สวัสดีคะ  เพื่อนๆชาวพันทิป
ขอแทนชื่อตัวเองว่า  "หนึ่ง"  นะคะ  เราไม่เคยเขียนกะทู้ในพันทิปมาก่อนเลย  นี่เป็นครั้งแรกคะ  สาเหตุเพระาเพิ่งโดนผู้ชายเทมาคะ  เจ็บมาก  เลยขอความคิดเห็นเพื่อนๆ และระบายความเจ็บหน่อยนะคะ

  เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนนั้นหนึ่งอายุประมาณ 16 ปี  ก็อยู่ในช่วงประมาณ  ม.4  คะ  หนึ่งได้ย้ายโรงเรียนเข้าไปเรียนม.4  ที่นั่น  ก่อนหน้านี้อยู่แต่บ้านคะ  ไม่มีแฟนช่วยพ่อแม่ทำงานอยู่ 1 ปี  จนถึงช่วงที่เค้าเปิดรับสมัคร  แม่ก็พาไปสมัครเรียนคะ  จนหนึ่งได้ไปเจอ รุ่นพี่คนนึง  พี่เค้าอยู่ ม.5 คะ  ถือว่าเป็นขาโจ๋ในโรงเรียนเลยแหละ  เราคุยกัน  คบกันได้สักพัก  สืบไปสืบมา  พ่อให้เลิกคะ  คุณครูที่โรงเรียนบอกพ่อ  ว่ามีรุ่นนี้มาจีบ แล้วรุ่นพี่นิสัยไม่ค่อยจะดี  กลัวพาเราเสียคน  เราเลยทะเลาะกัน  จนมีพี่ข้างๆโรงเรียน   พี่เค้าติดต่อผ่านเด็กๆแถวบ้านมาคะ  ว่าชอบหนึ่ง  หนึ่งมีแฟนรึยัง  ขอเบอร์กันไป  จนหนึ่งคุยกับพี่เค้าแล้วหนึ่งทะเลาะกับรุ่นพี่ ม.5  จนเราเลิกกันคะ  (จำได้ดีจนวันนี้  วันที่ทะเลาะจนเลิกกัน  วันนั้นพี่เค้าคุกเข่า ร้องไห้  บอกว่าไม่ทิ้งเค้าไปได้มั๊ย  เค้ากุมมือหนึ่งให้จับมีดแล้วแทงไปที่หัวใจเค้า)  แต่หนึ่งไม่ได้ทำคะ  หนึ่งร้องไห้อย่างเดียว  หลังจากนั้นเราก็เลิกกัน  หนึ่งไปคบกับพี่ข้างโรงเรียน  ส่วนพี่ม.5  ก็ไปมีแฟนใหม่
      หลังจากนั้นหนึ่งก็คุยกับพี่ข้างๆ โรงเรียนมาเรื่อยๆ  คุยกันทุกคืน  ช่วงนั้นทำโปรโทรฟรี  ตอน 4 ทุ่ม  (โดนพ่อด่าทุกคืนคะ 555)  ตอนเย็นพี่เค้าก็ขับรถมาส่ง พอใกล้ถึงบ้าน  เค้าก็เลี้ยวรถกลับ  (ลืมบอกพี่เค้าอายุเยอะกว่า 3 ปี)  จนวันนึงพี่เค้าต้องขึ้นไปเรียนต่อที่กรุงเทพคะ  เราก็ยังคุยกันปกติ  คุยทุกวัน  มีทะเลาะกันบ้าง  บางทีพี่เค้าก็อยากอยู่กับเพื่อนๆ แต่หนึ่งอยากคุยกับพี่เค้า   แต่เราก็อดทนกันมาตลอดคะ
      จนวันที่หนึ่งเรียนจบม.6  พ่อแม่ไม่ให้เรียนไกลๆ ไม่ให้อยู่หอ  หนึ่งก็เข้ามหาลัยแถวบ้านนั่นแหละ  นั่งรถ 2 แถวไปเรียนทุกวัน  ด้วยความเราเป็นเฟรซซี่  เด็กใหม่  และด้วยความห่าวไกลกัน  ก็มีรุ่นพี่ปี 4  มาจีบคะ  เค้าดีมากเลย  พาไปเที่ยวเที่ยวนี่  พาไปบ้าน  (แฟนหนึ่งไม่รู้นะ)  คือแอบคบ  เรียกว่านอกใจนั่นแหละ  แต่ไม่ได้นอกกายนะคะ  