สวัสดีก่อน ก่อนอื่น ขอเกริ่นก่อนว่า ตอนนี้ยังไม่มีลูก ภรรยายังไม่ได้ท้อง แต่ กำลังมีความคิดว่า จะมีลูก

แต่เรามีสิ่งหนึ่งที่เรากลัว เมื่อเราเห็นลูก ๆ ของคนอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้ตัวเรา ลูกของญาติ ๆ ลูกของเพื่อน หลายคนล้วน มากกว่า 99%

เด็กมีอาการ อยู่ไม่สุข นิ่งไม่เป็น เห็นพื้นที่ว่างไม่ได้ก็จะวิ่งเล่นทำเสียงดัง และเวลาเด็กกับเด็กอยู่ด้วยกัน นี่ เสียงดังคอมโบเลย อีกทั้ง ซนตลอดเวลา อีกทั้งพูดมากมีคำถามใส่ผู้ใหญ่ เยอะ แนวเป็น เจ้าหนูจำไม ในเรื่องอิคคิวซัง

โดยส่วนตัว ขอเล่านิสัยตนเองนะครับ ว่าตนเองไม่ชอบ เด็ก ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ เพราะตนเองเป็นคน นิ่ง เงียบ สงบ ไม่เล่นอะไรให้วุ่นวาย และที่สำคัญไม่ชอบเสียงเด็กกรีดร้อง เป็นเอามาก

ตอนผมเป็นเด็ก พ่อแม่ ของผมบอกว่า ตอนผมเป็นเด็ก อายุประมาณพอจะเริ่มรู้เรื่อง ตั้งแต่ 4 ขวบ ผมเป็นคนเลี้ยงดูง่าย ไม่ซนไม่วิ่งเล่น ไม่โหวกเหวกโวยวาย ไม่ตื้อเรื่องของเล่น หรือ เกมส์ต่าง ๆ อะไรทั้งนั้น สมัยเด็กไม่ทำให้พ่อแม่ต้องปวดหัว ส่วนแฟน ผมก็เป็นแบบผม เมื่อสมัยเด็กเหมือนกัน จึงไม่มีปัญหาดังกล่าวนี้ในช่วงสมัยเด็ก ๆ

ผมก็เคยได้เห็นเด็ก ในอุดมคติที่ผมต้องการเหมือนกัน จากเพื่อนของคนหนึ่ง โดยฟังจากพ่อแม่ ของเขาเล่าว่า

1. ความอยากรู้อยากเห็น ของเด็ก เป็นเรื่องห้ามยาก เพราะเป็นการเรียนรู้
2. การซนวิ่งเล่น ไฮเปอร์แอคทีฟ เสียงดัง เป็นเรื่องที่ห้ามได้ อยู่ที่คุณภาพของการสอนเด็ก

ตอนนั้นผมคิดในใจ ต้องถึงระดับคุณภาพสอนเด็กเลยเหรอ คุณภาพเช่นอะไร ผมถามพ่อแม่คู่นั้น
1. ไม่สปอย ไม่ตามใจ และไม่กลัวว่า เด็กจะไม่รัก
2. สนับสนุนให้เด็ก มีความรู้ทางวิชาการ และสอนให้รู้จักสำรวมเคารพผู้ใหญ่ สอนให้ทราบถึงว่า เวลาไหนควรเล่นไม่ควรเล่น
3. ไม่ให้ คุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยาย มีอิทธิพล หรือ แทรกแซงการเลี้ยงดู
4. ควบคุมของเล่น มีการแลกเปลี่ยนการทำความดี
5. สอนให้ลูกรู้จัก ทำอะไรด้วยตนเอง ตั้งแต่ยังเล็ก

คือ การเลี้ยงดูลูก ให้ นิ่งได้เนี่ย ค่อนข้างยากมากแน่เลย

เลยอยากทราบว่า มีเทคนิคไหมครับ ? หรือ มีการแนะนำไหม ?

ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