อารมณ์การเขียนมันเหมือนทำ daily report สมัยยังทำงานเลย ก็เลยไม่อยากเขียน ไดอารี่ไ ไปดื้อๆ เลยรวบยอดมันเลยแล้วกัน

สงกรรานต์ปีนี้ เป็นปีแรกที่ไม่ได้ออกต่างจังหวัดหรือต่างประเทศ แถมได้มีโอกาสรวมตัวกันของเพื่อนสนิทในสมัยที่ทำงานด้วย ก็เป็นเรื่องที่ดี

หลังสงกรานต์ได้ไปสัมภาษณ์งานบริษัทญี่ปุ่นแถวๆสีลม คุยเป็นชั่วโมงเลยนะ แต่ติดเรื่องเงินเดือน และพอเชคไปอีกทีก็แห้วแด๊กไปเรียบร้อย แม่มต้องจ่ายเงิน 2 ต่อนิ แถมต้องจ่ายแพงอีก

เลยใช้โอกาสเวลาที่ว่างอยู่ในช่วงนี้ ขึ้นเหนือไปหาลูกและเมียเพื่อเคลียความบาดหมาง แน่นอน เค้ายังโกรธอยู่ กูเข้าใจเลยเพราะสิ่งที่กูทำลงไปแม่มเป็นสิ่งที่ให้อภัยกันได้ยาก life style การใช้ชีวิตในบ้านนอกมันเป็นอะไรที่ไม่เข้ากับกูเลย

กลับมา กทม. ได้โทรไปหาอีกครั้ง ก็แน่นอน ยังไม่รับสาย เค้าก็ยังมีอะไรบางอย่างในใจอยู่แน่ๆ

ต้องหางานกันต่อไปอีก