[หนังโรงเรื่องที่ 224] Rampage - โคตรมันส์!! ; (Brad Peyton, 2018)
by ตั๋วหนังมันแพง

คะแนนความชอบ : A+ (จากสเกล D-A)

*ไม่มีการสปอยล์เนื้อเรื่องสำคัญ

เรื่องย่อ: "ดาวิส โอโคเย" (Dwayne Johnson) เจ้าหน้าที่รักษาพันธุ์สัตว์ป่าได้ผูกมิตรกับกอริลลาแสนรู้ตัวหนึ่งที่มีชื่อว่า "จอร์จ" ทุกอย่างดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่แล้ววันหนึ่งจอร์จก็ได้ไปสัมผัสกับวัตถุลึกลับบางอย่างที่พ่นสารเคมีออกมา ทำให้ร่างกายของกอริลลาตัวนั้นขยายใหญ่ขึ้นอย่างเฉียบพลัน พร้อมกับพละกำลังและความว่องไวที่เพิ่มพูนขึ้นอย่างมหาศาล และที่แย่ที่สุดสารเคมีนั้นดันทำให้ "ความก้าวร้าว" ในตัวสัตว์ถูกปลุกขึ้นมาด้วย

และต่อมามนุษย์ก็ได้ค้นพบว่ายังมีสิ่งมีชีวิตอีกสองตัวที่ได้สัมผัสกับสารดังกล่าว นั่นคือ "หมาป่า" และ "จระเข้" ... สามสัตว์ตัวยักษ์ล้วนมีเป้าหมายเดียว นั่นก็คือ "บุกเข้าเมือง และทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้า"


ขอเท้าความก่อนว่าแรกเริ่มเดิมทีนั้น หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่สร้างจากเกม "Rampage" เกมตู้ที่เปิดตัวครั้งแรกในปี 1986 ในคอนเซปที่ว่า เราจะได้เป็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ยักษ์สามตัว 'ซึ่งเคยเป็นมนุษย์มาก่อน'

มี "จอร์จ" ลิงกอริลลาตัวยักษ์ที่กลายสภาพด้วยการกินวิตามินสารเคมี, "ราล์ฟ" มนุษย์หมาป่าตัวโตอันเกิดจากสารเจือปนในอาหาร และสุดท้าย "ลิซซี่" สัตว์เลื้อยคลานยืนสองขาลักษณะคล้ายก๊อดซิลล่า ที่กลายสภาพจากทะเลสาบเปื้อนสารกัมมันตรังสี

และวิธีการเล่นเกมก็คือเราจะต้องต่อสู้กับบรรดากองทัพทหารที่จะดาหน้าเข้ามาโจมตีเราแบบไม่หยุดหย่อน เราสามารถปีนตึกเพื่อไปทำลายสิ่งก่อสร้างได้ และสามารถคว้าตัวคนข้างในตึกมากินเป็นอาหารเพื่อเพิ่มพลังได้ เป้าหมายของเกมคือเดินทางรุกรานรัฐต่างๆ ของสหรัฐอเมริกาให้ได้มากที่สุด

นั่นคือต้นแบบแรงบันดาลใจของหนังเรื่องนี้ ซึ่งเลือกที่จะดำเนินเรื่องในทิศทางคล้ายคลึงกัน แตกต่างตรงที่สัตว์ประหลาดในเรื่องมันเป็นสัตว์จริงๆ และเปลี่ยนจากมนุษย์หมาป่าและก๊อดซิลล่าเป็นหมาป่าและจระเข้ด้วยเหตุผลทางความสมจริง ... ซึ่งก็ถือว่าเป็นการประยุกต์ที่ยอดเยี่ยม เพราะถ้าหนังยกเอาความเป็นต้นตำรับมาทั้งหมดจริงๆ คงน่าขันพิลึก (หัวเราะ)


