เรื่องราวของเรามีอยู่ว่า เรารู้จักกับผู้ชายคนนึงด้วยความบังเอิญ และตอนนั้น แฟนเก่าเราก็ตามตื้อ สามีคนอื่นก็ตามตอแย เราเลยตัดสินใจคบผู้ชายคนนั้น และด้วยความเมา เราก็เผลอมีอะไรกัน ที่สำคัญ ครั้งเดียวเราท้อง!! เค้ารับผิดชอบเราด้วยการแต่งงาน จดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมาย ใช้ชีวิตด้วยกันตามปกติ เราใกล้คลอดก็ลางานมาพักที่บ้านตลอดจนลาคลอด รวม 4 เดือน แล้วเราก็กลับไปทำงานตามปกติ กลับมาอยู่กับสามีได้ 10 วัน มีผู้หญิงโทรมา ซึ่งผู้หญิงคนนี้ คือแฟนเก่าของสามีเรา เราก็ถามสามีว่า ทำไมถึงยังติดต่อกันอีก นึกว่าจะจบตั้งแต่ตอนแต่งงานแล้ว สามีเราก็บอกว่า ไม่มีอะไร เพื่อนกัน แค่โทรมาถามข่าว เราก้เชื่อ แต่เราก็บอกสามีเราว่า ตลอดเวลาของชีวิตคู่ เรากับลูกไม่ขออะไร นอกจากเรื่องผู้หญิง เพราะถ้ามีผู้หญิงอีกคนเข้ามา แปลว่าสามีเราไม่รักเราไม่รักลูกแล้ว เค้าก็เลยสารภาพว่า ตอนที่เราลาคลอด เค้าไปนอนกับผุ้หญิงมานะ เป็นผู้หญิงซื้อกิน ตอนนั้นเราอึ้งมาก เพราะเราไม่คิดไม่ฝันว่าสามีเราจะกล้าทำกับเรากับลูกได้ขนาดนี้ เราร้องไห้หนักมาก สามีเราบอกว่าจะร้องไห้ทำไม ในเมื่อย้อนเวลากลับไปไม่ได้แล้ว (เค้าไม่เคยขอโทษในสิ่งที่เค้าทำเลย) โอเคสรุป เราให้อภัย เพราะคิดว่าซื้อกินก็จบๆไป ดีกว่ามีเมียน้อยเป็นตัวเป็นตน ผ่านมา 2 เดือน เดือน กพ 61 เราจับได้ว่าเค้าคุยกับผู้หญิงคนอื่น เค้าบอกเราว่า คนนี้คือคนที่ซื้อกินวันนั้น อ้าวววว สตั๊นไป 3 วิ ก็ไหนบอกแค่ซื้อกิน แล้วสานต่อเพื่อ? เนื้อหาการสนทนามนแชท ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหวาน หวือหวา ขนาดไหน  ผุ้หญิงคนนั้นเรียกสามีเราว่า "ผัวขา" สามีเราเรียกผู้หญิงคนนั้นว่า "ที่รัก" แล้วเราล่ะเป็นใคร เป็นผู้หญิงที่เลี้ยงลูกอยู่บ้าน นอนรอสามีกลับมาจากที่ทำงาน กอดทะเบียนสมรสไว้สวยๆ พอเราจับได้ ขอเลิกกับเรา ลูกเราอายุแค่ 6 เดือน บอกเราดีเกินไป สุงเกินไป ไม่คู่ควรกับเรา จะคอยมองดูเรากับลูกอยู่ห่างๆ อีกอย่างความคิดเราไม่ตรงกัน อยุ่ด้วยแล้วอึดอัด ประเด็นสำคัญ คือไม่รักเราแล้ว ตอนแรกเราขอร้องให้เค้าเลิกกับผู้หญิงคนนั้น แต่เค้าก้ไม่ยอมเลิก เราก็เลยพอ ไปหย่าให้ค่ะ เราก้มีศักดิ์ศรีเหมือนกัน พุดมาขนาดนี้ เราจะอยู่ไปทำไม  สงสารลูกก็สงสารเป็นกำพร้าตั้งแต่เล็ก สามีเราก็เป็นกำพร้านะ แต่ทำไมถึงยัดเยียดให้ลูกด้วย เราทำอะไรผิด อ่อ ลืมบอกค่ะ ผู้หญิงซื้อกิน กับ แฟนเก่าของสามีเรา เป็นคนคนเดียวกัน พอมานั่งคิด ประติดประต่อเรื่องราว เราคงโดนสวมเขามาตั้งนานแล้ว ยังดีที่เราไม่ติดโรคมาด้วย ถ้าไม่อย่างนั้นลูกน้อยเราจะอยู่ยังไง