เราคบกับแฟนมานานมาก แล้วเราก็เคยเลิกกันหลายครั้ง ทุกครั้งเขาก็ง้อกลับม่ได้สำเร็จ ด้วยเหตุผลเดิมๆ เราก็รู้นะ แต่เราก็ยอม จนวันนึงเราไม่ไหวแล้ว เราคิดไว้ว่าครั้งนี้แหละครั้งสุดท้าย ถ้ามันไม่ดี ก็พอเถอะ ต้องรักษาใจตัวเองบ้าง สุดท้าย เขาก็ทำร้ายเราอีกจนได้ ไม่ใช่ว่าเขาไม่ดีนะ ตอนคบกันก็ดูแลดี ดูเหมือนรักเรามาก  ทุ่มเทให้ แต่สุดท้ายเขาก็ทำร้ายเราซ้ำๆ  ทำให้เราเสียใจจนได้ และก็จบลงด้วยการเลิกกัน และพอเขาโอเคแล้ว หรือรู้สึกคิดถึง เขาค่อยกลับมาง้อ เป็นแบบนี้ตลอด จนวันนึงเขาก็ทำร้ายใจเราอีก เราก็เลยขอให้พอ เราไปต่อไม่ไหว เราบอกเลิกไป ช่วงเดือนแรกๆ เป็นเราเองที่ไม่ยอมไปไหน ทำทุกอย่างให้เขาง้อ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ทำ เขาจะรอจนกว่าเขาพร้อม ถึงจะมาง้อเรา รอจนกว่าเขาจะโอเค รอจนเขาเหงาและรู้สึกคิดถึงเรา เรารู้สึกว่า อ้าว เป็นงี้อีกแล้ว เราต้องรอให้เขาเป็นคนตัดสินที่จะมาทำร้ายเราหรอ เราเลยพอ และเดินออกมา สุดท้ายวันนึงเราก็เจอคนที่ทำให้เรายิ้มได้อีกครั้ง มีความสุข เราชอบเขา เขาชอบเรา เขาอดทนทุกอย่าง ดีกับเรามาก เรารู้สึกว่าทุกอย่างโอเค จนวันนึงแฟนเก่ากลับมาง้อ กลายเป็นเราที่รู้สึกผิดกับแฟนเก่า ว่าเราเริ่มต้นได้ไหมก่อน เรามีคนใหม่ก่อน แฟนเก่าก็มาอ้อนวอนบอกรัก ให้คิดถึงวันเก่าๆ เขายังคิดถึง ยังรัก มันยิ่งทำให้เรารู้สึกผิด คนใหม่เขาก็เจ็บ ขอให้แคร์ใจเขาบ้าง อย่าแคร์แต่ว่าแฟนเก่าจะเจ็บ เราจะจัดการยังไงดีกับความรู้สึกผิดแบบนี้