ตอนนี้ติดบ้านมากไม่อยากออกไปไหนเลย ทุกครั้งที่จะต้องออกบ้านไปเรียนคือเศร้ามากๆอยากกลับบ้านไวๆ วันหยุดก็นอนทั้งวันเลย เข้านอนสามทุ่ม เที่ยงบ่ายของอีกวันก้ยังนอนอยู่ ไม่กินข้าวได้เป็นวันๆไม่รู้สึกหิวถึงอยากกินอะไรก็ขี้เกียจลุกอะ การเรียนก็ท้อแท้เรียนมาตั้งนานยังไม่ถึงวันจะจบสักที รู้สึกว่าสี่ปีมันเป็นอะไรที่นานมากๆอยากมีอนาคตแต่ตอนนี้วางแผนอะไรไม่ได้เลยเพราะติดเรียน สมมติอยากได้งานที่นี่ก็ไม่รู้ว่าจะสัมภาษณ์ผ่านรึป่าวเพราะวันนั้นมันยังไม่มาถึงแบบอยากรู้ตอนนี้เลยๆๆๆถ้าไม่ได้จะได้คิดเผื่อไว้หลายๆทาง แล้วถ้ามันไม่สำเร็จสักทางละ ฮือออ แต่มันเหลือเวลาเรียนอีกตั้งหนึ่งปีไม่รู้อนาคตจะเป็นยังไงมองไม่เห็นเลยย หรือไม่มีก็ไม่รู้คือกังวลมากกกอ่ะเพราะเราไม่เก่งอะไรสักอย่างไม่โดดเด่นพอที่จะให้นายจ้างๆเราอะ แล้วเราชอบเที่ยว อยากไปตจวแต่ติดตรงเงินนี่แหละ เพราะเรียนอยู่เลยต้องเอาเงินทั้งหมดไปจ่ายค่าเทอมค่ากินค่าเดินทาง เลยอยากจบเร็วๆจะได้ทำงานละมีเงินไปเที่ยว ตอนนี้คิดอยากทำงานพาททามที่ไม่ใช่เด็กเสิฟลองส่งเรซูเม่ไปเขาก็เงียบกริบเลยอะ แล้วเราก็กังวลอีกว่าถ้างานที่ได้มันไม่มีเวลาว่างเลยหรือเงินเดือนไม่ได้ตามที่ต้องการเราก็จะไม่ได้ไปเที่ยวหรือใช้ชีวิตแบบที่ต้องการ คือตอนนี้กังวลอ่าา เหมือนอยู่กับอนาคตมากไป

เราอยากเลี้ยงหมาเลี้ยงแมวที่บ้านก็ไม่ให้เลี้ยงคือเป็นลูกคนเดียวมันเหงาอะอยากให้หมาเห่าใส่ ละตอนนี้ห้องเรารกมากอยากเก็บแต่ลุกจากเตียงไม่ได้เลยคือมันเลยคำว่าขี้เกียจไปแล้วทำยังไงดี สี่โมงเย็นแล้วก็ยังไม่ได้กินน้ำกินข้าวคือเราเป็นโรคไรรึป่าวอ่าแบบนอนทั้งวันแล้วก็ไม่มีแรงผลักดันในการใช้ชีวิต แต่ก็ยังไม่อยากตาย555