เวลาไปก็ชวนเพื่อนไปด้วย  คือแอบกลัวนิดๆ  แต่ที่สุดของที่สุด  คือไม่คิดเลย  หนึ่งทะเลาะกับแฟนคะ  หนึ่งก็สงสัยแฟนรู้ได้ไง  ว่าหนึ่งมีกิ๊กรึป่าว  ช่วงดึกๆ  ก็มีโทรสายซ้อนคะ  ก็คุยกับพี่ปี 4 ด้วย  คุยกับแฟนด้วย  จนแฟนจับได้คะ   พี่ปี 4 ก็รู้  เลยถอยห่างออกไป หนึ่งก็กลับไปคุยกับแฟนเหมือนเดิม  ปิดเทอมหนึ่งก็ขึ้นไปเที่ยวกรุงเทพ  หนึ่งก็เลยถามแฟนว่าพี่รู้ได้ไงว่าหนึ่งมีกิ๊ก   แฟนบอกว่า เพื่อนหนึ่งไง  โทรมาบอกพี่  ว่าหนึ่งแอบไปเที่ยวกับเค้า  อ่าวววววอี ยยยย   หลังจากนั้นหนึ่งเล่าให้เพื่อนคนอื่นๆฟัง แต่ดูเพื่อนไม่มีใครจะเชื่อคะ  หนึ่งเป็นคนพูดน้อย  แต่อีเพื่อนตัวแสบมันพูดเยอะมาก  ทำให้เพื่อนทุกคนเปลี่ยนไปอยู่ข้างมันคะ  ช่วงนั้นอยู่ปี  2  อึดอัดมากคะ  ไปเรียนในห้อง  ต้องนั่งคนเดียว  เพื่อนก็ไม่คุยด้วย  ข้าวก็กินคนเดียว  ได้เรียนบ้างไม่ได้เรียนบ้าง
        จนสุดท้ายอดทนไม่ไหว  ทำเรื่องย้ายขึ้นไปเรียนที่กรุงเทพคะ  ย้ายไปอยู่กับแฟนเลย  ไม่บอกแม่ ไม่บอกใครเลยนะ  ช่วงนั้นน้ำท่วมกรุงเทพใหญ่เลยแหละ  ถ้าเพื่อนๆจำกันได้  คิดว่าจะทำเรื่องไม่ผ่านซะละ    แต่สุดท้ายผ่านคะ  หนึ่งบอกแม่ตอนเที่ยงๆ  ได้แหละ  ว่าจะย้ายไปเรียนต่อที่กรุงเทพนะ  ตอนเย็นแม่ก็ไปส่งขึ้นรถคะ  จำได้ว่าแม่ร้องไห้หนักมาก  แม่ต้องอยู่ที่บ้านคนเดียวคะ
         หลังจากหนึ่งไปเรียนกรุงเทพ  ช่วงนั่นแฟนหนึ่งก็ทำงานแล้วคะ  งงหนักมาก  จะไปเรียนยังไง  ไปติดต่อตรงไหน  ไม่รู้จักใครสักคน  แต่สุดท้ายก็ผ่านมันมาได้คะ  ข้ามไปหน่อยนะช่วงเรียนๆ  จนวันนึงแฟนหนึ่งเจอเรื่องคะ  เราไม่ได้คุยกันเลย  ชีวิตพลิกพลัน  หนึ่งต้องอยู่คนเดียว  กินข้าวคนเดียว  ที่พักก็อยู่ไกลมาก  ประมาณ ปี 2 เทอม 2 ได้คะ  บังเอิญมีเพือนนห้องชวนไปอยู่ด้วย  บอกว่าหารค่าห้องกัน  มันเช่าทิ้งไว้เฉยๆ  มันอยู่กับแฟคะ  จะกลับมาห้องก็ตอนที่พ่อแม่มันมาคะ  หนึ่งก็ตัดสินใจเก็บของย้ายออกไปอยู่กับมัน  ใช้เวลาปี 2  ปี 3  ปี  4  หนึ่งไม่มีแฟนใหม่เลยคะ  เวลาว่างๆ  หนึ่งก็จะไปเดินเที่ยว ประตูน้ำ  ซื้อเสื้อผ้าตัวละ  50  100  บาทนี่แหละคะ  มันเซลล์กองเยอะๆ  เพื่อนๆก็อยู่ไกล  เพื่อนๆอยู่บ้านกันคะ  ไม่ได้อยู่หอ  คือหนึ่งเป็นคนพูดน้อย  เลยไม่มีค่อยมีเพื่อน  มีสนิมแค่ 2-3 เองคะ  มันก็มานอนค้างที่ห้องบ้าง  ชวนไปเที่ยวบ้าง

