จะทวงคืนความยุติธรรม จะประกาศให้โลกรู้ โดยส่งสารถึงตำรวจ (ก็ผัวนาง)
ถึงกับต้องแต่งโคลง สักคำปริศนา ฆ่าคนที่ไม่รู้เรื่องกับความเจ็บปวดของนางซักกะนิด
มันยุติธรรมกับคนเหล่านั้นแล้วเหรอ (โอ๊ย อินๆ) โรคจิตใช่ไหมยัยพะนอนิจเนี่ย

ทำไมไม่ทำแบบที่ทำกับพระมหาสุชีพ สักเพื่อส่งสารแต่ไม่ได้ฆ่า ก็ทำได้นิ

ตอนแรกที่ดู ก็พอเดาออกว่าคนทำคือ กล้า นะ และคิดอยู่ว่า ยัยหนอ นี่มีส่วนเกี่ยวข้องแน่ๆ เพราะนางไปจุ้นที่ รพ แถมทำเสียงเอะอะ เพื่อเบี่ยงความสนใจสามีนางเพื่อให้กล้าจัดการกับพยานได้สำเร็จ เพียงแต่ไม่เข้าใจมูลเหตุจงใจว่าทำ ทำไม โดยเฉพาะเคสแรกที่เป็นเด็กนักเรียนของนางเอง แค่นึกภาพหน้ายิ้มๆของครูใจดี แต่ในหัวกำลังร่างโคลงกลอนเพื่อจะฆ่าแล้วสักเด็ก ก็สยองในความจิตละ

สารวัตรก็นะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ช้า เฉื่อย ซะเหลือเกิน ตอนเมื่อกี้นึกว่าจะก้มลงไปดูรองเท้าเมียที่ส้นติดโคลน กลับไม่ทำ ลุ้นในความเฉลียวของสารวัตรมาก
ขนาดฟังจากเชนแหม็บๆว่า ฮีเห็นหมอตามหนอไป ยังลืมซะงั้น เราคนดูดูข้ามวันยังจำได้เลย เฮ้อ ศาลาวัด

ปกติไม่ไค่อยได้ดูช่องนี้ แต่ชอบละครจิตๆแบบนี้ ตั้งแต่ ล่า จนมาเรื่องนี้ ขออีกนะคะ แนวนี้ ๕๕ คนดูก็แอบจิตๆนิดนึงหรือเปล่านะ