กระทู้อาจจะไร้สาระ แต่เรานอยจริงๆ
เราเป็นคนหน้าตาธรรมดาคนนึง ไม่อ้วน หุ่นสมส่วน ผิวขาว หน้าตาธรรมดาๆ ก็โอเคไม่ได้แย่  (จากที่เรามองตัวเอง)
แต่เพื่อนๆ หลายคนก็มีชมบ่อยๆว่าหน้าตาดี (อย่าด่าเรานะคะ เราก็ไม่รู้เขาชมจริงใจไหม) ผู้ชายก็มีเข้ามาบ้าง
แต่คือ แม่เรา ชอบด่าเรา กรอกหูเราทุกวันว่า หน้าตาขี้เหร่ ไม่มีตรงไหนดูดีเลย นั่นก็แย่ นี่ก็แย่ ด่าแบบจริงจังนะคะ ไม่ได้แซวเล่น
จนเราเป็นคนที่เริ่มขาดความมั่นใจ ไม่กล้าถ่ายรูป เดินก้มหน้า เสียบุคลิค เหมือนโดนสะกดจิตว่าฉันขี้เหร่ อาจจะดูเวอร์ แต่ถ้าโดนแม่แท้ๆตัวเอง กรอกหูแบบนี้ทุกวัน มันขาดความมั่นใจไปเลยจริงๆ
ขนาดตอนที่พึ่งถ่ายรูปรับปริญญาไป มีรูปหนึ่งที่เราถ่าย เราภูมิใจรูปนั้นมาก ว่าสวย(กว่าตัวจริง) เพื่อนๆก็ชม เราเลยเอามาตั้งเป็นรูปโปรไฟล์ แม่เห็น มาบ่นเป็นชุด ว่ารูปนั้นน่าเกลียดมาก เอามาลงได้ไง ไม่มีความสวยเลย (ทั้งที่สวยกว่าตัวจริงแล้วนะ) คือแบบเห้ย นี่เราอุบาทแบบนั้นเลยหรอวะ
มีครั้งนึง เราระเบิดใส่แม่ บอกเอาตรงๆ หนูขี้เหร่มากหรอ ทำไมชอบว่าหนูจังเลย
แม่ก็ตอบเหมือนเดิมว่า อืม สายตาคนอื่นไม่รู้ แต่สายตาแม่คือขี้เหร่ ไม่สวยเลย ทำไมไม่สวยเหมือนลูกคนอื่น บลาๆ แล้วชอบชมลูกญาติ ชมเพื่อนๆเรา

ปล. เรากับแม่ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันนะคะ มีแค่เรื่องนี้ที่นางชอบว่าเรา และแม่เราจิตใจปกติดีค่ะ เราเลยนอยกับชีวิตตัวเองมาก โดนด่าขี้เหร่ทุกวันเป็นใครก็นอย
**เราไม่ได้ตั้งกระทู้มาหาคนช่วยปลอบใจหรืออวยว่าคุณอาจจะหน้าตาดีนะ งั้นงี้ แต่เราแค่สงสัยว่า ปกติเคยได้ยินแต่ พ่อแม่ชอบอวยลูก ลูกจะหน้าตายังไง ในสายตาพ่อแม่คือดูดีไปหมด แต่ทำไมในสายตาแม่เรา เราถึงขี้เหร่ขนาดนั้น หรือความเป็นจริงแล้ว เราอาจจะประเมินตัวเองสูงไป ความจริงคือขี้เหร่มากๆไรงี้หรอ TT