สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคนเราอยากปรึกษาหน่อยอ่ะค่ะ ตามหัวข้อเลยนะคะ
เริ่มเลยแล้วกันค่ะเราอายุ19แฟนเราอายุ20 เป็นคนจ.พิจิตรแต่มาทำงานที่นนทบุรีค่ะ เราสองคนคุยกันมาประมาณเดือนกว่า แล้วตัดสินใจคบกัน เรากับแฟนรักกันมากค่ะ เราอยากได้อะไรเขาก็ซื้อให้ พาไปกินนู่นนี่นั่น เวลาเขาเดือดร้อนอะไรเราก็ช่วยเขาตลอด เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ เพราะเราเองก็ยังเรียนแม่เราก็แบบอยากให้เรียนมีงานมีการทำแล้วค่อยแต่งไปตามสเต็ปส่วนแฟนทำงานเป็นช่างซ่อมรถในอู่รถเม จะได้เจอก็วันจันตอนเย็นที่ไม่ได้ทำโอ(หรือวันอื่นถ้าเขาขี้เกียจทำ)และวันศุกร์เวรหยุดค่ะ แม่เรารับรู้ว่าคบกันแม่เราปลื้มมากเพราะทุกครั้งเวลาของใช้อะไรในบ้านพังเขาก็ซ่อมให้ได้ ซื้อกับข้าวอะไรมาฝากที่บ้านเราตลอด อ้อลืมบอกอีกอย่างว่าเราเองก็ทำงานด้วยเป็นแด๊นเซอร์ บางครั้งก็ไม่ได้เจอกันเลยค่ะ วันเขาหยุดเราก็ไปงาน วันเราหยุดเขาก็กลับพิจิตรบ้าง แฟนเราเป็นคนกินเหล้ากินเบียสูบบุหรี่ ชอบเที่ยว แต่แฟนเราไม่เคยนอกใจเลย เราก็รับได้ทุกอย่างนะเพราะคิดว่าถ้าโตกว่านี้เดี๋ยวเขาก็คิดได้แล้วคงเลิกไปเอง จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงนี้ค่ะ จนเราคบกันมา2ปี อยู่ๆแฟนเราก็บอกว่าเขาไม่ค่อยมีเวลาให้เราจนเขาชินกับการอยู่คนเดียว เขาบอกอยากอยู่คนเดียวสักพักเราก็รอ เรายังคุยกับเขาเหมือนเดิม จนแบบคำพูดมันไม่ใช่แล้ว เขาเฉยกับเรามาก ไม่บอกรักเหมือนก่อน พูดอืม ฝันดี มอนิ่ง ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยพุดอืม ฝันดีก็แบบฝันดีนะคะที่รัก ประมานนี้ค่ะ มีแต่เราฝ่ายเดียวที่ยังเหมือนเดิม แล้วมันก็เริ่มหนักขึ้น เราเริ่มคุยไม่เข้าใจกันเรื่องมันเยอะมากเลยอ่ะค่ะ เขาบอกอยากอยู่กับเราอยากไปเที่ยวไกลๆด้วยกัน เราเข้าใจนะคะว่าเขาต้องการใครสักคนที่อยู่ดูแลเขาได้ตลอดเวลา เขามาอยู่ที่นนนี่เขาไม่มีใครพ่อกับแม่แยกกัน ย่าเขาก็อยู่ที่พิจิตร แต่เราทำแบบนั้นไม่ได้อ่ะค่ะ อีกเรื่องคือเขาไม่อยากให้เราต้องมาทนกับคนแบบเขาที่กินเหล้าสูบบุหรี่ เราพยายามบอกเขาว่าเรารับได้เราไม่ได้ทนแต่เขาไม่ฟังเลยเขาไล่ให้เราไปเจอคนที่ดีกว่าทั้งที่เขาก็ยังรักเราอยู่ เราก็รักเขาอยู่เหมือนกัน สุดท้ายก็เลิกกันค่ะ เราทำใจไม่ได้เลย เราเสียใจมาก ร้องไห้ฟุมฟาย ทรมานมาก เราไม่อยากเลิกกับเขา เราหวังกับเขามากด้วยแหละ แต่มันไม่ได้เป็นตามที่หวังเราเลยทำใจไม่ได้ แฟนเราก็ให้ความหวังเหมือนกัน เขาบอกเกณฑ์ทหารบวชเสร็จเขาจะหมั้นกับเราและพอเราเรียนจบมีงานทำก็จะแต่งงานกัน ทุกอย่างมันพังลงหมดเลย สรุปสั้นๆคือเลิกกันเพราะอยากให้เราเจอคนที่ดีกว่าถึงแม้ว่าเขาจะเสียใจ จะยังรักอยู่ก็ตาม
ปล.เราอยากรู้ถ้าโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่กว่านี้จะมีสิทธิ์ได้กลับไปคบอีกไหมคะ เราเองก็ไม่อยากเริ่มต้นใหม่กับคนอื่นแล้ว ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ
ใครเคยเลิกกับแฟนแล้ววันหนึ่งกลับมาคบกันจนแต่งงานเลยบ้างคะ!!!??
