จากคะแนนคำวิจารณ์ แถมคะแนนสูงทั้งจาก imdb และ rotten tomatoes ผมเข้าไปดูด้วยความรู้สึกเตรียมตัว กดดัน ตกใจ กลัว เต็มที่

พอดูจบ อ้าว จบแล้วเหรอ ยังไม่ได้รู้สึกอะไรเรย

อย่างแรก งง กับความไม่สมเหตุสมผล
- ทำไมครอบครังนี้ไม่หาทางออกไปจากที่นี่ อยู่กันมาจนลูกสี่กันเลย
- นางเอกยิงเอเลี่ยนได้ ทำไมสามีไม่คิดจะยิงเอเลี่ยนมาก่อน
- ตัวสามีตายง่ายๆ ไม่ได้ลุ้นบีบอารมณ์ หรือสะเทือนใจ
- ไม่รู้สึกร่วมไปกับดราม่าความสัมพันพ่อลูกสาวเลย
เหมือนหนังเกรดบีธรรมดาๆ

ส่วนที่ชอบคือการแสดงของตัวละคร โดยเฉพาะตัวลูกชาย
พล็อตเรื่อง เรื่องความเงียบ น่าสนใจมากมาก

ชอบ Don’t Breathe (2016) มากกว่า

ปล. ความเห็นส่วนตัวนะครับ
แต่ งง ว่า เรื่องนี้คะแนนคำวิจ่ารณืสูงขนาดนี้ได้ยังไง