สวัสดีค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ เราไม่ชอบวันหยุดยาว เราไม่ชอบปิดเทอม เราไม่ชอบเวลาเราว่าง หาไรทำก็แล้ว ถึงขนาดไปทำงานพาร์ทไทม์ ก็ยังอดเหงาอดเบื่อไม่ได้ เบื่อมากๆถึงขั้นเคยนอนร้องไห้ ครอบครัวเราไม่ได้เหมือนคนอื่นตรงเวลาวันหยุดยาวจะอยู่เจอกันพร้อมหน้า เราอยู่แค่กับแม่ เวลาเปิดเรียนก็กลับไปอยู่หอ เวลาเรียนเจอเพื่อน เลิกเรียนได้คุยกับแฟนรู้สึกสบายใจแบบบอกไม่ถูก (บ้านกับมหาลัยเราอยู่จังหวัดเดียวกันค่ะ เราไปกลับบ้านแทบทุกวันจนไม่มีความรู้สึกอยากกลับบ้านเหมือนคนอื่นเค้าเท่าไหร่)​ อย่างวันนี้หยุดยาวสงกรานต์ก็กลับมานอนบ้านค่ะ แต่แค่คืนเดียวก็เหงาๆเซงๆแล้ว เพื่อนก็ไป ตจว กับครอบครัว หาไรทำก็ยังไม่หาย ใครพอมีวิธีมั้ยคะ