คนที่บอกว่า อยากเห็นคนจริงใจในแง่การใช้ชีวิต พอตอนลำบาก ไม่มีใครจริงใจช่วยเหลือเขา แต่พอคนอื่นลำบาก คนพวกนี้ ก็ไม่เห็นจะช่วยใครสักคน เดินหนี รังเกียจคนอื่นอีกด้วยซ้ำ เห็นแบบนี้จริงๆ บางคนช่วยคนอื่น ก็ช่วยแบบงั้นๆ ง่ายๆ ไม่ได้ช่วยอะไรนักหนา การที่คนเราคบกันเรียกร้องความจริงใจ บ้า รึป่าว คุณเป็นญาต พี่น้อง อะไรกับเขา ทำไมเขาต้องให้ความสำคัญคุณ พบเจอกันในที่ทำงาน การติดต่องาน ไม่มีผลประโยชน์ต่อกัน เรียกร้องหาความจริงใจอะไร

ตอนผมลำบาก ผมเคยขอความช่วยเหลือเพื่อน เพื่อนไม่ให้ความช่วยเหลือ ผมรู้สึกอย่างไร ผมรู้สึกโกรธแต่ว่า คิดได้ว่า ตอนเขาลำบาก เขาช่วยตัวเองเขาไม่เห็นต้องพึ่งเรา พอเขาไม่ช่วยเรา เราจะโกรธเขาทำไม มันเป็นสิทธิของเขา เวลาเราสุขสบาย เราเคยช่วยคนอื่นมั๊ย และคนอื่นที่เราช่วย เขาอยู่ในสถานะที่จะช่วยเราได้มั๊ย เราคิดบ้างรึป่าว

คนที่เรียกร้องหาความจริงใจ คุณเรียกร้องหาอะไร หาคนช่วยเหรอ หรือต้องการคนมาเห็นใจคุณในยามคุณท้อแท้ ถามว่า คุณทำตัวอย่างไรบ้าง ทำไมไม่มีคนเขาช่วยคุณ คุณเคยประเมินตัวเองหรือป่าว

พยายามต่อสู้ดิ้นรน ด้วยตัวเอง ช่วยคนอื่นโดยอย่าหวังว่าคนอื่นจะมาช่วยเรา แค่เขารู้สึกดีดีกับเราก็พอแล้ว พยายามเอาตัวเองให้รอด คุณจะมีความสุขกว่า คนจริงใจคืออะไร แต่คนที่เขามาพึ่งเราโดยที่เราไม่ต้องพึ่งเขา จะเป็นคนที่เราคุยด้วยอย่างสบายใจมากกว่า นี่เป็นเพียงความคิดนึงส่วนตัวผมเท่านั้นนะ