เริ่มเลยแล้วกันค่ะเราอายุ19แฟนเราอายุ20 เป็นคนจ.พิจิตรแต่มาทำงานที่นนทบุรีค่ะ เราสองคนคุยกันมาประมาณเดือนกว่า แล้วตัดสินใจคบกัน เรากับแฟนรักกันมากค่ะ เราอยากได้อะไรเขาก็ซื้อให้ พาไปกินนู่นนี่นั่น เวลาเขาเดือดร้อนอะไรเราก็ช่วยเขาตลอด เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ เพราะเราเองก็ยังเรียนแม่เราก็แบบอยากให้เรียนมีงานมีการทำแล้วค่อยแต่งไปตามสเต็ปส่วนแฟนทำงานเป็นช่างซ่อมรถในอู่รถเม จะได้เจอก็วันจันตอนเย็นที่ไม่ได้ทำโอ(หรือวันอื่นถ้าเขาขี้เกียจทำ)และวันศุกร์เวรหยุดค่ะ แม่เรารับรู้ว่าคบกันแม่เราปลื้มมากเพราะทุกครั้งเวลาของใช้อะไรในบ้านพังเขาก็ซ่อมให้ได้ ซื้อกับข้าวอะไรมาฝากที่บ้านเราตลอด อ้อลืมบอกอีกอย่างว่าเราเองก็ทำงานด้วยเป็นแด๊นเซอร์ บางครั้งก็ไม่ได้เจอกันเลยค่ะ วันเขาหยุดเราก็ไปงาน วันเราหยุดเขาก็กลับพิจิตรบ้าง แฟนเราเป็นคนกินเหล้ากินเบียสูบบุหรี่ ชอบเที่ยว แต่แฟนเราไม่เคยนอกใจเลย เราก็รับได้ทุกอย่างนะเพราะคิดว่าถ้าโตกว่านี้เดี๋ยวเขาก็คิดได้แล้วคงเลิกไปเอง จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงนี้ค่ะ จนเราคบกันมา2ปี อยู่ๆแฟนเราก็บอกว่าเขาไม่ค่อยมีเวลาให้เราจนเขาชินกับการอยู่คนเดียว เขาบอกอยากอยู่คนเดียวสักพักเราก็รอ เรายังคุยกับเขาเหมือนเดิม จนแบบคำพูดมันไม่ใช่แล้ว เขาเฉยกับเรามาก ไม่บอกรักเหมือนก่อน พูดอืม ฝันดี มอนิ่ง ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยพุดอืม ฝันดีก็แบบฝันดีนะคะที่รัก ประมานนี้ค่ะ มีแต่เราฝ่ายเดียวที่ยังเหมือนเดิม แล้วมันก็เริ่มหนักขึ้น เราเริ่มคุยไม่เข้าใจกันเรื่องมันเยอะมากเลยอ่ะค่ะ เขาบอกอยากอยู่กับเราอยากไปเที่ยวไกลๆด้วยกัน เราเข้าใจนะคะว่าเขาต้องการใครสักคนที่อยู่ดูแลเขาได้ตลอดเวลา เขามาอยู่ที่นนนี่เขาไม่มีใครพ่อกับแม่แยกกัน ย่าเขาก็อยู่ที่พิจิตร แต่เราทำแบบนั้นไม่ได้อ่ะค่ะ อีกเรื่องคือเขาไม่อยากให้เราต้องมาทนกับคนแบบเขาที่กินเหล้าสูบบุหรี่ เราพยายามบอกเขาว่าเรารับได้เราไม่ได้ทนแต่เขาไม่ฟังเลยเขาไล่ให้เราไปเจอคนที่ดีกว่าทั้งที่เขาก็ยังรักเราอยู่ เราก็รักเขาอยู่เหมือนกัน สุดท้ายก็เลิกกันค่ะ เราทำใจไม่ได้เลย เราเสียใจมาก ร้องไห้ฟุมฟาย ทรมานมาก เราไม่อยากเลิกกับเขา เราหวังกับเขามากด้วยแหละ แต่มันไม่ได้เป็นตามที่หวังเราเลยทำใจไม่ได้ แฟนเราก็ให้ความหวังเหมือนกัน เขาบอกเกณฑ์ทหารบวชเสร็จเขาจะหมั้นกับเราและพอเราเรียนจบมีงานทำก็จะแต่งงานกัน ทุกอย่างมันพังลงหมดเลย สรุปสั้นๆคือเลิกกันเพราะอยากให้เราเจอคนที่ดีกว่าถึงแม้ว่าเขาจะเสียใจ จะยังรักอยู่ก็ตาม
ปล.เราอยากรู้ถ้าโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่กว่านี้จะมีสิทธิ์ได้กลับไปคบอีกไหมคะ เราเองก็ไม่อยากเริ่มต้นใหม่กับคนอื่นแล้ว ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