อันนี้เป็นเรื่องราวของเพื่อนผู้หญิงที่สนิทมากคนนึงเป็นเพื่อนกันเกือบสามสิบปีกว่า เพื่อนคนนี้มีพี่ชาย พี่ชายแต่งงานมีลูกสาว1คนเป็นหลานของเพื่อน ตอนที่หลานอายุได้สี่ขวบ พี่ชายประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ปีต่อมาพี่สะใภ้แต่งงานใหม่ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับสามีใหม่ ทิ้งหลานไว้กับเพื่อน ขณะนั้นเพื่อนผมอายุ21ปีเพิ่งจบปริญญาตรีและเริ่มทำงาน บางครั้งเพื่อนผมก็ให้ผมไปรับหลานที่โรงเรียน สอนการบ้าน บางครั้งก็ฝากหลานมาให้นอนที่หอผม เพราะเพื่อนจำเป็นต้องไปต่างจังหวัดทำงาน  ผมก็ช่วยเพื่ิอนตามกำลังความสามารถมาตลอด จนหลานก็เห็นผมเป็นอาคนหนึ่ง

ในช่วง10ปีให้หลัง ผมก็เริ่มห่างจากเพื่อนคนนี้เนื่องจากย้ายที่อยู่และย้ายที่ทำงาน แต่ก็มีคุยกับเพื่ิอนและหลานบ้างแต่ไม่บ่อยเหมือนแต่ก่อน จนมาปีนี้ หลานเพื่อนได้เรียนปริญญาตรีเป็นเทอมสุดท้าย เพื่อนมาเล่าให้ผมฟังว่าตอนนี้หลานไม่อยากคุยกับเพื่อน เพราะหลานมาขอค่ารับปริญญาหนึ่งหมื่นบาท! โดยบอกว่าต้องจ่ายให้กับมหาวิทยาลัย(เอกชนแห่งหนึ่ง)ห้าพันบาท และขอค่าช่างภาพนิ่ง ภาพเคลื่ิอนไหว ช่างแต่งหน้าวันซ้อมวันจริง ค่าตัดชุด ฯลฯ แต่เพื่อนผมเห็นว่าไม่ต้องรับไม่ต้องเข้าพิธี แค่ได้รับวุฒิก็พอแล้ว เพราะค่าใช้จ่ายที่หลานขอมาเห็นว่าแพงมาก และเพื่อนผมก็ไม่ได้รวย ในส่วนตัวผมคิดว่าถ้าเพื่อนไม่เลี้ยงหลานคนนี้ป่านนี้มีเงินเก็บมากกว่าตอนนี้เป็นล้านบาท และที่ผ่านมาก็ส่งเสียหลานค่ากินค่าใช้จ่ายค่าเช่าที่อยู่ค่าเทอม บางเดือนเพื่อนก็กินวันละมื้อ เพื่อต้องเอาเงินให้หลาน  แต่ด้วยเรื่องเงินค่ารับปริญญากับที่ให้หลานโกรธเพื่อน ถึงตอนนี้หลานก็ไม่คุยกับเพื่อนมาเกือบเดือน(คุยแต่เรื่องเฉพาะที่จำเป็น)