ยินดีต้อนรับเข้าสู่ฤดูร้อนอย่างเต็มตัว สำหรับการเดินทางครั้งนี้เราจะขอพาเพื่อนๆ ทุกคนออกเดินทางไปเที่ยวชมธรรมชาติและท้องทะเลฝั่งอันดามันกันที่จังหวัดระนอง หลายคนอาจคิดว่าระนองเป็นเพียงแค่ทางผ่านมุ่งหน้าไปจังหวัดพังงา ถึงระนองอาจจะเป็นเมืองรอง แต่ถ้าได้ไปรับลองจะติดใจ ไประยองต้องร้องฮิ..แต่มาระนองสิจะร้องว้าววววว!

โดยการเดินทางมาที่จังหวัดระนองก็ไม่ยากสักเท่าไหร่เพราะเพื่อนๆ สามารถนั่งเครื่องบินมาลงที่จังหวัดระนอง หรือ จังหวัดชุมพรก็ได้ แต่ถ้าหากใครสะดวกที่จะขับรถส่วนตัวก็ให้ใช้เส้นถนนเพชรเกษมผ่านจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เข้าสู่จังหวัดชุมพร จากนั้นให้วิ่งตามป้ายระนองมาก็จะมุ่งหน้าไปทางบ้านทับหลีจังหวัดระนอง

ก่อนที่เราจะพาเพื่อนๆ ไปเที่ยวชมสถานที่แรกกันนั้นก็ขอแวะหาอะไรรองท้องกันสักหน่อย เพื่อนๆ ทราบรึป่าวว่าที่ทับหลีแห่งนี้มีของขึ้นชื่อคืออะไรเอ่ย ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก? อ่า เฉลยให้ก็ได้ นั่นก็คือ ซาลาเปาทับหลียังไงล่ะ ผ่านมาทั้งทีหากไม่ทานคงจะถือว่าพลาด ต้องบอกก่อนเลยว่าเมื่อเพื่อนๆ ขับรถมาถึงบ้านทับหลีแล้วจะสังเกตได้ทันทีเลยว่า ฉันมาถึงแล้ว เพราะตลอดสองข้างทางจะมีร้านขายซาลาเปาเยอะแยะมากมาย

ส่วนร้านที่เราเลือกรับประทานกันในครั้งนี้มีชื่อว่า ร้านฮั่นหยกหย่วน ร้านซาลาเปาเก่าแก่แห่งทับหลี ซึ่งที่ร้านก็จะมีซาลาเปาหลากหลายไส้ให้เราได้เลือกทานกันไม่ว่าจะเป็น ไส้หมูแดง หมูสับ หมูหยอง สังขยา ถั่วดำ และนอกจากนี้ยังมีขนมจีบรสเด็ดขายอีกด้วย ส่วนน้ำจิ้มก็จะมีด้วยกัน 2 แบบ คือ แบบเปรี้ยว กับแบบหวาน
.




ความรู้สึกแรกเมื่อเรามาถึงมันคือ กลิ่นของกาแฟที่คละคลุ้งหอมไปทั่วพื้นที่ กลิ่นของกาแฟคั่วบวกกับธรรมชาติอันร่มรื่นชวนให้เคลิ้มเหลือเกิน อ่าาา ชื่นใจจัง อิอิ ซึ่งที่ก้องวัลเลย์แห่งนี้ก็เป็นวิสาหกิจชุมชนแปรรูปผลิตภัณฑ์กาแฟคั่วมือและท่องเที่ยวเชิงเกษตรอีกด้วย




เดิมทีคุณก้องเคยเป็นนักเดินทางที่ชอบท่องเที่ยวและชอบพบปะผู้คนจึงได้มีโอกาสเดินทางมาแล้วมากมายหลายที่ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจที่จะมาลงหลักปักฐานอยู่ที่บ้านเกิดจังหวัดระนอง และได้ก่อตั้ง ก้องวัลเล่ย์ ขึ้นมา เพราะคุณก้องมีความคิดว่าทำไมชาวสวนกาแฟยังชงกาแฟ 3 in 1 ดื่มวันละหลายๆ ซอง ไม่เคยได้ดื่มกาแฟที่ตัวเองปลูกเลยและด้วยราคากาแฟที่สูงขึ้นในปัจจุบัน กับรายรับของเกษตรกรผู้ปลูกกาแฟมันดูต่างกันมาก เขาจึงเริ่มศึกษาอย่างจริงจัง


คุณก้องเล่าให้ฟังว่ามีอยู่วันหนึ่ง กาแฟคอฟฟี่มิกซ์ของลูกน้องหมด ก็เลยต้มกาแฟให้พวกลูกน้องของแกดื่ม ซึ่งทุกคนก็ดูมีแรงทำงาน ดูกระปรี้กระเปร่า ซึ่งผลลัพธ์มันต่างกันมากกับกาแฟแบบซองที่พวกเขาดื่มกัน คุณก้องเลยเอาซองมาดูว่ามีกาแฟอยู่ปริมาณเท่าไหร่ในหนึ่งซอง เมื่อเทียบกับราคาและคุณภาพแล้ว ก็เห็นว่ามันไม่ถูกต้อง ทั้งๆ ที่เป็นคนปลูกกาแฟ แต่ทำไมถึงไม่ได้กินกาแฟดีๆ พอกาแฟมันออกไปแล้วมันก็ราคาสูงปรี๊ดมาก เลยคิดว่าในเมื่อเราก็ปลูกเองอยู่แล้ว ก็เลยตั้งราคาเอง ขายเองมันซะเลย