ความรู้สึกแรกที่อยากบอกต่อก็คือ "หนัง โคตร มันนนนนนนนนส์ !! " คือมันเป็นหนังแมสที่ทำหน้าที่ของตัวเองได้ยอดเยี่ยมมาก สิ่งที่ดีคือหนังเลือกที่จะใส่ดราม่าและปมของตัวละครเข้าไปในปริมาณที่พอเหมาะ แล้วก็ทุ่มเวลาทั้งหมดให้กับ "ฉากอาละวาด" แบบหมดก๊อกไม่มีอั้น

นี่กล้าพูดเลยว่าในความยาวหนัง 1 ชั่วโมง 47 นาทีเนี่ย นับเป็นฉากแอคชั่นได้เกือบชั่วโมงเลยมั้ง คือมันเต็มอิ่มจุใจแบบ non-stop มากๆ และในขณะเดียวกันปมกินใจจำนวนหยิบมือหนึ่งที่หนังใส่ไว้ในตอนต้นเรื่องมันก็ยังเพียงพอที่จะทำให้เรา "ซึ้ง" ไปกับเนื้อเรื่องและความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครได้ เรียกได้ว่าเป็นส่วนผสมที่ลงตัวจริงๆ


เรื่องดีที่น่าชื่นชมต่อมาก็คือ "หนังใช้ความรุนแรงได้เหมาะสม", คือมันเป็นจุดสมดุลระหว่าง "ความอี๋กับความว้าว" พอดี ถึงแม้ว่าหนังจะเป็นเรต PG-13 แต่ในหนังเองก็ยังมีบางฉากที่เห็นเลือดกันจะๆ, เห็นคนถูกสัตว์ร้ายฉีกเป็นชิ้นๆ (แบบแว้บๆ ) จนถึงกระทั่งเห็นคนโดนกินแบบซึ่งๆ หน้า!

ซึ่งไอ้ดีกรีความรุนแรงที่หนังเลือกหยิบมาใช้นี่แหละ ทำให้ผู้เขียนรู้สึกว่า เออเว้ย สัตว์ประหลาดมันน่ากลัวจริงๆ นะ -- คือมันมาบุกถึงเมืองใหญ่อย่างชิคาโก้ในเวลากระชั้นชิดแบบนี้ มันก็ไม่มีทางอยู่แล้วที่คนจะอพยพหนีไปทัน

แล้วตัวมันใหญ่ขนาดนั้น เวลาเดินเวลาก้าวแต่ละทีมันต้องมีคนโดนเหยียบตายอยู่แล้ว (ถ้าเป็นหนังก๊องแก๊งบางเรื่องก็จะกลายเป็นคนรอดตายอยู่ตรงง่ามนิ้วเท้าสัตว์ประหลาดแทน) ความเสียหายมันต้องวินาศสันตะโรจริงๆ ดังนั้นอาจจะพูดได้ว่าในส่วนนี้แหละ ที่ทำให้ผู้เขียนรู้สึกสนุกและอินไปกับหนังได้ขนาดนี้


อย่างที่กล่าวไว้ข้างต้น จุดขายของหนังคือความมันส์ ดังนั้นใครที่หวังจะเข้าไปดูหนังให้สนุกสะใจรับรองไม่ผิดหวังแน่นอน ตึกรามบ้านช่องพังเป็นว่าเล่น ปืนบ้าบออะไรที่ทหารมีก็ประเคนมันเข้าไป ประหลาดก็เก่งเหลือเกิน ทนมือทนเท้าเหลือเกิน โอ๊ย ยอมๆ ให้มันกินไปเถอะ เสียแรงขัดขืน!

แล้วยิ่งช่วงที่[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สัตว์ประหลาดมันเริ่มผิดใจมาฟัดกันเอง โอ้โห ยิ่งมันส์เข้าไปใหญ่ คือมันสนุกในแบบของมันจนเรารู้สึกเลยว่า ไคจูในหนังภาคต่อมันดูงอกง่อยไปเลย นี่ขนาดมันเป็นแค่สัตว์ธรรมดาๆ นะเนี่ย!