      จนวันหนึ่ง  ช่วงนั้น  BB  กำลังฮิตคะ  ก็แชร์พินกันใหญ่เลย  อยู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงทักมาคะ  เราก็คุยๆกัน  มาเจอกัน  จนสุดท้ายเราก็คบกันคะ  เค้าติดหนึ่งมาก  ติดขนาดไม่ค่อยไปเรียน  อยากอยู่กับหนึ่งตลอดเวลา  ซึ่งหนึ่งอึดอัด  บางทีเพื่อนมานอนที่ห้อง  เค้าก็มานอนเบียดด้วย  จนเราทะเลาะกันคะ   แต่ไม่ได้ถึงขั้นเลิกกันนะ   อยู่ดีๆ แฟนหนึ่งก็ติดต่อกลับมาคะ  คือร้องไห้หนักมาก  ดีใจหนักมากด้วย  ด้วยความที่ทะเลาะกับแฟน  ระห๋องระแหงกันอยู่แล้ว  หนึ่งตัดสินใจเลิกกับคนนั้นคะ  (เค้ามาง้อที่หอ  ชั้นล่างมียามเฝ้า  เค้าเลยขึ้นมาไม่ได้  ทั้งแชท ทั้งง้อ จนแบตหมด  สุดท้ายเค้าก็ยอมคะ)
      หลังจากนั้น  แฟนหนึ่งก็กลับมา  เรากลับมาคบกันอีกครั้ง  ตอนนั้นเรียนจบพอดี  เค้าก็ไปช่วยขนของกลับมาบ้าน  หนึ่งก็หางานทำที่บ้าน  ส่วนเค้าก็ไปทำงานต่างจังหวัดคะ  หนึ่งทำงานได้ประมาณ 8 เดือน อึดอัดจากที่ทำงานเพราะมีแต่ผู้ชาย  เลยตัดสินลาออก  บอกแม่ว่า ขอไปทำงานต่างจังหวัดคะ
หลังจากนั้นก็มาหางานทำ  จนได้งาน  ทำได้ประมาณ  2 ปีกว่า    วันนั้นหนึ่งกลับบ้าน  เดี่ยวบังเอิญำแเจอผู้ชายคนนึง  ซื้งมันก็ไม่มีอะไร แค่คนผ่านๆตา

