คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราคุยกับผชคนนึงมานานพอสมควรแล้ว ประมาณปีกว่า แต่เราไม่ได้ตกลงจะคบหากันเพราะว่าเรารู้ว่าเราอยู่ด้วยกันไม่ได้ สังคมเราต่างกันมาก เราอยู่ในเมือง ทำงานในเมือง ส่วนเค้าในอนาคตจะกลับไปอยู่บ้านที่ตจว ซึ่งไม่มีงานอะไรที่เราทำที่นั่นได้เลย ส่วนเค้าจะรับราชการ
แต่ความรู้สึกเรามันจริงมาก ทั้งคู่ เรามั่นใจ เรารู้สึกได้ ถ้าไม่มีเรื่องของเหตุผล ความเหมาะสมมาเกี่ยวข้อง เราก็คงไม่ลังเลที่จะคบกัน
เราเป็นผญอายุก็จะเลข3 แล้ว เราก็ไม่อยากปิดโอกาสตัวเอง จริงๆ เค้าก็ดีมาก เค้าไม่ได้หวังอะไรกับเราเลย เค้าบอกว่า ให้เราลองคุยกับคนอื่นก็ได้นะ แต่เราก็ยังไม่เปิดใจไม่ได้ ในเมื่อตอนนี้มีเค้าอยู่ แล้วมันก็ดีมาก แต่ก็รู้ว่าวันนึงเค้าก็ต้องไป จริงๆก็มีคนเข้ามาคุย เราก็ยังไม่รู้จะทำไงเลย
ฮือออ ทำยังไงดีนะ ไม่อยากเป็นสาวแก่ขึ้นคาน แต่ก็ตัดใจจากคนนี้ไม่ได้
ชีวิตคู่มันเศร้า ก็เล่าหน่อย
แต่ความรู้สึกเรามันจริงมาก ทั้งคู่ เรามั่นใจ เรารู้สึกได้ ถ้าไม่มีเรื่องของเหตุผล ความเหมาะสมมาเกี่ยวข้อง เราก็คงไม่ลังเลที่จะคบกัน
เราเป็นผญอายุก็จะเลข3 แล้ว เราก็ไม่อยากปิดโอกาสตัวเอง จริงๆ เค้าก็ดีมาก เค้าไม่ได้หวังอะไรกับเราเลย เค้าบอกว่า ให้เราลองคุยกับคนอื่นก็ได้นะ แต่เราก็ยังไม่เปิดใจไม่ได้ ในเมื่อตอนนี้มีเค้าอยู่ แล้วมันก็ดีมาก แต่ก็รู้ว่าวันนึงเค้าก็ต้องไป จริงๆก็มีคนเข้ามาคุย เราก็ยังไม่รู้จะทำไงเลย
ฮือออ ทำยังไงดีนะ ไม่อยากเป็นสาวแก่ขึ้นคาน แต่ก็ตัดใจจากคนนี้ไม่ได้