ในของความบันเทิง อารมณ์ขัน หนังก็ยังทำออกมาได้โอเคมาก ตัวละครจอร์จดูน่ารักมีชีวิตชีวา จังหวะรับส่งมุกก็ลื่นไหลและค่อนข้างเวิร์ก มุกกล้ามโตของเดอะร็อกก็ยังคงเรียกเสียงฮาได้ บวกกับหน้าตากวนประสาทของพี่แกก็ยังเวิร์กอยู่

ยิ่งในหนังเรื่องนี้ยิ่งหนักเลย คือตัวละครดาวิสเป็นเดอะร็อกในแบบฉบับที่ว่า "แปลกกว่านี้ พี่ก็เจอมาหมดแล้ว" ที่แท้จริง คือต่อให้พี่แกจะเจอสัตว์ตัวยักษ์มาจากไหน? หมาป่าบินได้? จระเข้ตัวยาวเท่าตึก? โอ๊ย เฉยๆ หน้าพี่ยังนิ่งได้เสมอ จนอดขำไม่ได้เหมือนกันกับความคีปคูลของพี่แกเบอร์นี้

คือ ณ จุดนี้คงต้องยอมรับกันจริงๆ ว่า "เดอะร็อก ดเวย์น จอห์นสัน" คือสุดยอดนักแสดงทำเงินสมคำร่ำลือจริงๆ ไม่ว่าพี่แกจะจับหนังเรื่องไหนเรื่องนั้นก็ปังทุกเรื่อง ดูตัวอย่างจาก Fast and Furious และหนังเรื่องล่าสุดอย่าง Jumanji ได้ โดยส่วนตัวแล้วผู้เขียนคิดว่าเขาเป็นหนังแสดงมือดีคนหนึ่งที่จับทางได้แล้วว่าตัวเองเก่งกับหนังแมสแนวนี้จริงๆ และยึดมั่นกับสไตล์ของตัวเองมาตลอด ซึ่งมันส่งผลให้คุณภาพงานของแกยิ่งพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ

ถ้าจะให้พูดถึงข้อบกพร่องของหนังก็คงมีชัดๆ อยู่สองเรื่อง ดังนี้

1.หนังใช้ประเด็นความเป็นครอบครัวของกอริลลาในช่วงต้นเรื่องได้ไม่คุ้มค่า ทั้งที่อุตส่าห์ปูไว้ซะดิบดี แต่สุดท้ายก็กลายเป็นแค่ฉากอารัมพบทถึงที่มาที่ไปของตัวละคร "จอร์จ" ก็เท่านั้น
2."ตัวอย่างหนัง" ที่ปล่อยออกมาคือเฟลมากๆ ทุกอย่างเกือบจะโอเคอยู่แล้ว *สปอยล์ตัวอย่างหนัง* [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่เหมือนคนตัดต่อจะคึกไปหน่อย ดันใส่ฉากที่ลิงกอริลลาแปรพักต์กลับมาเป็นพวกพระเอกมาด้วย ทั้งที่มันสามารถเป็น suprise ที่ปังได้ในตัวหนังเต็มแท้ๆ

Rampage ถือว่าเป็นตัวอย่างหนังแมสที่ดีอีกเรื่อง ที่มุ่งมั่นในสิ่งที่ตนถนัดและเน้นขายความบันเทิงอย่างเต็มที่ และในขณะเดียวก็ยังปูพื้นฐานนิสัยใจคอของตัวละครไว้ได้อย่างเหนียวแน่น ถือว่าเป็นหนังแอคชั่นถล่มทลายที่บรรลุหน้าที่ของตัวเองอย่างที่สุด ... สัปดาห์ก่อนหนังใหญ่อย่าง Avengers แบบนี้ ก็ลองไปสัมผัสความมันส์ในหนังเรื่องนี้กันได้นะครับ

ป.ล.พักหลังๆ นี้ผู้เขียนไม่ได้แจกเกรดนะครับ แค่โชคดีว่าหนังที่เลือกดูมันสนุกทุกเรื่องเลยนี่แหละ

#ตั๋วหนังมันแพง

ถูกใจกับรีวิวหรืออยากมาพูดคุยเกี่ยวกับหนังกัน ขอเชิญได้ที่เพจเฟซบุ๊ก "ตั๋วหนังมันแพง" นะครับ