บางครั้งก็รู้สึกน้อยใจนะคะ เเบบลูกของลุงๆป้าๆเค้าสนิทกันเเต่ไม่ค่อยมีใครสนิทกับเราซักเท่าไร บางครั้งชวนกันออกไปกินอะไรข้างนอกหรือไปเที่ยวไม่เคยมีเราเลย ไม่เคยชวนด้วย มีเเค่1ใน6เท่านั้นที่สนิทกับเรา เเล้วพี่คนโตสุดก็บางครั้งก็ชอบพูดประชดประชัดใส่เรา ทั้งๆที่ชอบใช้เราเอาของให้บ้าง ซื้อของบ้างเเต่ส่วนใหญ่จะใช้ให้ไปหยิบนู้นหยิบนี่มากกว่า บางครั้งก็รู้สึกน้อยใจรู้สึกทำตัวไม่ถูก ไม่ใช่เเค่พี่ๆนะคะบางครั้งก็เป็นคนใหญ่ในบ้านด้วย บางครั้งก็พูดให้เราเสียๆหายๆให้คนอื่นฟัง เเล้วชอบชมพวกพี่ๆว่าเค้าดีมีงานทำดีได้ที่เรียนดีอย่างงั้นอย่างนี้ ไม่รู้สึกอิจฉานะคะเเต่น้อยใจมากกว่า เพราะทุกวันนี้เหมือนยืนด้วยตัวเองไม่ได้อยู่กับพ่อเเม่ อยู่กับญาติๆ อยู่เเบบนี้มา6ปีเเล้วค่ะ อึดอัดมากอยากไปอบู่กับเเม่หรือไม่ก็อยากเข้ามหาลัยเเล้วย้ายไปอยู่หอ ใครเคยมีประสบการณ์เเบบนี้มาเเชร์กันหน่อยนะคะใครมีวิธีเเก้ก็รบกวนบอกด้วยนะคะ