     แต่แล้วช่วงนั้น ห่างๆกันแฟน  มีเล่นบีท๊อกคะ  บังเอิญมาก  ไปเจอผู้ชายคนนั้นเมื่อหลายเดือนก่อน  เลย@ไป  ทักไปหา ว่าใช่คุณรึป่าว  เค้าก็บอกใช่  หลังจากนั้นเราก็คุยกัน  ได้สักเดือนนิดๆ  หนึ่งก็บอกเค้าตามตรงว่าหนึ่งมีแฟนแล้วนะ  อยู่กับแฟน  หนึ่งขอโทษเค้า  แต่หนึ่งสัญญากับเค้าว่าจะเลิกกับแฟน  แล้วกลับบ้านไปหางานทำที่บ้าน  คำสัญญา  3  ครั้ง  ที่หนึ่งขอเค้า  เพราะหนึ่งทำไม่ได้  หนึ่งไม่กล้ากลับ  กลัวเค้าไม่จริงใจ  
แฟนหนึ่งจับได้หลายรอบมาก  ว่าหนึ่งยังคุยกับคนนั้นอยู่  แต่เค้าก็ให้อภัยทุกครั้ง   จนสุดท้าย  กิ๊กหนึ่งก็ยอมถอยไปเอง  บล๊อกเฟส  บล๊อกไลน์  บล๊อกเบอร์โทร   สุดท้ายหนึ่งก็กลับมาใช้ชีวิตกับแฟนปกติ  แต่ก็มีทะเลาะบ้าง  เพราะเค้าคิดว่าเรายังแอบคุยกันอยู่

      แอบคุยจริงๆคะ  กิ๊กหนึ่ง  เค้าเอาเฟสเพื่อนทักมามั้ง  หยอดมามั้ง  โทรมามั้ง  เรายังได้คุยกัน แล้วเค้าก็บอกว่า  ยังรอ  รอหนึ่งทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเค้าว่าจะกลับไปอยู่บ้าน  แล้วเรื่องของเราก็เงียบหายไป เพราะเค้าไม่ยอมคุยกับหนึ่งจนกว่าหนึ่งจะทำตามสัญญาได้  

แต่เรื่องไม่คาดคิดก็คิดขึ้นอีก

     หนึ่งกับแฟนมีเรื่องทะเลาะกันใหญ่มาก  เรื่องเกิดขึ้นจนพ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่ายรับรู้   แล้วบอกให้เราเลิกกัน   ในช่วงระยะเวลาที่เราเลิกกันแค่  39  วัน   ก็มีผู้ชายคนนึงทักมาหาหนึ่ง  ผู้ชายคนนี้เคยเป็นคนที่หนึ่งแอบชอบ  เมื่อหลายปีก่อน  แต่ตอนนั้นเค้ามีแฟนแล้ว  หนึ่งเป็นเพื่อนกับแฟนเค้าในเฟสบุค  
ก็เลยได้เห็นว่า ผู้ชายคนนี้น่ารักดีนะ  ไม่คิดเลยว่าวันนี้เค้าจะทักมา  จนเราได้คุยกัน เค้าบอกว่าเพิ่งเลิกกับแฟน  เราคุยกับมาทุกวัน   ทั้งวันจนกว่าหนึ่งจะนอน  เค้าขอเบอร์หนึ่งแต่หนึ่งไม่ให้  หนึ่งบอกว่า  คุยให้ถึง 3 วันก่อนนะ แล้วหนึ่งจะให้  พอครบ 3 วันหนึ่งก็ให้เบอร์ไป  เราสนิทกันมากขึ้น  เรายุคนละจังหวัดกันนะ  หนึ่งก็บอกว่าอยู่ให้ถึงช่วงสงกรานนะ  แล้วเราจะได้เจอกันแล้ว  หนึ่งถามเค้าทุกวันว่าถอยได้นะ  เปลี่ยนใจได้นะ  ลองหาคนใกล้บ้านมั๊ย  เค้าก็ว่าหนึ่งไล่เค้า  เค้าบอกว่าเค้าคุยหนึ่งคนเดียว  ไม่มีใคร  หยุดที่หนึ่งแล้ว  เค้าบอกคิดถึง บอกรักทุกวัน  เราสัญญากันว่ามีอะไรจะพูดกันตรงๆ  แต่หนึ่งบอกเค้าว่าอย่าเพิ่งบอกคิดถึง  บอกรักเลย  ไม่รู้เราจะคุยกันได้กี่วัน  จนถึงวันที่หนึ่งกลับบ้าน  ช่วงสงกรานนี่แหละคะ  เราได้เจอกันไปดูหนังกัน  แล้วก็กลับบ้านคะ  ไม่ได้มีอะไร  หนึ่งก็ถามเค้าว่ามีอะไรจะพูดมั๊ย  เจอกันแล้ว  เค้าบอกว่าเหมือนเดิม  ไม่เปลี่ยนแปลงจนล่าสุดวันที่ 39  อยู่ดีๆเค้าก็เปลี่ยนไป  ถามไปก็บอกไม่มีอะไร   เค้าเงียบ  ออนเฟสก็ไม่ตอบ ไม่อ่าน  จนหนึ่งเครียด อยากรู้ว่าเป็นอะไร  ทำไมเปลี่ยนไป  โทรไปก็ไม่รับสาย  แต่ออนเฟส   จนหนึ่งต้องหาเบอร์คนแถวบ้านเค้า เราถึงได้คุยกัน  

