนนั้นที่หน้าเหมือนกับแฟนเราแต่เราไม่รู้จักเขาเลยด้วยซ้ำ เราเข้าไปส่อง เรานั่งร้องไห้เลย ทำมัยต้องเป็นแบบนี้  เราทำอะไรให้เขาหรอ เขาถึงมาหลอกเรา เจ็บมากร้องไห้จนไม่มีน้ำตา เพราะรักเพราะเชื่อใจเขามากจิงๆ ชีวิตเราเหมือนคนโลกแตกไปเลย งง กับทุดอย่างที่เกิดขึ้น  เราไม่รู้จะทำใจยอมรับ แล้วผ่านมันไปยังไง  มันเป็นประสบการณ์ในชีวิตที่เลวร้ายที่สุดของเรา