    เค้าบอกกับหนึ่งว่า เค้าไม่ได้เป็นอะไร  แต่หนึ่งไม่เชื่อ จากคนที่คุยทุกวันเกือบ 20 ชม. ยกเว้นเวลานอน  อยู่ๆก็หายไป ไม่ทัก  ไม่อะไร   เพราะเค้าไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย  จาก 39 วันที่เราคุยกัน  หนึ่งงอลเค้าโทรมาง้อ  แต่นี่ไม่ง้อไม่อะไรเลย หนึ่งพยายาม  จี้ถาม อยู่ 2 วัน  จนเค้าพูดว่า  เค้าขอโทษ  เค้าผิดไปแล้ว เค้ามันไม่ดี  หนึ่งดีทุกอย่าง  เค้าไม่อยากทำร้ายหนึ่ง

    แฟนเก่าหนึ่งที่คบมาตั้งแต่ ม.4   คบมา 11  ปี  เค้าก็ง้อหนึ่งทุกวัน  ตลอด 39 วันที่หนึ่งคุยกับอีกคน  แต่หนึ่งตัดสินใจว่าไม่เอาแล้ว ไม่ยุ่งแล้ว  หนึ่งจะคุยกับคนใหม่คนเดียว  แต่แล้ว  คนใหม่กลับทำร้ายหัวใจหนึ่งจนพังไปหมด  หนึ่งถามคนใหม่ตลอด  จนวันนี้หนึ่งก็ยังถามอยู่  ว่าเป็นอะไร  อะไรทำให้เปลี่ยนไป  หนึ่งไม่ดีตรงไหน  เค้าก็ตอบแค่ว่า  พี่ขอโทษ  พี่ไม่ดีเอง  น้องดีทุกอย่าง  พี่ไม่อยากร้ายน้อง


     .............หนึ่งไม่รู้ว่า  หนึ่งทำเวรทำกรรมอะไรมานะ  ทำไมพอคิดจะจริง  ต้องเจ็บอีกแล้ว  หนึ่งยังภาวนานะ  ให้เค้าสงสารหนึ่งบ้าง  หนึ่งรอคอยมานานมาก  หนึ่งรักเค้า  แต่เหมือนเค้าจะไม่รักหนึ่งเลย  หึ่งไม่รู้เลยว่าที่เค้าหายไป เปลี่ยนไป  เพราะแฟนเก่าเค้ากลับมา  หรือเค้าไม่ชอบหนึ่งกันแน่


รอ.......นะ  ถ้ามีการเคลื่อนไหว จะมาเล่าต่อ